Συστάσεις από το Υπουργείο Παιδείας για ένα πρόβλημα με το οποίο έρχονται και σήμερα αντιμέτωποι αρκετοί μαθητές, φιλοξενούνται στο φύλλο των “Χανιώτικων νέων” της 16ης Μαρτίου 1975.
Όπως διαβάζουμε στο σχετικό ρεπορτάζ «επειδή παρετηρήθησαν ελάχιστα κρούσματα φθειριάσεως εις τινά σχολεία, παρά τάς δοθείσας οδηγίας τόσον υπό του υπουργείου Παιδείας, όσον και υπό της Σχολιατρικής Υπηρεσίας, εξακολουθούν να παρουσιάζωνται σποραδικώς τοιαύτα κρούσματα και προς πρόληψιν της τυχόν επεκτάσεως συνιστάται εις τους γονείς και γενικώς εις το κοινόν όπως λαμβάνωνται προληπτικώς και θεραπευτικώς τα κάτωθι μέτρα…».
Στη συνέχεια του ρεπορτάζ χωρίζονται οι οδηγίες σε προληπτικές και θεραπευτικές. Ξεκινώντας από τις προληπτικές αναφέρεται «α) ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΩΣ: Να καταβληθή μέγιστη φροντίς διά την ατομικήν καθαριότητα συχνά (λουτρά του σώματος και της κεφαλής ως και συχνή αλλαγή εσωρούχων). Έργον των διδασκόντων ο έλεγχος της καθαριότητος των μαθητών και η εξασφάλισις ταύτης καθήκον και υποχρέωσις της οικογένειας. Ούτε οι διδάσκοντες ούτε η Σχολιατρική υπηρεσία, δύνανται να συμβάλουν εις την πρόληψιν και την θεραπείαν της φθειριάσως άνευ της συνδρομής της οικογένειας.»
Αμέσως μετά ακολουθούν οι συμβουλές για θεραπείας της φθειριάσεως όπου αναφέρεται ότι «β) ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΩΣ: Αραίωσις των μαλλιών, επάλλειψις της κεφαλής δια χλιαρού διαλύματος (όξους και νερού 50%) καλόν κτένισμα διά λεπτής κτένας, επίπασις με φθειρόσκονην και κάλυψις της κεφαλής με ύφασμα όχι πορώδες. Την επόμενην λουτρόν πρωί και απόγευμα.
Τούτο θα επαναληφθή μετά 6 ημέρας. Η αυτή θεραπεία θα γίνεται και εις περίπτωσην παρουσιάσεως ωαρίων φθειρών (κόνιδων)».
