Eν αναμονή της άφιξής του στην Κρήτη τον Μάιο του 1974, ο Μάνος Χατζηδάκις, είχε εκφράσει την χαρά του για τον ερχόμό του στο νησί, όπως διαβάζουμε στο φύλλο της 28ης Μαΐου 1974.
Όπως διαβάζουμε στο σχετικό ρεπορτάζ «Αύριο αφίκνειται είς Χανιά ο διεθνούς φήμης μουσικοσυνθέτης Μ. Χατζηδάκης με το συγκρότημά του, προκειμένου να δώση τάς προγραμματισθείσας συναυλίας. Επ’ ευκαιρία της αφίξεως του είς την Κρήτην ο Μ. Χατζηδάκης αναφερόμενος είς το γεγονός αυτό είπε:
«Είμαι χαρούμενος που θα τραγουδήσω επί τέλούς μαζί σας. Εγώ Κρητικός μαζί με Κρητικούς. Γνωρίζετε καλά, καθώς κι εγώ πώς εμείς οι Κρητικοί ξεύρουμε να τραγουδάμε καλύτερα από τους άλλους. Γιατί τραγουδάμε από χιλιάδες χρόνια πριν. Και το τραγούδι μας περιέχει συγκρατημένο πάθος, φαντασία και απέραντη ευγένεια σάν τα κεντήματα της γιαγιάς μου της γραίας Χατζιδάκαινας που τάχω στη μνήμη μου αναλλοίωτα από παιδί, κεντήματα γεμάτα χάρη και περισσήν ευγένεια.
Ευχαριστώ τη νεοσύστατη Εταιρεία Θεάτρου Κρήτης, που μαζί με την έναρξη των τολμηρών οραματισμών της, μου δωσε σήμερα την ευκαιρία να τραγουδήσω όλα τα πάθη του Οδοιπόρου, του Αλκιβιάδη, του Τζώννη του Μπόγια, του Μεθυσμένου Κοριτσιού, του Ευαίσθητου Ληστή και της Μπελίσας.
Είναι πάθη γνωσίως Κρητικά κι ήρθε καιρός να σας τα παραδώσω μ’ όλη μου την αγάπη».
