Σα σήμερα επάτησε νε ο Τούρκος στο νησί μας
χρόνους πολλούς διαφέντευε χωρίς τη θέλησή μας.
Μα οι Κρήτες τον απόβγαλαν μια μέρα του Αυγούστου
τα χνότα δε ταιριάζανε και του εδικού τους γούστου.
Σαν σήμερα πριν από 353 χρόνια –27 Σεπτεμβρίου 1669– , έγινε η παράδοση του Χάνδακα, Του Μεγάλου Κάστρου, στους Τούρκους από τους Ενετούς (ΜοροζΊνι).
Η πολιορκία του Χάνδακα διήρκεσε 26χρόνια και αποτελεί τη μεγαλύτερη σε διάρκεια πολιορκία της ιστορίας. Υπήρξεν δε η τελευταία μάχη των Βενετών στον Μεγάλο Κρητικό Πόλεμο, στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν την Κρήτη, που κατείχαν από το 1211!! Αξέχαστε ΦΊΛΕ ΝΊΚΟ ΣΤΑΥΡΙΝΙΔΗ ΕΊΣΑΙ ,ΉΣΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΊΣΑΙ ΕΝΑΣ ΘΥΣΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΑΣΤΡΟΥ!!.
Στο ενετικό φρούριο του Μαρτινέγκο, δηλαδή στην κορυφή του ενετικού τριγώνου των ενετικών τειχών, κυμάτιζε η ενετική σημαία.
Με την ανατολή του «σκοτεινιασμένου» ηλίου του Μ.Κάστρου, της πρωίας της 27ης Σεπτεμβρίου 1669 «η πόλις εάλω»!!!
Έγινε υποστολή της σημαίας αυτής και τη θέση της πήρε η Τουρκική.
Έτσι το Μεγάλο Κάστρο υποτάχτηκε στον Τούρκο κατακτητή μετά από 229 χρόνια άνισου αγώνα των κρητικών. Έτσι επαληθεύεται η ρήση: Άλλαι μεν αι βουλαί των θεών, άλλαι δε των… μεγάλων Δυνάμεων.
Παρενθετικά όταν αναφερόμαστε στις λέξεις: «ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ», εννοούμε ότι κάθε κυρίαρχο κράτος, που αναγνωρίζεται ότι έχει την ικανότητα και την τεχνογνωσία να ασκήσει επιρροή σε παγκόσμια κλίμακα. Και τούτο γιατί διαθέτει μεγάλες στρατιωτικές και οικονομικές δυνάμεις και είναι σε θέση κατά πρώτον με ήπιο τρόπο επιρροής, δια μέσου της διπλωματικής οδού, να προειδοποιήσει τις μεσαίες ή μικρές δυνάμεις να λάβουν σοβαρά υπ όψιν τους τις απόψεις και τις αποφάσεις των μεγάλων δυνάμεων, πριν αυτές προβούν σε δικές τους ενέργειες, εις βάρος των μικρών ή μεσαίων δυνάμεων.
Ας αναλογιστούμε το σημερινό ρόλο αυτών των μεγάλων δυνάμεων σε ρητορικούς λόγους και απειλές πολέμου μικρών δυνάμεων έναντι άλλων κρατών, που διάγουν εν ειρήνη και ίσως απορήσουμε στο αν επιτελούν οι Μεγάλες Δυνάμεις το χρέος τους και τον ειρηνικό σκοπό, τον οποίον επικαλούνται!! Άλλωστε ένας ΜΕΓΑΛΟΣ τον μικρό τον συργουλεύγει προς το καλό του εαυτού του, αλλά και προς το καλό των άλλων!!!
Ενα φρεσκάρισμα της μνήμης του έτους 1974 της Κύπρου και θα καταλάβουμε!!
‘Όπως και να έχουν τα πράγματα, η Κρήτη μας έμεινε 229 χρόνια κάτω από την μπότα του Τούρκου κατακτητή.
Δεν είναι της πρόθεσής μου να εξιστορήσω εκείνη την αποφράδα ημέρα. Έχουν γραφτεί πολλά, έχουν λεχθεί πολλά, πολλές εκδηλώσεις έχουν γίνει, ακόμη και σήμερα, αλλά επιθυμώ να αγγίξω τις ευαίσθητες χορδές όλων των Κρητικών για ένα άναμμα μιας λαμπάδας στη μνήμη εκείνων των προγόνων μας, που έδωσαν τον άνισο, αλλά τίμιο ηθικό και Πατριωτικό αγώνα για τη ΓΗ των πατέρων τους ώστε να μην υποκύψουν στη μπότα του κατακτητή.
Σήμερα μετά από 124 χρόνια οφείλουμε ευγνωμοσύνη, τιμή και προσκύνηση σε εκείνους, που με ασπίδα το σώμα, το φρόνημα, την Κρητική ΛΕΒΕΝΤΙΑ και την ψυχή τους, μας χάρισαν την ανάσα της ελεύθερης αναπνοής.
Σήμερα, όπως και παντοτινά, τιμούμε και θα τιμούμε, ευγνωμονούμε και θα ευγνωμονούμε ες αεί, υποκλινόμαστε και θα υποκλινόμαστε στη σεπτή μνήμη όλων αυτών των προγόνων μας.
Μικροί και μεγάλοι, νέοι και γέροι, άνδρες, γυναίκες να θυμάστε τους προγόνους σας με την ιδιαίτερη ΛΕΒΕΝΤΙΑ, που τους χαρακτηρίζει παγκοσμίως (Μακεδονικός αγώνας, Κρητική επενάσταση, 25ης Αυγούστου, Ίμια και να τους χρωστάτε ευγνωμοσύνη, γιατί η ευγνωμοσύνη είναι η μνήμη της ΚΑΡΔΙΑΣ.
Και αν χρειαστεί εμείς αυτούς θα μιμηθούμε!!!
