“Καταθέσεις” ενοχής

Τόσα έχουν ειπωθεί και περισσότερα έχουν γραφτεί «για το πώς φθάσαμε στα μνημόνια», για τον ρόλο που έπαιξαν οι επίδοξοι “σωτήρες” πριν το γεγονός, κατά τη διάρκεια του γεγονότος και μετά το γεγονός, για την εγκληματική προχειρότητα του μοιραίου πρωθυπουργού τότε και την πρωτοφανή υποκρισία του τώρα, που βγαίνουν στην επιφάνεια οι λεπτομέρειες.
Γι’ αυτό τον λόγο συγκροτήθηκε η Εξεταστική της Βουλής να ερευνηθούν τα αίτια πώς οδηγήθηκε η χώρα σ’ αυτόν τον ολέθριο “μηχανισμό στήριξης”, αν εξαντλήθηκαν οι δυνατότητες να καταφέρναμε να καλύπταμε τις ανάγκες μας με λογικά επιτόκια της αγοράς, όπου προσεφέρετο άφθονο χρήμα, όπως γίνεται και με άλλες χώρες. Διότι το 2010 ζητήσαμε από την ελεύθερη αγορά 8 δισ. €, προσεφέρθησαν 25 δισ. €, πήραμε τα 8 και αγνοήσαμε τα υπόλοιπα. Μόνοι μας μετατρέψαμε την κρίση των ελλειμμάτων σε κρίση χρέους, θεωρήσαμε αναπόφευκτη την υποταγή της χώρας στην τρόικα και τώρα οι ένοχοι, που οσμίζονται την ώρα της κρίσεως, αναζητούν συνενόχους.
Καθολικό προβάλλει το ερώτημα πώς και με ποια συνταγματική επιταγή υπεγράφη η δανειακή σύμβαση με την οποία παραχωρήθηκαν αρμοδιότητες διακυβέρνησης του κράτους σε άτομα μη εκλεγμένα. Αυτοί οι ξένοι ιθαγενείς υπαγόρευαν σε υπουργούς αποφάσεις μη προαπαιτούμενες των μνημονίων δευτερευούσης σημασίας, που γινόντουσαν νόμοι του κράτους και κανείς δεν ασχολείτο.
Στην επιτροπή κατέθεσε ο καθηγητής του Παν. Αθηνών κ. Γιώργος Κασιμάτης. Νομικά τεκμηριωμένη είναι η άποψή του ότι τα μηνύματα που έστελνε ο Γ.Α.Π. για το έλλειμμα, αποτελούσαν ένα «συνονθύλευμα αντιφατικών δηλώσεων», ότι κανείς δεν είχε ενημέρωση για τις διαπραγματεύσεις που γίνονταν και ότι παραπλανήθηκε ο πολιτικός κόσμος, ότι η δανειακή σύμβαση αποτελούσε «πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, ενώ ήταν οικονομικής πολιτικής». Επρόκειτο περί παράνομης υπογραφής των μνημονίων, που δεν επικυρώθηκαν με τα 2/3 των βουλευτών και που «έχουν σχέση με την παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας». Η αναφορά του ότι «δεν υπογράφεται μια τέτοια συμφωνία, ακόμα και με το πιστόλι στον κρόταφο», προκάλεσε την υποψία ότι υπήρχε δόλος. Ο κ. Κασιμάτης δεν θεωρεί τη χρηματοδότηση της χώρας ότι καλύπτεται συνταγματικά και ότι για το σταμάτημα των δόσεων οι δανειστές πρέπει να κατηγορηθούν, διότι παραβιάζουν εκείνοι τη συμφωνία. Παράνομο είναι που ζητούν να πληρώσουμε τους τόκους. Επί ποίου ποσού καταβάλλονται οι τόκοι, αφού δεν μας έχουν δώσει όλο το κεφάλαιο της σύμβασης;
Ενας άλλος επώνυμος, που διετέλεσε και άτυπος σύμβουλος του Γ.Α.Π., ο κ. Παν. Ρουμελιώτης αποκάλυψε στην Επιτροπή ότι ο τότε πρωθυπουργός με τις ενέργειες και τις άκομψες δηλώσεις του περί “Τιτανικού” κ.ά. έπαιξε ένα «βρώμικο παιχνίδι» να απομακρυνθεί η χώρα απ’ την ελεύθερη αγορά και να οδηγηθεί στο μνημόνιο. Υποστήριζε ότι το Δ.Ν.Τ., στο οποίον ήταν εκπρόσωπος της Ελλάδας για χρόνια, εφάρμοσε λανθασμένο πρόγραμμα, ότι έβλεπε μόνο αριθμούς και αδιαφορούσε για τη φτωχοποίηση της χώρας. Σε άλλο σημείο της κατάθεσής του ανέφερε ότι οι εταίροι μας ενδιαφέρθηκαν με το P.S.I. να σώσουν τις τράπεζές τους “ξεφορτώνοντας” τα ελληνικά ομόλογα, ότι η ανακεφαλαίωση των ελληνικών τραπεζών αποτελεί «κοινωνικοποίηση των ζημιών» και ότι η απαρίθμηση των εργασιακών σχέσεων δεν απέδωσε.
Τέλος, αποκαλυπτικές λεπτομέρειες αναφέρει στο βιβλίο του ο δημοσιογράφος Μιχάλης Ιγνατίου “Τρόικα: ο δρόμος προς την καταστροφή”. Γράφει ότι την 21 Νοεμβρίου 2009 Γιούνκερ, Τρισέ και Αλμούνια παρέδωσαν στους Γ. Παπακων/νου και Γ. Προβόπουλο σχέδιο διάσωσης της Ελλάδος χωρίς μνημόνιο. Ο Γ.Α.Π. απέρριψε την πρόταση και μας έστειλε στα νύχια των τοκογλύφων, παρά την προειδοποίηση του Στρος Καν ότι «αν μπεις στο πρόγραμμα του Δ.Ν.Τ., θα καταστρέψεις τη χώρα σου». Υπήρξαν κι άλλες διαπραγματευτικές δυνατότητες. Γιατί τις παρέβλεψαν; Η Επιτροπή θα μάθει και οι υπεύθυνοι ας τιμωρηθούν. Κάτι θα ’ναι κι αυτό!