Καθώς, όπως όλοι ξέρουμε, φέτος θα εορταστούν με κάθε επισημότητα τα διακόσια χρόνια από την Επανάσταση του 1821, θα θέλαμε, στο παρόν σημείωμα, να σας κοινοποιήσουμε δύο κείμενα από τον Αγώνα της Ελευθερίας και της Ανεξαρτησίας των Ελλήνων για θέματα που, όπως ισχυρίζονται πολλοί, συνήθως μέσα στον παλλαϊκό ενθουσιασμό δε θίγονται και δεν αξιολογούνται από την επίσημη ιστοριογραφία των κατοπινών του 1821 γενεών τόσο όσο θα έπρεπε.
Ο Δημήτρης Μπαλής θέλησε να ξεσηκώσει όλον το λαό της Άνδρου να πάρει μέρος στον εθνικό ξεσηκωμό. Έτσι, σε προκήρυξη που εξέδωσε την άνοιξη του 1822 και την οποία διαβάζουμε στο έργο του Δ. Φωτιάδη “Η επανάσταση του ’21” (τόμος Β), ανάμεσα στα άλλα, στεκόμαστε σε τούτο το σημείο : “[…] Όταν εδημιουργήθη ο κόσμος δεν υπήρχαν πλούσιοι και πτωχοί, μεγαλοκτήμονες και κολλίγοι. Η ανισότης, η ανέχεια, η δυστυχία, είναι δημιουργήματα όχι του υπέρτατου όντος, αλλά των κρατούντων. Εις την αρχαίαν Ελλάδα και εις τον άλλον κόσμον και προ ολίγων χρόνων εις την Γαλλίαν, εχύθη πολύ αίμα δια να καταργηθούν τα προνόμια των αρχόντων και η ιεραρχική διατήρησις της κοινωνίας. Διατί και ημείς κατά την παρούσαν στιγμήν να μην αποτινάξωμεν όχι μόνον τον ζυγόν των Τούρκων, αλλά και των αρχόντων; […]”
Όπως βλέπουμε ο Μπαλής με το λόγο του θέλει να προσδώσει στην εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση του λαού και χαρακτήρα ταξικό, κοινωνικό δηλαδή ότι η ελευθερία του έθνους θα βοηθήσει το λαό να καταλύσει τις εις βάρος του ταξικές διαφορές της έως τότε οθωμανικής κοινωνίας, τμήμα της οποίας είναι και το υπόδουλο έθνος των Ελλήνων, αφενός και να ανατρέψει αφετέρου τα προνόμια των προυχόντων.
Το δεύτερο κείμενο είναι η με ημερομηνία 11.04.1827 Αναφορά προς την Γ Εθνική Συνέλευση της επί των Εθνικών Λογαριασμών Επιτροπής, από την οποία επελέγησαν δύο αποσπάσματα. Εξ αυτών ίσως ο καθένας των σημερινών αναγνωστών μπορεί να αντιληφθεί τι κακοδιαχείριση ως προς τα οικονομικά υπήρξε στα χρόνια της επανάστασης από τους κυβερνητικούς και τους συν αυτοίς. Διαβάζουμε, λοιπόν, μεταξύ άλλων: “[…] δ- Δεν είναι σημειωμένα μηδόλως εις τα Κατάστιχα εις ποια μέρη εδόθησαν ή εστάλησαν προς Κοινήν Χρήσιν τα μεγάλης ποσότητος Γεννήματα., Πολεμοφόδια, η ξυλική και άλλα τοιαύτα, όσα ηγοράσθησαν δια δημοσίων χρημάτων παρά του Υπουργείου της Οικονομίας, και μήτε κατάστιχα Αποθηκών ευρίσκονται, όπερ είναι σημείον καταχρήσεων. […]
ιδ- Αλλά και αι δοσοληψίαι του Υπουργείου των Ναυτικών, και άλλων τινών Υπουργείων, καθώς και αι του Γεν. Διευθυντείου της Δυτικής Ελλάδος δεν είναι περασμέναι εντελώς τε και κατά τάξιν εις τα Κατάστιχα του Υπουργείου της Οικονομίας….[…]”.