Σαράντα έξι χρόνια πριν και για δεύτερη φορά, όπως διαβάζουμε στο φύλλο της εφημερίδας της 4ης Ιουνίου 1975, ο Γάλλος κ. Τερράς, διαχειριστής του Διεθνούς Κεφαλαίου για την προστασία των αρπακτικών επισκέπτεται τον Εθνικό Δρυμό Σαμαριάς και εντυπωσιάζεται από αυτόν.
Όπως διαβάζουμε στο ρεπορτάζ της εποχής «το καλοκαίρι ήρθε κι έτσι από τα πέρατα της Γης θα ’ρθουν και πάλι στα Χανιά τουρίστες να περάσουν το ξακουστό Φαράγγι της Σαμαριάς. Με την ευκαιρία αυτή θεωρούμε σκόπιμο να παραθέσουμε όσα κολακευτικά έγραψε στο βιβλίο επισκεπτών του καταφυγίου Καλλέργη των Λευκών Ορέων ο Γάλλος κ. Τερράς, διαχειριστής του Διεθνούς Κεφαλαίου για την προστασία των αρπακτικών»
Στην συνέχεια φιλοξενείται το σχόλιο του κ. Τερράς ο οποίος γράφει «Για δεύτερη φορά έρχομαι απ’ το Παρίσι για να ανακαλύψω την περίφημη φύση του εθνικού δρυμού Σαμαριάς.
Αυτός ο δρυμός δικαιούται πολλών τίτλων. Και πρώτα – πρώτα σ’ ένα νησί πολύ ρημαγμένο από πλευράς βλαστήσεως, είναι το τελευταίο μέρος όπου διατηρούνται τα δάση από κυπαρίσσια και δρυάδες μέσα σ’ ένα θεαματικό πλαίσιο.
Τα αρπακτικά και κυρίως οι αετοί και οι γύπες βρίσκονται ακόμη στα ψηλά απόκρημνα ασβεστούχα βράχια και η παρουσία τους πιστοποιεί τον πλούτο αυτού του μέρους.
Αλλά αυτή η παρουσία είναι ευαίσθητη, εύθραυστη.
Να ξέρετε ότι όταν παρακολουθήτε, παρατηρείτε ένα γυπαετό, ότι αυτό το μεγάλο πουλί δεν υπάρχει πια στη Μεσόγειο παρά μόνο σε δύο νησιά στην Κρήτη και στην Κορσική και σ’ ολόκληρη την Ευρώπη διατηρούνται λιγώτερα από 100 ζεύγη.
Αλλά ο σκοπός του ταξιδιού μου εδώ είναι είναι οι ξακουστοί αίγαγροι που το είδος αυτό μπορεί να σωθή μόνο σ’ αυτό το φαράγγι.
Για την επιβίωση αυτού, αληθινά μοναδικού, να εμποδίσετε τα κοπάδια των ήμερων ζώων να εισέρχωνται στον Δρυμό και βεβαίως να εμποδίσετε τη λαθροθηρία.
Η Κρήτη μπορεί να είναι υπερήφανη για τη Σαμαριά».
