Τέσσερα χρόνια συμπληρώθηκαν χθες από το τραγικό τροχαίο έξω από το Πολυτεχνείο Κρήτης στα Κουνουπιδιανά, που είχε σαν αποτέλεσμα να χάσουν την ζωή τους δύο φοιτητές, η Στέλλα και ο Γιάννης, όπως περπατούσαν μαζί με το σκυλί τους (σκοτώθηκε μαζί τους) και παρασύρθηκαν από αυτοκίνητο.
Τέσσερα χρόνια που οι οικογένειες τους ζητούν δικαίωση, καθώς η υπόθεση δεν έχει ακόμα εκδικαστεί πρωτόδικα, όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Σύλλογος “SOS Τροχαία Εγκλήματα”.
Μετά από δύο συνεχόμενες αναβολές, η δίκη έχει οριστεί για τις 29 Οκτωβρίου 2021.
Στην ανακοίνωσή του ο Σύλλογος τονίζει ότι είναι απαράδεκτη η δίωξη σε βαθμό πλημμελήματος για έναν οδηγό που προκάλεσε αυτή την καταστροφή τρέχοντας με 127km/h σ’ έναν δρόμο με όριο τα 40km/h, υποστηρίζοντας παράλληλα ότι «η εξέλιξη της υπόθεσης δείχνει ξεκάθαρα την τοποθέτηση της πολιτείας απέναντι στους δράστες και στα θύματα».
Εχει άδικο;
Δεν υπάρχει καμία ελπίδα πια σε αυτή την χώρα. Μάλλον η ομιλία του κύριου Ιαβέρη στο Πολυτεχνείο Κρήτης ήταν απλά μια ομιλία. Κανενός το αυτι δεν ιδρωσε! Η αξία της ανθρώπινης ζωής στα Χανιά φαίνεται από τους κάγκουρες που κάθε μέρα κυκλοφορούν πατημένοι και την πληρώνουν οι πεζοί που τους εγκαταλείπουν αιμόφυρτους στην άσφαλτο! Αυτό το χάλι δεν συμβαίνει σε καμία άλλη Ευρωπαϊκή χώρα! Ας πήγαινε ο Δήμος και η Τροχαία Χανίων μια βόλτα στην Σουηδία να δουν τι εστί νομοθεσία. Δολοφόνοι σαν εκείνον να κυκλοφορούν ελεύθεροι….απλά ντροπή και αίσχος. Όσο στην Ελλάδα ο φόνος αντιμετωπίζεται ως πλημμέλημα πολύ φοβάμαι ότι δεν θα αλλάξει ποτέ τίποτα και άλλες τόσες οικογένειες θα συνεχίσουν να θρηνούν τα παιδιά τους. Ο τύπος που τους παράτησε αξίζει να του συμβεί ότι χειρότερο υπάρχει