Φλεγματικός ο Σόιμπλε, δόλιος ο Ντράγκι
Χαώδης η απόσταση μεταξύ Αθηνών – Βερολίνου μετά τη συνάντηση Σόιμπλε – Βαρουφάκη. Σε περίπτωση αποτυχίας λέμε: «συμφώνησαν ότι διαφωνούν». Στη συζήτηση που έγινε με το μαχαίρι στον λαιμό ο Σόιμπλε ήταν τόσο αρνητικός που δεν συμφώνησε ούτε ότι διαφωνεί. Οι πιέσεις απ’ τη Γερμανία ήταν ενορχηστρωμένες ώστε οι διαφορές να μην γεφυρωθούν. Ολοι χρησιμοποιούν την ίδια φρασεολογία. «Διαπραγματευθείτε με τους τρεις θεσμούς» είπε, με την τρόικα δηλαδή. Διαδίδεται ότι με τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ απειλείται η ισορροπία στην Ευρώπη. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως ισχυρίζεται ότι αποκαθίσταται.
Η Γερμανία μας σπρώχνει σε λύση βάσει του προηγουμένου προγράμματος και πιέζει, αλλά η ελληνική πλευρά τηρεί διαλλακτική στάση αναμονής για κάποιον συμβιβασμό. Ο Σόιμπλε δεν γοητεύθηκε από τον Βαρουφάκη, ούτε και όταν αυτός αναγνώρισε ότι η κυβέρνηση συμφωνεί με το 67% των μεταρρυθμίσεων, που θα ’πρεπε από μόνη της να τις έχει πάρει. Δεν δέχεται καμιά αλλαγή σ’ ό,τι έχει συμφωνηθεί. Το χρέος δεν υπάρχει στα χαρτιά του. Μούγκα για τον Χριστοφοράκο στο σκάνδαλο Ζίμενς. «Ο καθένας να κοιτάζει τη δική του πόρτα», είπε. Επιμένει ότι το ελληνικό πρόγραμμα πρέπει να συνεχισθεί και να ολοκληρωθεί μέχρι τέλους Φεβρουαρίου που δόθηκε παράταση. Η τρόικα θα μείνει ζωντανή, το πολύ ν’ αλλάξει η ονομασία της.
Τόσο τεντώνουν το σχοινί, που λένε, πως θα ’χουμε πρόβλημα με το ΝΑΤΟ. Τους πείραξε η στάση μας στο εμπάργκο και οι προγραμματιζόμενες επισκέψεις Τσίπρα και Καμμένου στη Μόσχα. Είναι μέρος του παιχνιδιού κι αυτό να ομιλεί η Γερμανίδα υπουργός Αμυνας περί τούτου, χωρίς να ’χει καμιά θεσμική ιδιότητα, δεδομένου ότι η Γερμανία πληρώνει ελάχιστα στο ΝΑΤΟ, διότι δεν διατηρεί και στρατό.
Η κυβέρνηση άρχισε προσπάθεια εξισορρόπησης της κατάστασης με ρεαλιστικές θέσεις, ανάλογα με την πραγματικότητα που βρήκε στα ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων, στην οποία αναγκαστικά προσαρμόζεται όποιος αναλαμβάνει την εξουσία κι αρχίζει να κυβερνά. «Μας δεσμεύουν οι κανόνες της Ε.Ε.», είπε ο κ. Τσίπρας, «θα τους σεβαστούμε, αν και διαφωνούμε και θα εργαστούμε να τους αλλάξουμε… Ξεκάθαρα, όμως πράγματα, η λιτότητα δεν αποτελεί κανόνα της Ευρώπης, ούτε ιδρυτική συνθήκη της Ε.Ε. Απαιτούμε κι απ’ τους εταίρους μας να σεβαστούν τη δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία στην Ελλάδα». Στην ουσία η κυβέρνηση δεν εκβιάζει, αλλά δεν θα δεχτεί να εκβιάζεται.
Το Βερολίνο ύψωσε έναν τοίχο στις διεκδικήσεις της κυβέρνησης. Είναι το όπλο που έχει στα χέρια της. Την Ε.Κ.Τ. με όργανο τον Ντράγκι, ο οποίος με την αιφνιδιαστική του κίνηση, άσχετα αν την ίδια μέρα μιλούσε με τον Τσίπρα χωρίς να του πει τίποτα, σταματά μετά την 11/2 να δέχεται ως ενέχυρο ομόλογα των ελληνικών τραπεζών με αντάλλαγμα τη ρευστότητα. Πρόκειται για πραξικοπηματική ενέργεια και τοκογλυφική, διότι ναι μεν παραπέμπει τις τράπεζες στον ΕLA, αλλά με επιτόκιο 31 φορές πάνω, από 0,05% στην Ε.Κ.Τ. σε 1,55% στον ELA. Εγινε δε μερικές ώρες πριν τη συνάντηση Σόιμπλε – Βαρουφάκη.
Ο κ. Στουρνάρας, που συμμετείχε στη συνεδρίαση, που πάρθηκε η απόφαση, αποκλείεται να μην είχε πληροφόρηση του γεγονότος. Ενημέρωσε την κυβέρνηση πολύ αργότερα κι αυτό “σκιάζει” τον θεσμικό του ρόλο. «Η απόφαση της Ε.Κ.Τ., είπε, δεν επηρεάζει το χρηματοπιστωτικό σύστημα, διότι ανανεώνεται η ρευστότητα μέσω του ELA». Το κακό όμως έγινε με την κάθετη πτώση του Χ.Α.Α.
Οι δηλώσεις Σόιμπλε και η απόφαση της Ε.Κ.Τ. προδιαθέτουν εξελίξεις με ασαφή αποτελέσματα. Στον χορό και ο επίτροπος Οικονομίας της Ε.Ε. Μοσκοβισί, ενώ προϊούσης της κατάστασης αποστασιοποιούνται Ολάντ και Ρέντσι. Ψάχνουν εναγωνίως, να βρουν τη χρυσή τομή μεταξύ δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί και της αξιοπρέπειας του λαού. Αν τα καταφέρουν σ’ αυτά τα στενά περιθώρια χρόνου που έχουν, μπορεί να βρεθεί μέση λύση μεταξύ Ελλάδος και δανειστών, πράγμα που επιθυμεί και ο αμερικανικός παράγοντας, κλιμάκιο του οποίου ήρθε στην Αθήνα και συζήτησε με τον κ. Δραγασάκη.
