■ Η «ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ» του Α.Ν. 971/1949
■ Η «ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ» του 179/1969
■ Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ του 1285/23-8-1982
Ακραίοι πλαστογράφοι και παραχαράκτες της ιστορίας, προσπάθησαν µε βασιλοχουντικά νοµοθετήµατα – διατάγµατα να πείσουν τον λαό για το ποιοι πολέµησαν τους Ναζί.
Ήτοι το 1949 έφθασαν στο σηµείο να εξευΤελίσουν την Εθνική Αντίσταση βαφτίζοντας από τα κοµµατικά γραφεία, οπλαρχηγούς ανθρώπους εντελώς άσχετους µε την αντίσταση, και το 1969 να αναγνωρίσουν ακόµη και δοσίλογους, κουκουλοφόρους συνεργάτες των Ναζί, ταγµατασφαλίτες και γερµανοτσολιάδες ως… αντιστασιακούς!!!
Ναι στην Αντίσταση
Κατ’ αρχήν οφείλουµε να είµαστε σαφείς:
Εις τα παρακάτω γραφόµενα επ ουδενί δεν νοείται ότι αντίσταση εναντίον του κατακτητή δεν έπρεπε να γίνεται.
Σαφώς και έπρεπε να γίνεται (κατασκοπεία, σαµποτάζ κλπ) αλλά υπό τον έλεγχο και την έγκριση ΕΛΛΗΝΩΝ πατριωτών σχετικών µε την επικρατούσα κατάσταση και µε γνώµονα το Εθνικό συµφέρον και την προστασία των αµάχων.
Η S.O.E. και ο A. W. Fielding
Ευθύς εξ αρχής την αντίσταση στο σύνολο της προσπάθησαν να ελέγξουν οι Άγγλοι και είχαµε και τα πρώτα θλιβερά αποτελέσµατα στο Ηράκλειο επειδή κάποιοι άσχετοι τους υπάκουσαν τυφλά χωρίς να σκεφτούν τις συνέπειες.
Στο τέλος οι Άγγλοι κατάφεραν, είτε µε χρυσές λίρες είτε µε δολοφονίες, να ελέγξουν µεγάλο µέρος της αντίστασης (Alexander Wallace Fielding) και να γίνουν ο ρυθµιστής των εξελίξεων στην µεταπολεµική Ελλάδα.
Όσοι εκ των όψιµων οπλαρχηγών τους ακολούθησαν πιστά και τυφλά, δυστυχώς έβλαψαν τον τόπο µε θλιβερά αποτελέσµατα – εκατόµβες νεκρών.
Άλλωστε τους Άγγλους δεν τους ενδιέφερε αν δεν έµενε και κανείς Κρητικός στην ζωή και κανένα οίκηµα στη Κρήτη όρθιο.
Οι πλείστοι εκ των ”καπεταναίων” πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, βγήκαν απ’ τις σπηλιές τους – τρύπες, µετά το Ελ Αλαµέιν και το Στάλινγκραντ, όταν φάνηκε ξεκάθαρα πού έγερνε «η πλάστιγγα» και πλείστοι εξ αυτών ακολουθούσαν τυφλά τις εντολές των Άγγλων πρακτόρων, που µόνο θεωρητικά ήταν σύµµαχοι.
Το ΕΑΜ. – ΕΛΑΣ
Από την άλλη πλευρά και το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, έκανε στην αρχή άστοχες ενέργειες, µε ανθρώπους άσχετους, τύπου οπλαρχηγοί του 1821, ανυπάκουους, ανεκπαίδευτους, σχετικά άοπλους, όπου χωρίς να προκαλούν θύµατα και καταστροφές στον κατακτητή, προκαλούσαν φοβερά και εντελώς δυσανάλογα αντίποινα.
Στη συνέχεια βέβαια κατανόησαν ότι χωρίς επαγγελµατίες στρατιωτικούς δεν µπορούσαν να δράσουν σωστά και απευθύνθηκαν στον Στ. Πρώιµο, Στ. Σφακιωτάκη, ∆. Μιχελογιάννη κ.λπ. έµπειρους αξιωµατικούς του Ελληνικού Στρατού, µε µεγάλες επιτυχίες, όπως η µάχη στα Κεραµειά.
Αναγνώριση όσων ”ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ” ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ ΜΕ ΒΑΣΙΛΙΚΟ ∆ιάταγµα!!!
«ΠΑΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Έχοντες υπ΄όψιν
1.Τον υπ΄ αρίθµ. 971/49 Α.Ν. περί απονοµής ηθικών αµοιβών εις τας Εθνικάς ανταρτικάς Οµάδας και Εθνικάς Οργανώσεις Εσωτερικής Αντιστάσεως ως ούτως εκυρώθη, ετροποποιήθη και συνεπληρώθη…
Αποφασίζοµεν …..»
1949 !!!!!
∆ΥΣΤΥΧΩΣ αναγνωρίζονται αρχηγοί ορισµένοι ανύπαρκτων οργανώσεων και ανύπαρκτης δράσεως όπου όµως δεν θα αναφερθούν τα ονόµατά τους για ευνόητους λόγους.
Μπορείτε να φαντασθείτε τι ρόλο έπαιξαν οι τότε βουλευτές και οι υπουργοί, οι οποίοι για τις προσωπικές ψήφους παραχάραξαν, διαστρέβλωσαν και εξευτέλισαν την Αντίσταση στην Κρήτη.
Άµεσα αντέδρασαν οι κεντρώοι τίµιοι αγωνισταί που κυκλοφορούσαν ακόµη ελεύθεροι, καθόσον οι ουσιαστικά ιδεολογικοί και στην πράξη αντίπαλοι των Ναζί ήτοι οι κοµµουνιστές οι οποίοι εκείνη την εποχή ήταν άπαντες στις φυλακές και στα ξερονήσια όπως και όλοι όσοι πολέµησαν τους Ναζί από τις τάξεις του ΕΑΜ.
Άλλωστε ο Νόµος ξεκαθάριζε : Εθνικάς ανταρτικάς Οµάδας….
Οι αγανακτισµένοι κεντρώοι αγωνιστές υποβάλλουν υπόµνηµα έντονης διαµαρτυρίας, του οποίου τµήµα παραθέτω χωρίς τα ονόµατα, σεβόµενος τους απογόνους αυτών, παρότι πλείονες εξ αυτών είναι και τη σήµερον άριστα βολεµένοι…
ΤΑ ΘΛΙΒΕΡΑ
«Προς τους εξοχότατους…….
Λαµβάνοµε την τιµή…..
…….
……..
Οργάνωσις ιδιαιτέρα ήτοι οµάδα υπό τον λοχαγό ///
δεν υπήρξε ποτέ.
Τάγµα ανεξάρτητον Κυδωνίας υπό τον /// δεν υπήρξε….
Οµάς ανταρτική υπό τον /// ουδέποτε υπήρξε…
Ο /// ουδέποτε υπήρξε αγωνιστής ούτε ανεµίχθη πουθενά.
Η ∆ιλοχία της περιοχής ///… ιδρύθη τον Σεπτέµβριον του 1944 και όχι το 1941.
Ο /// ουδέποτε υπήρξε αγωνιστής αλλά απείλησε να παραδώσει εις τους Γερµανούς…
Οµάς υπό τον /// ουδέποτε υπήρξε κατά την κατοχή….
Οµάς υπό τον /// ουδέποτε υπήρξε προ του Οκτωβρίου του 1944……
Οµάς υπό τον /// ουδέποτε υπήρξε……»
Τώρα σαφώς και ∆ΕΝ ΑΡΈΣΕΙ αλλά:
Η Κρήτη δεν έπαιξε, ούτε το Μάη του ’41 ούτε αργότερα, κανένα σηµαντικό ρόλο στην εξέλιξη των πολεµικών γεγονότων του Β’ ΠΠ.
Περί του αντιθέτου επιµένουν οι σοβινιστές, οι αδιάβαστοι και σαφώς οι των άκρων.
Ενδεικτικά
Στην µεγαλύτερη αρµατοµαχία όλων των εποχών, στο KURSK της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, έλαβαν µέρος τεράστιες δυνάµεις εκ των δύο πλευρών, µε αποτέλεσµα 1,5 εκατοµµύριο νεκρούς Σοβιετικούς και ένα εκατοµµύριο νεκρούς Γερµανούς.
Επίλογος
Στην Αντίσταση το βαρύ τίµηµα πλήρωσαν οι αγνοί και τίµιοι πατριώτες ο απλός και φτωχός λαός που µε πάθος στερήσεις και µύρια όσα στήριξε τους “συµµάχους” Άγγλους µε αποτέλεσµα να υποστεί τα βαριά αντίποινα των Γερµανών και ειδικά η αριστερά.
