31 Μαρτίου 1951 και όπως διαβάζουµε στο φύλλο της εφηµερίδας “Κήρυξ”, η αρχαιολογική σκαπάνη είχε φέρει στο φως εξαιρετικές αρχαιότητες.
∆ιαβάζουµε αναλυτικά στο ρεπορτάζ της εποχής «Κατὰ τὰς συνεχιζοµένας ἐκσκαφάς εἰς τὴν περιοχὴν τοῦ Βενιζελείου Σανατορίου ἀπεκαλύφθησαν νέα άρχαιολογικά ευρήµατα, ἤδη δὲ συνεχίζεται ἡ ἐξερεύνησις. Ο ἔφορος Αρχαιοτήτων Κρήτης κ. Ν. Πλάτων µᾶς ἀνεκοίνωσεν τὰ ἑξῆς ἐπὶ τῶν ἀνευρεθεισῶν ἀρχαιοτήτων.
“Τάς πελευταίας ἡµέρας κατά τὴν ἐκσκαφὴν εἰς τὴν περιοχήν τοῦ Βενιζελείου Σανατορίου εύρέθησαν 3 λαξευτοί τάφοι εἰς µαλακὸν βράχον Μινωϊκής έποχῆς οἱ ὁποῖοι περιέκλειον τοὺς νεκροὺς κατὰ χώραν καὶ τὰ συνοδεύοντα τὰς ταφάς κτερίσµατα (δώρα). Εἰς µὲν τὸν πρώτον τάφον ἀνευρέθησαν ἕνα δόρυ, ἕνα ξίφος µὲ χρυσά καρφιά καὶ χαλκίνη πιθανώς περικεφαλαία, διαλελυµένη ὡς καὶ δύο αρτόσχηµα άγγεία, χρονολογούντα τον τάφον εἰς τὴν ύστεροµινωϊκήν β΄ περίοδον τοῦ τέλους τῶν ἀνακτόρων τῆς Κνωσου.
Ο δεύτερος τάφος περιείχε επιµήκη αἰχµὴν δόρατος θαυµασίως διατηρουµένην, ξίφος χαλκοῦν µὲ χρυσήν ἐπένδυσιν λαβῆς καὶ µῆλον ἐξ ἐλεφαντοστού διαλυθέν, διακοσµηµένην διὰ πλέγµατος σπειρῶν καὶ ἕν πήλινον θυµιατήριον χρονολογούντα τὸν τάφον εἰς τὴν αὐτὴν µὲ τὸν πρῶτον ἐποχήν.
Χθες Πέµπτην, συνεχιζοµένων τῶν ἐκσκαφών, ἀπεκαλύφθη καὶ τρίτος ὅµοιος τάφος, πιστεύεται δὲ ὅτι εἰς τὸν χώρον τούτον θὰ ἀνευρεθούν καὶ ἄλλοι τάφοι».
Άπαντα τὰ ἀνευρεθέντα άντικείµενα µεταφέρθησαν τῇ ἐποπτεία του κ. Πλάτωνος εἰς τὸ Μουσείον Ηρακλείου”».
