Απαξιωτική ομιλία στην Eυρωβουλή

Κλήθηκε ο Έλληνας πρωθυπουργός στο Ευρωκοινοβούλιο να τοποθετηθεί για τα προβλήματα, που αντιμετωπίζει η Ε.Ε. και πώς προχωρεί για την επίλυση των διαφορών του με τους γείτονες. Στην ομιλία του ο κ. Μητσοτάκης αναφέρθηκε, εκτός των άλλων, στο 2015, όπου «την κοινωνία χτυπούσαν αλλεπάλληλα κύματα τυφλου και διχαστικού λαϊκισμού». Μίλησε για το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015. Τότε ετέθη στον ελληνικό λαό το ερώτημα, να δεχθούμε ή όχι, την πρόταση των δανειστών, (άποψη Σόϊμπλε) να βγούμε απ’ το ευρώ. Οσοι δεν συμφωνούσαν ψήφιζαν “όχι” όσοι συμφωνούσαν “ναι”. Το “όχι” πήρε 61,3% το “ναι” 38,7%. Ο πρ/ργός Τσίπρας τό ’φερε στη βουλή και με μεγάλη πλειοψηφία υπερίσχυσε το “ναι”. Ο κ. Μητσοτάκης επεσήμανε, ότι «μπροστά στο φάσμα της άτακτης χρεωκοπίας η τότε κυβέρνηση έκανε πίσω… αλλά το τίμημα ήταν βαρύ… τα κάπιταλ κοντρόλ και ένα αχρείαστο τρίτο μνημόνιο…».
Δεν ανέφερε, πώς φθάσαμε στο δημοψήφισμα από υπαιτιότητα του κόμματος της ΝΔ όταν το έλλειμμα το 2009 σκαρφάλωσε στα 24 δισ. ευρώ. Όταν ένας πολιτικός καταφεύγει στο παρελθόν που δεν είναι πρόσφατο αλλά 7ετίας, αποδεικνύει, ότι αδυνατεί ν’ αντιμετωπίσει το παρόν, πολλώ δε μάλλον, δεν μπορεί να προχωρήσει στο μέλλον. Αυτοδιασύρεται, όταν είναι γνωστό, ότι το κόμμα του προκάλεσε τα γεγονότα.
Στο Ευρωκοινοβούλιο δεν μίλησε για τα ευρωπαϊκά θέματα ως όφειλε. Ηταν διχαστικός προς τους αντιπάλους του, φαινόταν θυμωμένος, έδειξε, πώς εννοεί την ελευθερία του Τύπου, θίγοντας δημοσιογράφους με αστειότητες και δείχνοντας εφημερίδες, να τον κριτικάρουν. Προσέβαλε Έλληνα δημοσιογράφο λέγοντάς του, «γράφεις σαχλαμάρες», αποχωρώντας μη δεχόμενος αντίλογο. Αντιδράσεις υπήρξαν απ’ την αντιπολίτευση αλλά και από άλλες ομάδες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπως του Βέμπερ εκπροσώπου του γαλλικού Τύπου και των Πρασίνων.
Η ομιλία, η οποία έγινε σχεδόν σε άδεια καθίσματα, δεν έδειξε σοβαρό ενδιαφέρον. Θα μπορούσε να είχε βρεθεί μια μικρότερη αίθουσα και το θέαμα να μην ήταν τόσο απογοητευτικό. Επιβεβαιώθηκε η κριτική που έγινε στον ομιλητή στο Ευρωκοινοβούλιο, ότι έχει πρόβλημα με τον Τύπο στην Ελλάδα δείχνοντας τα πρωτοσέλιδα δύο εφημερίδων. Έτσι αντέδρασε. Θά ’κανε αυτή την αχαρακτήριστη πράξη ένας Καραμανλής, ένας Παπανδρέου ή και ο Κων/νος Μητσοτάκης, νά ’δειχναν εφημερίδες, που τους έκαναν κριτική; Δεν είναι αυτό επίπεδο πρωθυπουργικής σοβαρότητας.
Ο κ. Μητσοτάκης μετέφερε στο εξωτερικό την εσωτερική κομματική αντιπαράθεση. Άφησε στο Ευρωκοινοβούλιο ένα αρνητικό αποτύπωμα για τη χώρα και θα θυμάται για πολλά χρόνια αυτή την εμπειρία.