Ο Μουσολίνι ενόμιζε κι ούλοι οι γ’ εδικοί ντου
πως είν’ η Ελλάδα εύκολη, κι άνοιξ’ η γ’ όρεξή ντου.
Με χτύπους και πολλές αιχμές ήθελε να δηλώσει
γλήγορα τη γειτόνισσα ξάνοιγε να σκλαβώσει.
Οι σύμβουλοί ντου, στρατηγοί, πολιτικοί μεγάλοι
βλέπαν Ελλάδα κι έλεγαν, περίπατο θα κάμει.
Νύχτα το μήνυμα ‘στειλε κι απάντηση επήρε
ΟΧΙ! εφώναξ’ ο λαός, πρωθυπουργός το είδε.
Μικροί μεγάλοι τρέξανε, ούλοι αντρειωμένοι
όπλα επήραν, ήρθανε στα σύνορα ζωσμένοι.
Άφηκαν σπίθια και παιδιά, γυναίκες, περουσία
δε βαρυγκώμησε κιανείς, για την Ελευθερία.
Ανέβηκαν στα σύνορα και τα βουνά γνωρίσαν
πως πολεμούν οι Έλληνες, όντε τσοι αδικήσαν.
Ογλήγορα το μάθανε οι Ιταλοί κι οι ξένοι
πως πολεμούν οι Έλληνες, σαν είναι μονιασμένοι.
Χρόνια περάσανε πολλά, γενιές εμεγαλώσαν
την ιστορία μάθαμε, τη γη, ποιοί μας τη δώσαν.
Έφταξ’ η ώρα μας εδά, αντί να τη χαρίζουμε
ν’ αντισταθούμε σαν λαό, να την υπερασπίζουμε.