“Η Κωνσταντινούπολη έγινε παραμυθένια πολιτεία. Τη λέγανε «Βασιλεύουσαν Πόλιν», «Θεοφρούρητον», «Το καύχημα των ζώντων υπό την του ηλίου ανατολήν» και άλλα πολλά ονόματα είχε η θαυμαστή αυτή πολιτεία. Ολος ο κόσμος γύριζε γύρω στην Κωνσταντινούπολη, όλοι οι άνθρωποι ονειρευόντανε να πάνε στην Πόλη”.
(Φώτης Κόντογλου)
“Η πονεμένη Ρωμιοσύνη”
…Αχνά, σε χρωματισμό ιώδη, διαφαίνεται μόλις η Αγιά Σοφιά, το μέγα, μέγιστο έμβλημα της Χριστιανοσύνης, εν τη μεγαλειώδη αρχιτεκτονική του οντότητα!
Πάνω σ’ αυτή την ανεπαίσθητη πλην ευκρινή εικόνα, η πρόσκληση.
“Σας προσκαλούμε την Πέμπτη 29 Μαΐου και ώρα 7.30 μ.μ. εις την αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του Τσατσαρωνάκειου Πολιτιστικού Πολύκεντρου της Μητροπόλεώς μας να τελέσουμε το μνημόσυνο του μαρτυρικού Αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κων/νου Παλαιολόγου κ.λπ. κ.λπ.
Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως”.
Και ο κόσμος ήταν εκεί.
Το βραδάκι, στις είκοσι και εννιά του Μάη, ημέρα Πέμπτη και όχι Τρίτη και αποφράδα και πικρή, ως η μέρα του 1453, όπου η Πόλις των πόλεων, ο λαμπερός Αστέρας της Οικουμένης και η κραταιά Βασιλίδα και των επιφανέστερων επιφανής πολιτεία…, αλώθηκε συγκλονιστικά, αφήνοντας στη διάρκεια των καιρών τη βαριά ΗΤΤΑ της όπου γης Χριστιανοσύνης.
Μια ήττα, που ανέστρεψε πλέον τον Ιστορικό ρου της περιοχής, με την αναίρεση της Ζωής πρωτίστως, κατά τρόπο απίστευτης σκαιότητας και τον όλεθρο της χιλιόχρονης και πλέον δημιουργίας των ποικιλμάτων Ιστορίας και Πολιτισμού!
…Εάλω η Πόλις!!! Ή, Η Πόλις, εάλω!!
Είτε ως θριαμβική κραυγή του Ισλάμ, είτε ως σπαρακτικό και πονεμένο “Αλί”! της ψυχής και της Συνείδησης του Χριστιανισμού, διέτρεξε την υφήλιο, πένθος και όνειδος…
Καθώς και “αιμάσσον αφήγημα” δακρύων και πόνου, για τα γενόμενα τα εφιαλτικά, που διαδραματίστηκαν και για τα όσα ακολούθησαν τους τέσσερις αιώνες της σκλαβωμένης Ελληνισμοσύνης…
Ετούτη, σώθηκε, με το πείσμα των παιδιών της “βράδυ πρωί να λιώνουνε μολύβι για τη Τιμή και για τη Λευτεριά” κατά τον ποιητή.
Αλλά και με τα γραμματισμένα τέκνα της που διαφώτισαν από την Ξένη, το Δημοτικό Τραγούδι που τόνωσε, τη γλώσσα, τα ανθρωπιστικά κιτάπια που πέρασαν και στη Δύση σωσμένα από τη φρίκη και βεβαίως το αίμα!
Το αίμα που έρρευσε επί αιώνες σε επαναστάσεις επί επαναστάσεων κατεσταλμένες, έως τον Σηκωμό!
Αλλά, όλα τούτα είναι άλλου θέματος αναφορές.
…Εάλω η Πόλις, λοιπόν!
Μνήμη… Συγκίνηση στο Πολύκεντρο.
Το πρόγραμμα ανοίγει η όμορφη παρουσιάστρια κα Τόνια Λουβιτάκη, φιλόλογος, που σκιαγραφεί δωρικά και λακωνικά την απαρχή της δημιουργίας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και τη για έντεκα αιώνες λάμψη της στην υφήλιο, έως ότου, διχασμοί και έριδες σφάλματα μεγάλα, έφεραν γοργά την παρακμή και την πτώση της.
Η Χορωδία μας κατόπιν, συνεχώς βελτιούμενη δύναμη πολυφωνικής Μουσικής απόδοσης, στον Υμνο της Υπέρμαχου Στρατηγού και βεβαίως σε τραγούδια σχετικά της, του Κωνσταντίνου πόλης!
Στο βήμα καλείται από τη συντονίστρια, η κεντρική ομιλήτρια κα Αρχόντισσα Παπαδερού – Ναναδάκη, φιλόλογος – τ. πρόεδρος ΙΛΑΕΚ.
Πρόσωπο επιφανές σε επίπεδο Νομού και όχι μόνο, η κα Παπαδερού, αναπτύσσει το θέμα της (*) 29 Μαΐου 1453 “Εάλω η Πόλις”, με βαθιά γνώση, κύρος και Ιστορική πίστη, παραχωρώντας στο ακροατήριο, μια ενδιαφέρουσα εμπειρία σημαντικών ιστορικών καθεκάστων.
Αργότερα μας είπε, ότι συνέπτυξε το θέμα της, να μην κουράσει τον κόσμο.
Ομως, και 10-15 λεπτά να κρατούσε ακόμη, οι παρευρισκόμενοι θα παρείχαν ακρόαση, με σεβασμό και ενδιαφέρον.
Τέλος, ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε με πολύ θερμά λόγια την ομιλήτρια, αναφέροντας την εγνωσμένη αξία της, την παρουσιάστρια, που, παρεμπιπτόντως προσφέρει και στο κοινωνικό φροντιστήριο της Μητρόπολης ως νέα επιστήμονας και βέβαια τη χορωδία μας και τον κόσμο.
Τη χορωδία και τον καθηγητή Βυζαντινής και παραδοσιακής Μουσικής του Ωδείου της Ι.Μ. Κισ. και Σελ. χοράρχη του πολυπληθούς σχήματος (100 άτομα) κ.Γιώργο Χαχλάκη, εκπαιδευτικό ιεροψάλτη και σολίστα ερμηνευτή, στα εκάστοτε ρεπερτόρια επιλογής.
Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές.
