Το 2018 έφυγε, τα μνημόνια, σύμφωνα με τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις, μας αποχαιρέτησαν αλλά όχι και η οικονομική κρίση που τα συνόδευε. Η ελληνική κοινωνία εξακολουθεί να πλήττεται από τα “χαράτσια” και την εξαντλητική φορολογία. Οσο για την Ευρώπη, αντιμετωπίζει τα δικά της προβλήματα με τον ευρωσκεπτικισμό να κερδίζει έδαφος και τις αντιθέσεις ανάμεσα στις χώρες της Ε.Ε. να διαιωνίζονται. Ολος ο πλανήτης συνεχίζει να ταλανίζεται από συγκρούσεις, πολέμους, σύγχρονες απειλές αλλά και την κλιματική αλλαγή τις επιπτώσεις της οποίας ήδη βιώνουμε.
Στην Ελλάδα η οικονομική πολιτική που επιβλήθηκε από τους δανειστές της χώρας, έχει οδηγήσει σε συνθήκες φτώχειας μεγάλα στρώματα της κοινωνίας, έχει οδηγήσει πολλούς νέους επιστήμονες στο εξωτερικό προς αναζήτηση εργασίας ενώ έχει πλήξει και τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα.
Ωστόσο, ας διατηρήσουμε την αισιοδοξία μας. Γιατί την ίδια ώρα, βλέπουμε να λειτουργούν οι δομές αλληλεγγύης που αποτελούν μια “αγκαλιά” προς τους πιο αδύναμους πολίτες.
Βλέπουμε νέους ανθρώπους, σχολεία και σχολές, να δημιουργούν και να διαπρέπουν διεθνώς. Να κατακτούν τη γνώση και τον Κόσμο που μας περιβάλλει. Βλέπουμε επιστήμονες από την Ελλάδα να διακρίνονται στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Βλέπουμε επίσης αρκετούς νέους να βλέπουν όχι με απογοήτευση αλλά με αυτοπεποίθηση το μέλλον στο οποίο θα είναι πρωταγωνιστές.
Ας είμαστε αισιόδοξοι λοιπόν. Και το 2019 ας μας βρει όλους πιο ευαίσθητους και πιο δυνατούς – ενωμένους μέσα από τις αντιθέσεις μας – για ένα καλύτερο αύριο, με περισσότερη δημοκρατία, αγάπη, ελευθερία και ελπίδα. Καλώς ήρθες 2019. Μη μας… απογοητεύσεις.
