» Μέσα σε έναν μήνα εγκαίνια δυο ορειβατικών καταφυγίων
Τον Οκτώβρη του 1992, μέσα στον ίδιο μήνα, εγκαινιάστηκαν στα Λευκά όρη δύο νέα ορειβατικά καταφύγια, στολίδια της Μαδάρας, πράγμα πρωτοφανές στα ελληνικά Ορειβατικά χρονικά. Υπήρχαν τ’ άλλα δύο, αυτό του Βόλικα Κεραμιών του 1958 και το ξακουστό του Καλλέργη Ομαλού του 1970 (50 θέσεις ύπνου με πλέον χώρους σε πάγκους).
Τα νέα καταφύγια είναι:
α) της Ταύρης
Στο μικρό οροπέδιο Ταύρης και σε απόσταση 7,5 χιλιομέτρων ορεινού δρόμου ή δυο ώρες πεζοπορίας από Ασκύφου Σφακίων σε υψόμετρο 1200 μέτρων και στην τοποθεσία Τραγαταρέ Παπούρα. Την έκταση των πέντε στρεμμάτων δώρησε ο αείμνηστος Χρηστός Χριστοδουλάκης. Η κατασκευή του άρχισε το 1988 με ενέργειες του υφυπουργού Σήφη Βαλυράκη, αλλά είχε καθυστερήσει και αποπερατώθηκε το 1992 επί Γεν. Γραμματέως Αθλητισμού Κυριάκου Βιρβιδάκη.
Έχει 42 θέσεις σε κρεβάτια και άλλες σε πάγκους. Καθοριστική ήταν η συμβολή του Χ. Χουλιόπουλο στην τροποποίηση των αρχικών σχεδίων για καλύτερη λειτουργικότητα και μετά από κάποια χρόνια η αντικατάσταση όλων των μεταλλικών κουφωμάτων δαπάναις του εγκαινιάστηκε στις 25-10-1992 από τον Κ. Βιρβιδάκη.
Στο καταφύγιο αυτό φιλοξενείται με επιτυχία και μοναδική οργάνωση κατασκήνωση εκπαιδευτική μικρών παιδιών σε δύο καλοκαιρινά τμήματα από παλαιότερα χρόνια και μέχρι σήμερα.
β) Χρήστου Χουλιόπουλου (Κατσιβέλι ή Σβουρχτής)
Σε υψόμετρο 1.970 μέτρων, δίπλα στο Κατσιβέλι Μιτάτο, και κοντά στην ψηλότερη κορυφή Πάχνες. Πεζοπορική απόσταση: Από Ανώπολη ώρες έξι. Από Ρουσιές, όπου ορεινός δρόμος φθάνει, δυόμισι ώρες. Από καταφύγιο Καλλέργη ώρες έξι και καταφύγιο Βόλικα, ώρες πέντε. Θέσεις 25. κατασκευάστηκε σε πρωτοποριακά σχέδια του Χ. Χουλιόπουλου και με παραμονή του εκεί και επίβλεψη όλο το διάστημα ανέγερσης γι’ αυτό και με απόφαση της Γ.Σ. δόθηκε το όνομα του.
Τα τμήματα του, είδος προκάτ, μεταφέρθηκαν εκεί με ναυλομένο ελικόπτερο της Ο.Α. Κόστος μεταφορά έξι εκατομμύρια δραχμές. Την όλη δαπάνη επωμίστηκαν ο Ε.Ο.Τ. και η Γεν. Γραμματεία Αθλητισμού και εγκαινιάστηκε στις 4-10-1992 από τον Γ.Γ.Α. Κυριάκο Βιρβιδάκη. Αργότερα χτίστηκε δίπλα χώρος ανοικτός για καταφυγή σε αυτόν ανθρώπων που κινδύνεψαν από καιρικές συνθήκες κ.λπ. όπως βοσκών, ορειβατών, κυνηγών. Ας σημειωθεί ότι ο Ορειβατικός Σύλλογος Χανίων είναι ο μοναδικός με τέσσερα τέτοια καταφύγια από τους ογδόντα περίπου της χώρας μας.
Τουλάχιστον τα τελευταία 15 χρόνια τα Δ.Σ. του Ορειβατικού με θαυμαστές ενέργειες έχουν ανακατασκευάσει, συντηρήσει και εφοδιάσει τέσσερα καταφύγια και έχουν τη διαρκή μέριμνα τους και αξίζουν συγχαρητήρια.
