“Η επιστροφή” Προσεχώς στις οθόνες μας…
Τα νέα από τις Βρυξέλλες, εκτός από την επικείμενη συμφωνία με τους Τούρκους, φέρνουν ξανά το κουαρτέτο στη χώρα μας. Μάλιστα, ίσως να βρίσκονται ήδη εδώ.
Μετά από μία απουσία εβδομάδων, η είδηση της επιστροφής των εκπροσώπων των θεσμών δημιουργεί την προσδοκία της ολοκλήρωσης της πρώτης αξιολόγησης. Επιστροφή που συνοδεύεται από τον υπότιτλο του… ανοίγματος της συζήτησης για το χρέος προς το τέλος Απριλίου.
Το εάν η αξιολόγηση θα γίνει… ολόκληρη ή θα “σπάσει” σε κομμάτια για να μην βαλτώσει το πρόγραμμα, μένει να το δούμε. Θα φανεί άλλωστε από τα νομοθετήματα που θα προωθήσει η ελληνική κυβέρνηση.
Ας ελπίσουμε όμως πως αυτή η ξαφνική μεταστροφή του κλίματος, δεν συνδέεται με το προσφυγικό. Το βάρος που σηκώνει η χώρα είναι πράγματι τεράστιο και αυτό θα πρέπει να αναγνωριστεί.
Οχι όμως να γίνει αντάλλαγμα για τη χαλάρωση της καταστροφικής πολιτικής της λιτότητας.
*******
Πάρε Τούρκε – δώσε Ευρωπαίε……και άσε τον κόσμο να πεθαίνει
Μέχρι τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές, οι πληροφορίες από τη Σύνοδο Κορυφής ήταν συγκεχυμένες. Μεταξύ των επιπλέον χρημάτων που ζητά (και λαμβάνει) η Τουρκία καθώς και την κατάργηση της βίζα από το ερχόμενο καλοκαίρι, ξεχωρίζουν διάφορα σημεία.
Μετά τις επίσημες ανακοινώσεις θα έχουμε την ευκαιρία να κρίνουμε την όποια συμφωνία. Αλλωστε, δεν αναμένεται να είναι η τελευταία.
Ομως παρακολουθώντας τις διαπραγματεύσεις που τραβούν επί μακρόν, αξίζει να γυρίσουμε τον χρόνο λίγα χρόνια πίσω.
Τότε, το 2008, που οι εταίροι στην κυριολεξία σε ένα βράδυ, έλαβαν άμεσες αποφάσεις και μετέφεραν δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ. Υπό τον φόβο, τότε, της κατάρρευσης των τραπεζών και των πληγμάτων που θα δεχόταν το σύστημα.
Συγκρίνοντας με τους ρυθμούς χελώνας που αναπτύσσουν σήμερα που διακυβεύονται εκατομμύρια ζωές ανθρώπων, το μόνο συναίσθημα που περιγράφει την κατάσταση είναι η θλίψη.
Μετά τη θλίψη όμως, είθισται να έρχεται η οργή. Το ζήτημα είναι πότε, πως, και κυρίως, που θα ξεσπάσει…
*******
Πνιγμός στο Αιγαίο – Ασφυξία στην Ειδομένη
«Ο θάνατος, διακοπές στη Μεσόγειο πάει»… Δεν ξέρω εάν το συγκρότημα των Magic de Spell είχε αυτό που βιώνουμε στο μυαλό του όταν διασκεύαζε το, ιστορικό πλέον, κομμάτι “Διακοπές στο Σαράγεβο”. Όμως ο θάνατος γίνεται σιγά – σιγά καθημερινή είδηση στην περιοχή μας. Και όχι μόνο εκεί που γίνονται πολεμικές συρράξεις.
Μόλις πριν δύο ημέρες, είκοσι πέντε ακόμη άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στα ανοιχτά της Τουρκίας. Οι δέκα από αυτούς ήταν παιδιά. Οι νεκροί είναι ήδη εκατοντάδες για το 2016, ενώ την προηγούμενη χρονιά έφτασαν τις 4.000.
Κι εκεί που βλέπεις τους Ευρωπαίους ηγέτες να συναντώνται για να αντιμετωπίσουν το ζήτημα, διαπιστώνεις πως η υποκρισία περισσεύει. Τα σύνορα με τα Σκόπια παραμένουν ουσιαστικά κλειστά και ετοιμαζόμαστε να φιλοξενήσουμε στο… φτωχικό μας δεκάδες χιλιάδες κόσμου.
Θα τα καταφέρουμε. Επειδή στη χώρα μας δεν επικρατεί ούτε η ξενοφοβία, ούτε το μίσος, ούτε η απανθρωπιά.
Οσο για τους εταίρους, μετά την κρίση αναμφίβολα θα μετρηθούμε. Πόσοι μένουμε Ευρώπη και πόσοι μένουμε… κτήνη.
*******
Οι Σκουριές… τραγουδάνε ακόμα – Οταν το “Όχι” παραμένει “Όχι”
Παρά το έντονο επικοινωνιακό σόου που επιχειρούν τόσο οι Καναδοί όσο και η ελληνική κυβέρνηση, το κίνημα κατά της εξόρυξης χρυσού συνεχίζει να δίνει τον υποδειγματικό αγώνα του.
Πάνω από 5.000 άτομα συγκεντρώθηκαν στην κινητοποίηση του περασμένου Σαββάτου στη Θεσσαλονίκη και διαδήλωσαν κατά των μεταλλείων. Ανθρωποι από ποικίλες πολιτικές οργανώσεις και συλλογικότητες της Βορείου Ελλάδας έδωσαν βροντερό “παρών”, παρά την απουσία της πλειοψηφίας των μέσων ενημέρωσης.
Βλέπεις, οι άνθρωποι εκεί πάνω δεν αντιδρούν απέναντι σε κατατρεγμένους πρόσφυγες και μετανάστες. Ζητούν την προστασία του περιβάλλοντος.
Και κάτι τέτοια θέματα δεν πουλάνε στα δελτία ειδήσεων. Ειδικά όσο αυτά εκπέμπονται από κανάλια που αγαπάνε την εξόρυξη χρυσού…
*λωτοφάγος
