Κύριε διευθυντά,
25η Μαρτίου. Ευαγγελισμός της Θεοτόκου. Ευαγγελισμός του Ελληνισμού.
Διπλή γιορτή για τον ελληνισμό και την Ορθοδοξία. Πάντοτε τη μέρα αυτή γιορτάζουμε όλοι οι Έλληνες. Η φετινή επέτειος όμως ήταν ιδιαίτερη. 200 χρόνια πέρασαν από τη μέρα που υψώθηκε το λάβαρο της επανάστασης του γένους. 200 χρόνια από τη μέρα που το ελληνικό πνεύμα, η δυνατή ελληνική ψυχή, φτερούγισε και ξεσήκωσε τους ραγιάδες εναντίον της οθωμανικής αυτοκρατορίας. 400 χρόνια οι Έλληνες ήταν υπόδουλοι.
Ο Έλληνας ραγιάς ήταν σκλάβος. Δεν είχε ούτε βιος, ούτε οικογένεια. Άρπαζαν οι Τούρκοι τις γυναίκες για τα χαρέμια τους. Τα παιδιά με το παιδομάζωμα γίνονταν οι γενίτσαροι. Η θρησκεία και τα σχολεία κρυφά μέσα στο σκοτάδι κράτησαν άσβεστη τη φλόγα της ιστορίας μας, της ταυτότητάς μας, της θρησκείας μας, το έθνος μας.
Άντεξαν 400 χρόνια. Στις 25 Μαρτίου του 1821 η μικρή σπίθα για ελευθερία, έγινε φλόγα, θέριεψε σε φωτιά που εξαπλώθηκε σε όλη την Ελλάδα. Υψώθηκε το λάβαρο της επανάστασης κάτω από το οποίο πολέμησαν ηρωικώς, έδωσαν το αίμα τους, πολλοί απλοί Έλληνες και Ελληνίδες, για την ελευθερία. Αυτούς τους ήρωες τιμήσαμε και φέτος, γιατί ο Έλληνας δεν ξεχνά και τιμά.
Ο φετινός εορτασμός ήταν διαφορετικός. Εν μέσω πανδημίας ήταν απαγορευτικό να γίνουν παρελάσεις των μαθητών σε πόλεις της χώρας μας. Δεν έπρεπε όμως η μέρα αυτή να μην τιμηθεί όπως της αξίζει. Προγραμματίσθηκε το πρωί της 25ης Μαρτίου η έπαρση της γαλανόλευκης στο βράχο της Ακροπόλεως παρουσία της ηγεσίας και προσκεκλημένων ηγετών άλλων χωρών. Ο εθνικός ύμνος ακούστηκε από τη διεθνούς φήμης σοπράνο Αναστασία Ζαννή.
Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Η προεδρική φρουρά με τη λεβεντιά της, οι 200 γαλανόλευκες σημαίες που κυμάτιζαν στον χώρο της πλατείας της Βουλής πλάι στη γαλανόλευκη σύνθεση από λευκά – μπλε άνθη, σημαία, δημιούργησαν μια υπέροχη αίσθηση, ειδικά όταν ο ήλιος έριχνε τις πρώτες πρωινές ακτίνες του στον χώρο και ζέσταινε τις ψυχές μας με ένα ελπιδοφόρο μήνυμα.
Ακολούθως οι επίσημοι έλαβαν θέση στην ειδικά διαμορφωμένη εξέδρα και άρχισε η παρέλαση.
Εμβατήρια, και μικροί μαθητές με τοπικές παραδοσιακές ενδυμασίες από κάθε γωνιά της ελληνικής γης παρήλασαν. Ιππικό και στρατιώτες με αυθεντικές στολές κρατούσαν τα λάβαρα της επανάστασης από κάθε μέρος της Ελλάδας.
Λάβαρα με τον σταυρό σαν οδηγό, βαμμένα με το αίμα όλων των ηρώων της επανάστασης.
Επακολούθησαν όλα τα ένοπλα σώματα στρατού σε άψογους σχηματισμούς και μετά ο μηχανοκίνητος στρατός.
Στον ουρανό πετούσαν αεροπλάνα της Πολεμικής Αεροπορίας και ελικόπτερα. Το πέταγμα τους πάνω από τον βράχο της Ακρόπολης σηματοδοτούσε ότι είναι οι υπερασπιστές του γαλανού ουρανού της Ελλάδος.
Ο σμηναγός των F16 Βολικάκης ευχήθηκε από ψηλά εκτός των άλλων και… “ΨΗΛΑ ΤΑ ΒΛΕΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΑΤΡΙΔΑ”.
Όση ώρα διήρκεσε η παρέλαση, παρ’ όλες τις προβλέψεις της Ε.Μ.Υ. για χειμωνιάτικο καιρό, ο ουρανός ήταν καταγάλανος. Σιγά-σιγά φάνηκαν ολόλευκα σύννεφα. Ήταν και ο ουρανός καταγάλανος όπως η γαλανόλευκη που κυμάτιζε. Ακόμη και τώρα ο θεός, χάρισε μια ηλιόλουστη, λαμπερή με καθάριο ουρανό, μέρα. Σημάδι ότι «ο Θεός αγαπά την Ελλάδα» όπως έλεγε και ο Κολοκοτρώνης στα παλληκάρια του για να εμψυχώσει.
Και τώρα που η πανδημία μας απειλεί, όλοι ενωμένοι θα παλέψουμε και θα ελευθερωθούμε.
Το μήνυμα αυτό στείλαμε σε όλη την υφήλιο που γιορτάζει μαζί μας τη μέρα αυτή.
Συμμετέχουν σε αυτόν τον εορτασμό όλα τα κράτη. Δείχνουν τον σεβασμό τους και αναγνωρίζουν τον Ελληνισμό, την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας. ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ.
Μαριάννα Μαυροματάκη
