Το φθινόπωρο του 1831, ο πρώτος Κυβερνήτης του ελεύθερου και ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, ο Ιωάννης Καποδίστριας, δολοφονείται από τους αντιπολιτευόμενους Κωνσταντίνο και Γεώργιο Μαυρομιχάληδες.
Για να μη βρεθεί η χώρα σε αναρχία, λίγα μόλις χρόνια μετά την απελευθερωτική εξέγερση του 1821, η Γερουσία, το συμβουλευτικό παρά τω Κυβερνήτη σώμα που είχε συσταθεί το 1829 από την 4η εθνοσυνέλευση του Άργους, διόρισε, με το 258 ψήφισμά της, προσωρινή τριμελή Διοικητική Επιτροπή.
Επικεφαλής της Τριανδρίας ετέθη ως πρόεδρος αυτής ο πρώην διπλωματικός υπάλληλος στην Ιόνιο Πολιτεία και από το 1829 στρατιωτικός και πολιτικός διοικητής της Δυτικής Ελλάδας Αυγουστίνος Καποδίστριας (1778 – 1857), αδελφός του δολοφονηθέντος Κυβερνήτη. Μέλη της, ο γνωστός οπλαρχηγός της Επανάστασης, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (1770 – 1843) και ο πολιτικός Ιωάννης Κωλέττης (1773 – 1847).
Ο Αυγουστίνος Καποδίστριας, με γράμμα του, από το Ναύπλιο, προς τη Γερουσία της Ελλάδος, αποδέχεται, στις 30 Σεπτεμβρίου 1831, το διορισμό του στην προεδρία της Διοικητικής Επιτροπής.
Ανασύρουμε, σήμερα, το γράμμα του Αυγουστίνου Καποδίστρια και διαβάζουμε, μεταξύ άλλων, ότι μολονότι πολλοί και ισχυροί λόγοι θα μπορούσαν να τον αποτρέψουν να αναλάβει ένα τέτοιο σημαντικό «βάρος», εντούτοις πείθεται στο ψήφισμα της Γερουσίας και αναλαμβάνει τα ηνία της Ελλάδας, αφού γνωρίζει καλά «πόσον το Έθνος μας ηγάπησε τον ποτέ Κυβερνήτην του (ενν. τον αδελφό του Ιωάννη) και οποίαν προς αυτόν διατηρεί ανάμνησιν και πόσον ούτος ηγάπα αυτό με την αμετάθετον απόφασιν τού να θυσιασθή υπέρ της πολιτικής υπάρξεως».
Στο ίδιο γράμμα, ο Αυγουστίνος υπόσχεται ότι θα ακολουθήσει τα ίχνη του αδελφού του και θα καταβάλλει όλες του τις δυνάμεις ώστε «να κυβερνηθή ασφαλώς εις την κρίσιμον ταύτην περίστασιν το σκάφος της Πολιτείας».
Για την Ιστορία, τέλος, να αναφερθεί ότι η υπό τον Αυγουστίνο Καποδίστρια Διοικητική Επιτροπή παρέμεινε στην Αρχή μέχρι το Μάρτιο του 1832. Την άνοιξη του ’32, λοιπόν, μετά από άκαρπες προσπάθειές του να καταστείλει όσες διαφωνίες ανέκυπταν στους κόλπους της Τριανδρίας ή αντιδράσεις από το λαό στην εξουσία του, ο Αυγουστίνος Καποδίστριας παραιτήθηκε και έφυγε για Κέρκυρα αρχικά και κατόπιν για Ρωσία, όπου έζησε έως το θάνατό του.