Θεσσαλονίκη
Γνώρισαν την προσφυγιά, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τον τόπο τους κατά τη Μικρασιατική καταστροφή και αναζήτησαν μια νέα πατρίδα, κοντά στη θάλασσα, για να τους θυμίζει τα Μουδανιά της Μικράς Ασίας. Μαζί τους έφεραν τα απολύτως απαραίτητα για να κρατηθούν στη ζωή και όταν διερωτήθηκαν πώς θα ζήσουν στράφηκαν στη μεγάλη τους αγάπη, την αλιεία.
Σήμερα, οι μνήμες των πρώτων ψαράδων των Νέων Μουδανιών ζωντανεύουν, τα αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν έχουν τοποθετηθεί σε περίοπτη θέση, ενώ τα κοχύλια της νέας τους πατρίδας φιγουράρουν σε ένα μουσείο που "μυρίζει" θάλασσα και πελαγίσιο αέρα, το Μουσείο Αλιευτικών Σκαφών και Εργαλείων.
«Ο επισκέπτης μπορεί να δει τράτες, δίχτυα από βαμβάκι, που σήμερα είναι εξαιρετικά σπάνια, νταλιάνια, παραγάδια, αγκίστρια, μπούσουλες και όργανα πλοήγησης, αλλά και μια πλούσια συλλογή κοχυλιών, που αλιεύτηκαν, πριν από 50 χρόνια, από τους δύτες της Χαλκιδικής», αναφέρει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ η υπεύθυνη του Μουσείου Εύη Παπαδοπούλου.
Εντυπωσιακό έκθεμα αποτελεί, επίσης, το ομοίωμα του παλιού μπουγιαντέ, ενός παραδοσιακού αλιευτικού σκάφους με ξύλινα σκαριά, που κατασκευάστηκε σε καρνάγιο της Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με μαρτυρίες των κατοίκων της περιοχής.
Εξάλλου, σε ειδικές προθήκες του μουσείου αναπαριστώνται- τρισδιάστατα- πέντε παραδοσιακοί τρόποι αλιείας (το γρι – γρι, το νταλιάνι με τα δίκτυα και τους πασσάλους, τα παραδοσιακά δίχτυα, η τράτα και η πεζότρατα). Στη διπλανή αίθουσα παρουσιάζονται τα όστρακα και τα αλιεύματα, ενώ σε ειδική αίθουσα πραγματοποιούνται προβολές βίντεο και ντοκιμαντέρ, με σχετικά θέματα.
«Η πρωτοβουλία για τη δημιουργία του Μουσείου ανήκει στο Ναυτικό Όμιλο Μουδανιών, που προσέφερε μια σημαντική συλλογή κοχυλιών. Την ιδέα αυτή ‘αγκάλιασε’ ο Δήμος Μουδανίων και σε συνεργασία με τους επιστήμονες του Ελληνικού Κέντρου Βιοτόπων – Υγροτόπων, το μουσείο άνοιξε τις πύλες του το 2001», σημειώνει η κ. Παπαδοπούλου.
Από τότε, το έχουν επισκεφτεί πάνω από 10.000 άνθρωποι, ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει εκδηλωθεί από σχολεία. Οι μικροί μαθητές βλέπουν το παρελθόν να ζωντανεύει μπροστά στα μάτια τους ενώ παράλληλα ενημερώνονται για τη ζωή της θάλασσας και τα οφέλη της αλλά και για τη μόλυνση του περιβάλλοντος και την ανάγκη της προστασίας του.
Οι υπεύθυνοι του μουσείου εξετάζουν το ενδεχόμενο επέκτασής του. Ήδη, βρίσκονται σε επικοινωνία με το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού, στην Αθήνα, με σκοπό τη μεταφορά ορισμένων ογκωδών αντικειμένων. Όπως επισημαίνουν, η ανταπόκριση είναι κατ΄ αρχήν θετική και, κάποια στιγμή, μια μεγάλη προπέλα και μια μεγάλη άγκυρα θα μεταφερθούν στον εξωτερικό χώρο του μουσείου.
ΑΠΕ (της Π. Γιούλτση)
