Στις 5 Μαΐου, 1821, πέθανε στην Αγίαν Ελένην, εξόριστος από τους Άγγλους, ο Ναπολέων Βοναπάρτης, που κυριάρχησε στην Ευρώπη και χρειάσθηκεν συνασπισμός όλων των Ευρωπαϊκών Δυνάμεων της εποχής για να τον καταβάλουν.
Ο μεγάλος Κορσικανός ξεκίνησεν από το νησί του για να κατακτήσει το Παρίσι, τη Γαλλία και μετά την Ευρώπη. Μετά από εκστρατείες στην Ιταλίαν και την Αίγυπτον, το πραξικόπημα της 9 Νοεμβρίου, 1799, έριξε το Διευθυντήριο και εγκατέστησεν ένα νέο καθεστώς με πρώτον ύπατον τον Ναπολέοντα.
Από τότε αρχίζει η άνοδος. Ήταν 30 ετών. Αφού έγινεν ισόβιος Ύπατος, την 3ην Δεκεμβρίου, 1804, ανακηρύσσεται Αυτοκράτορας των Γάλλων από τον Πάπα Πίον το 7ον, βάζει, όμως, ο ίδιος το στέμμα στο κεφάλι του!
Μπροστά του τώρα τρέμει η Ευρώπη Οι παλιές Ευρωπαϊκές Δυνάμεις τον αναγνωρίζουν. Επικρατεί της Αυστρίας στο Wagram και ο Αυτοκράτορας της Φραγκίσκος ο 1ος αναγκάζεται να του δώσει την κόρην του Marie-Louise σαν δεύτερη του σύζυγο. Ο ήλιος του Austerlitz λάμπει
Η καταστροφή του Γαλλικού στρατού στη Ρωσία σημαίνει την αρχήν του τέλους, που ήταν το Leipzig το 1813 και στα 1815 είναι η τελική ήττα στο Waterloo, που τον ανάγκασε να παραιτηθεί και να πάει εξόριστος στην Αγίαν Ελένη, όπου και απέθανεν το 1821.
Ο Ναπολέων ήταν μια αντίδραση στις συντηρητικές δυνάμεις της παλιάς Ευρώπης με τις ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης. Η πτώση του έφερεν πίσω το σκοταδισμό και τις πολιτικές του Metternich και της Ιεράς Συμμαχίας.
Η Γαλλία τίμησεν τα 200 χρόνια από το θάνατο του Αυτοκράτορα με εκδηλώσεις, επιδείξεις μουσειακών αντικειμένων και άλλες ενδείξεις τιμής προς το Μεγάλο Κορσικανό. Σ’ ένα λόγο στο Institut de France, ο Πρόεδρος Macron εξέφρασεν το θαυμασμόν του για τον Αυτοκράτορα. «Αγαπάμε το Ναπολέοντα», είπε, «γιατί η ζωή του έχει τη γεύση του δυνατού». Μετά τον λόγον του ο κ. Macron με τη σύζυγό του υποκλίθηκαν μπροστά στον τάφο του Μεγάλου Κορσικανού στους Invalides.
