Μπορεί πλέον οι “έξυπνες” τηλεοράσεις να συνδέονται με το κινητό, με το ρούτερ και άλλες συσκευές ωστόσο ο ορισμός “έξυπνη τηλεόραση” το 1993 σήμαινε κάτι εντελώς… διαφορετικό.
Όπως διαβάζουμε στο ρεπορτάζ των “Χ.ν.” της 13ης Ιανουαρίου του 1993 με τίτλο “έξυπνες τηλεοράσεις” «Επιτέλους άρχισαν και οι τηλεοράσεις να γίνονται έξυπνες! Η ηλεκτρική εξυπνάδα που έχει κάνει θαύματα σε συσκευές όπως τα πλυντήρια ρούχων, οι φούρνοι μικροκυμάτων ή οι καφετιέρες, είχε αφήσει μέχρι πρότινος έξω από την μαγική της σφαίρα τις τηλεοράσεις».
Όπως πληροφορούμαστε «Μέσα στο 1992 η εταιρεία Telefunken πρόλαβε να λανσάρει μοντέλα τηλεοράσεων ικανά για ένα σωρό δουλειές που χρειάζονται “εξυπνάδα” δηλαδή μεγάλη δυνατότητα εκτιμήσεως διαφορετικών παραγόντων προκειμένου να λαμβάνουν αποφάσεις».
Τι αλλάζει όμως εκείνη την περίοδο στις τηλεοράσεις;
Σύμφωνα με το σχετικό ρεπορτάζ «μεταξύ άλλων οι “έξυπνες” τηλεοράσεις Telefunken, μπορούν να ρυθμίζουν το κοντράστ (φως – σκιά) της εικόνας, να βελτιώνουν την ευκρίνεια της και να εξισορροπούν την ποιότητα και την ένταση των χρωμάτων».
Δίνοντας περισσότερες πληροφορίες ο συντάκτης του άρθρου αναφέρει «για να συμβούν όλα αυτά, ένας ακούραστος ανιχνευτής αναλύει διαρκώς τη φωτεινότητα του περιβάλλοντος χώρου: ελέγχει δηλαδή αν είναι βράδυ και βλέπετε τηλεόραση με κλειστό φως ή αν είναι πρωί και το δωμάτιο είναι λουσμένο στο φως του ήλιου, καθώς και όλες τις ενδιάμεσες διαβαθμίσεις». «Κατόπιν, ο ανιχνευτής στέλνει τα συμπεράσματα σε έναν μικροεπεξεργαστή που αναλόγως ρυθμίζει τη φωτεινότητα της εικόνας» καταλήγει το ρεπορτάζ. Κάπως έτσι λοιπόν, υποδεχόταν ο κόσμος τις “έξυπνες” τηλεοράσεις το 1993!