Άλλωστε ο λαϊκός ποιητής είπε:
Οµιλεί ο Γερµανός ανακριτής στην Αγυιά Χανίων τον Μάιο του 1944, όπου απειλούσε στον παππά Πέτρο Παπουτσάκη συλληφθέντα υπό των Ναζί εις Κάµπους Κυδωνίας και κατά την γραπτή µαρτυρία του, ο ανακριτής έλεγε :
…Ο πόλεµος εγίνηκε για ιδεολογία,
και η ανθρωπότης έγινε απέραντα σφαγεία.
Ένα σκοπό έχουµε µπροστά και είναι φιλοσοφία
να σβήσει ο κοµµουνισµός µαζί και η Ρωσία…
Είναι φωλιά κοµµουνιστών απάνω το χωριό σου
και ΄δα που σε συλλάβαµε θα δεις το θάνατό σου…..
————————
∆υστυχώς άµεσα µετά τη Γερµανική κατοχή, (µε την ευθύνη – απόφαση των Άγγλων να επιστρέψουν στην Ελλάδα τον Βασιλιά Γεώργιο Β΄ και τον αποκλεισµό µιας δηµοκρατικής λύσης) και όχι µόνο, η χώρα οδηγήθηκε από ανθρώπους κατωτέρους των περιστάσεων στη δίνη του εµφυλίου σπαραγµού, αδίκως, καθόσον ήταν γνωστόν εκ των προτέρων και καθορισµένο ότι η χώρα θα περνούσε στην σφαίρα της Αγγλικής επιρροής.
Στο να οδηγηθεί, ο αποδεκατισµένος από τους Ναζί, φτωχός, ξυπόλυτος και πεινασµένος λαός στην σφαγή ήταν κυριολεκτικά έγκληµα και δεν υπήρχε κανένας λόγος (βλέπε Ιταλία).
Η αντικειµενική ιστορία θα κρίνει τους υπαίτιους, ένθεν κακείθεν, καθόσον τα γεγονότα είναι καταγραµµένα και από ανεξάρτητες πηγές.
Λόγω των παραπάνω γεγονότων προδότες και συνεργάτες των Γερµανών που έπρεπε να τουφεκιστούν, απηλλάγησαν διά βουλεύµατος ή αθωώθηκαν υπό των δικαστηρίων και στο τέλος παρουσιάστηκαν και σαν πατριώτες, ενώ οι πραγµατικοί πατριώτες εδιώχθησαν σαν προδότες. Η αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης το 1982 απάλυνε κάπως τον πόνο των αδικηµένων και βασανισµένων αγωνιστών. Σαφώς όσων ζούσαν ακόµη.
Επέτειοι – Οµιλίες
Οι οµιλίες κατά τις επετείους είναι εντελώς άσχετες µε τα πραγµατικά γεγονότα της τοπικής ιστορίας, καθόσον σε αυτές οµιλούν γενικά και αόριστα, οι πλείστοι, από βιβλία, τα οποία εγράφησαν βάσει σκοπιµοτήτων σε σκοτεινές εποχές και κατά κανόνα προσπαθούν να ισοπεδώσουν και εξισώσουν την Εθνική Αντίσταση, αναφέροντας ως παράδειγµα την επιχείρηση ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάµου, αγνοώντας την πολιτική και στρατιωτική σταδιοδροµία του Ν. Ζέρβα και τον ύπουλο ρόλο των Άγγλων.
Από άλλους πάλι, η επέτειος µετατρέπεται σε µια στενή κοµµατική εκδήλωση µε µηδαµινές αναφορές στα γεγονότα.
Ευθύνη µεγάλη φέρουν όσοι ορίζουν τους εντελώς άσχετους µε τα πραγµατικά γεγονότα οµιλητές.
Στοχευµένο: ας µην λησµονήσουν ορισµένοι ότι µέχρι και ο συνεργάτης των Ναζί Παπαγιαννάκης υπό των δικαστηρίων αθωώθηκε.
Σηµείωση: στις φωτογραφίες σαφώς και δεν είναι όλοι όσοι πολέµησαν τους Ναζί.
*O Kατσανεβάκης Μιχάλης είναι αρχιτέκτων µηχανικός, συγγραφέας – ιστ. ερευνητής.
