Την αγωνία του για την προοπτική “πολιτιστικής ερημοποίησης” του τόπου μας εκφράζει με ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο Ιωάννης Ν. Αρχοντάκης, καλλιτεχνικός διευθυντής του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης “Ελαιουργείον”, στο Δρομόνερο και “ψυχή” του προγράμματος “ΧΑΝΙaRT – Εικαστικές Διαδρομές στο Νομό Χανίων”.
Η δράση του σύγχρονου αυτού Δον Κιχώτη συχνά “σκόνταφτε” σε ανεμόμυλους καθώς είναι αλήθεια ότι η ίδια η εποχή μας δεν επιτρέπει τα όνειρα, πόσο μάλλον όταν αυτά μοιάζουν ουτοπικά και το κόστος… βαραίνει άλλες τσέπες (βλέπε Δήμους, Περιφέρεια και άλλους φορείς). Ομως είναι επίσης αλήθεια -και ίσως άβολη για κάποιους- ότι χάρη στον Ιωάννη και την “τρέλα” του, ο πολιτισμός στον Νομό Χανίων απέκτησε μια άλλη προοπτική και μία νέα δυναμική, ότι ο ορίζοντας των περισσότερων από εμάς διευρύνθηκε χάρη στις δικές του πρωτοβουλίες και ότι εστίες και άνθρωποι του πολιτισμού μέσα και έξω από την πόλη αναδείχτηκαν και τελικά διεκδίκησαν το δικό τους μερίδιο στο πολιτιστικό γίγνεσθαι.
Σε έναν μικρό απολογισμό σε “τίτλους”, η πολιτιστική δράση του Ιωάννη Ν. Αρχοντάκη συνοψίζεται στα εξής: Η δημιουργία του “Ελαιουργείον – Εργοστάσιο Τέχνης” κατάφερε να σώσει από την ερήμωση και τον αφανισμό το Παλιό Ελαιουργείο του Αγροτικού Συνεταιρισμού Ζυμπραγού και να του δώσει μια νέα, δημιουργική πνοή δείχνοντας έναν διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης της ενδοχώρας. Το πρόγραμμα “ΧΑΝΙaRT – Εικαστικές Διαδρομές στο Νομό Χανίων” έφερε τον Νομό Χανίων στο επίκεντρο μίας πανευρωπαϊκής καλλιτεχνικής δραστηριότητας που με τη σειρά της ανέδειξε νέες καλλιτεχνικές εστίες σε όλο τον Νομό Χανίων. Και τέλος το Σχέδιο Συνεργασίας, Ανάπτυξης και Πολιτισμού “Ο Κύκλος των Φαραγγιών” προσπάθησε να συγκροτήσει έναν κύκλο φυσικής διαδρομής με ιστορική, πολιτιστική, κοινωνική και οικονομική συνέχεια για 13 χωριά του Νομού Χανίων. Σχέδια μεγαλεπήβολα και τολμηρά, με μεγάλο κόστος υλοποίησης, αλλά και συντήρησης, σε βάθος χρόνου. Τώρα όμως που το καμπανάκι του κινδύνου έχει χτυπήσει, τώρα που κι αυτός ο Δον Κιχώτης ξέπνοος εγκαταλείπει, ποιος θα τον στηρίξει; Αναλυτικά, η ανάρτηση του Ιωάννη Ν. Αρχοντάκη στο facebook αναφέρει: «ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΦΕΤΟΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΕΥΧΕΣ ΝΑ ΣΑΣ ΣΤΕΙΛΩ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ… Στέγνωσα. Κουράστηκα. Λιγοψύχησα. Αγαπημένοι μου Φίλοι, Καλλιτέχνες, Συνεργάτες, Συνοδοιπόροι λυγίζω μπροστά στην πολιτιστική ερημοποίηση που εξαπλώνεται στην αυλή μου, στη γειτονιά μου, στον τόπο μου… Κοιτώντας τα χάλια της Έρημης Χώρας μου που βουλιάζει κάθε μέρα και περισσότερο, πόσες και ποιες ευχές να συνταιριάξω; Aπό σήμερα, Πρωτοχρονιά, το Πνευματικό Κέντρο Χανίων θα είναι κλειστό (θα ανοίξει άραγε ποτέ ξανά;). Tο “Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Χανίων – Ελαιουργείον” εδώ και έναν μήνα δεν έχει ηλεκτρικό (λόγω ανεξόφλητων λογαριασμών προς τη ΔΕΗ…). Tο πρόγραμμα “ΧΑΝΙaRT – Εικαστικές Διαδρομές στο Νομό Χανίων” καταρρέει (οικονομικώς…). Tο Μουσείο Ακριτών της Ευρώπης μένει κλειστό (ο νέος δήμαρχος Καντάνου – Σελίνου δεν μπορεί ή δεν θέλει να εξοικονομήσει 500 ευρώ ανά μήνα για να μείνει ανοικτό…). Tο Μουσείο Αλιείας συνεχίζει να παραμένει φάντασμα (πλήρως εξοπλισμένο…). Ο Φιλολογικός Σύλλογος “Χρυσόστομος” συνεχίζει τη ρομαντική αυτο-ύπνωσή του… Η πολιτιστική Σαχάρα εξαπλώνεται… Να δούμε πόσες ακόμα εκπλήξεις πολιτισμού τούτος ο νέος χρόνος θα μας φέρει… Σήμερα, λοιπόν, στη μέση του χειμώνα, το μόνο που μπορώ να ευχηθώ είναι: Καλή Ανάσταση Φίλοι μου! Ανάσταση από τα συντρίμμια και τα ερείπια του Αρμαγεδδώνα που βιώνουμε. Ανάσταση από την αραχνιασμένη βολή του τρύπιου καναπέ μας… Καλή Ανάσταση & Καλή Πατρίδα Σύντροφοι! (Στην εικόνα επίκαιρη φωτογραφία της Κατερίνας Καλογεράκη από τη σειρά “Η Γη του Πατέρα μου” που η καλλιτέχνις έχει πρόθεση να δωρίσει στο “Κέντρο Φωτογραφίας & Κινηματογράφου Ζυμπραγού”. Ευχαριστούμε για τα 1.500 ψίχουλα που καταθέσατε στο άδειο δισάκι του Κέντρου φίλε δήμαρχε! Με τέτοια γενναιοδωρία δεν υπάρχει δυνατότητα να ολοκληρωθεί τεχνικά καμία συλλογή…)».
