1937: Εξόντωση Ποντίων από το Σταλινικό καθεστώς

Παρακολουθώντας στην τηλεόραση τις εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια της Γενοκτονίας των Ποντίων, κατά σύμπτωση βρήκα και στον όγκο των “χαρτιών” μου, σημείωμα με αναφορά στην εξόντωση όσων ταλαίπωρων απ’ αυτούς είχαν διασωθεί ή ζούσαν κάπου αλλού από τους τόπους γενοκτονίας.
Προς το ξημέρωμα της 23ης Νοεμβρίου του 2012, στην ΕΡΤ, παρουσιάσθηκε αφιέρωμα στην εξόντωση Ποντίων από το Σταλινικό καθεστώς την περίοδο 1937-1939, αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις και μετά. Μια υπερήλικη, Όλγα Πετρίδου, συμπλήρωσε τα ντοκουμέντα της ΕΡΤ με αφήγηση απ’ αυτά που σαν μικρό κορίτσι έζησε. Έπαιρναν όλους του άνδρες οι Σταλινικοί για τα στρατόπεδα “εργασίας” και άφηναν πίσω μόνο τις νέες, 25-30 χρόνων, με 2 ή 3 παιδιά. Κανείς άνδρας δεν ξαναγύρισε, αφού πέθαιναν στα γκουλάγκ της Σιβηρίας κάτω από -50 βαθμούς Κελσίου ή από λιμό. Κατέστρεψαν όλα τα μνημεία του ελληνικού Πολιτισμού και τις εκκλησίες και τις εικόνες τις χρησιμοποιούσαν για καυσόξυλα, αφού τις ποδοπατούσαν, αν έβρισκαν, σε κάποιο ελληνικό σπίτι.
Έπαιρναν και τους ανθρώπους από το σπίτι, μάζεψαν και τους δασκάλους που τους έλεγαν προδότες, αλλά μετά, εξοντώθηκαν σαν προδότες και πολλοί απ’ αυτούς. Στο ντοκιμαντέρ αναφέρθηκε ακόμη ότι την περίοδο εκείνη (2012) ζούσαν στην Ουκρανία, Καζακστάν, Γεωργία και Ρωσία 500.000 Έλληνες Πόντιοι.
Με την Περεστρόικα φαίνεται να αναγνωρίσθηκε το έγκλημα αυτό και προσφέρθηκε στους επιζώντες των νεκρών σύνταξη από 28 ρούβλια, την οποία δεν αποδέχθηκε κανείς, θεωρώντας το προσβολή και εμπαιγμό.