Δίχως
πολιτικούς
στόχους
Του
ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΛΕΣΣΑ
Καμιά δικαιολογία δεν μπορεί να προταχθεί από πουθενά για την τυφλή τρομοκρατική επίθεση στο Α.Τ. Αγίας Παρασκευής. Παρακολουθεί με τρόμο το ανώνυμο πλήθος, που αισθάνεται αδύναμο να ερμηνεύσει σε τι στοχεύουν αυτά τα χτυπήματα, που περιφρονούν την ανθρώπινη ζωή και την βάζουν στις μυλόπετρες του τρόμου. Εκείνο, που προβληματίζει τον πολίτη είναι, ότι συνεχώς τραυματίζεται το ηθικό της εξουσίας και δεν ξέρει, ποιοί κινούν τα νήματα, ποιός τελικά είναι ο αντίπαλος, ποιός ωφελείται, αφού τελικά στο τέλος βλάπτεται ο ίδιος και ποιός ο συμβολισμός της επίθεσης, όταν αυτά τα "εξεγερμένα παιδιά" βάλλουν εναντίον ειδικών φρουρών, που είναι κι αυτοί "παιδιά του λαού".
Δεν μπορεί να γίνεται θύμα ο οιοσδήποτε ανώνυμος σε διατεταγμένη υπηρεσία, ή και ο περαστικός, επειδή στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας εφαρμόζονται αστυνομεύσεις ελέγχου, που ενδεχομένως να μετριάζουν κατακτημένες ελευθερίες και δικαιώματα. Σήμερα έχουν εκλείψει οι συνθήκες που "νομιμοποιούσαν" την τρομοκρατία των ιδεολόγων, που έρχονταν αυτόκλητοι τιμωροί.
Οι επαναλαμβανόμενες εγκληματικές επιθέσεις επιβεβαιώνουν τις αντιλήψεις, ότι υπάρχει έλλειψη λειτουργίας της δημοκρατίας, όταν ολιγάριθμες ομάδες αναρχικών ενεργούν ως κράτος εν κρατεί. Και τούτο διότι έχει δοθεί η εντύπωση, ότι για κάθε "στραβό" που συμβαίνει, φταίει η αστυνομία, είτε επειδή επεμβαίνει και χτυπά, είτε διότι δεν κάνει τίποτα και αφήνει τους νέους να τα κάνουν γυαλιά – καρφιά. Το χτύπημα είναι κακουργηματικό, άμα και πολιτικό έγκλημα που δίνει έμφαση στο κλίμα ανασφάλειας, άγνωστο αν είναι εισαγόμενο ή ντόπιο.
Υπάρχει μήπως σύνδεση με την αλλαγή φρουράς της κυβέρνησης προς επηρεασμό της ηγεσίας του Υπ. Προστασίας του Πολίτη, πρόθεση της οποίας είναι να λάβει αυστηρά μέτρα κατά της τρομοκρατίας, ή το σχέδιο εντάσσεται σε ευρύτερες κινητοποιήσεις εν όψει της ημέρας του Πολυτεχνείου και των καταστροφών του Δεκέμβρη, που κλείνουν ένα χρόνο;
Πάντως, η περίπτωση επιτείνει τον φόβο και προσφέρει κάθε δικαιολογία, για να ληφθούν όλο και περισσότερο κατασταλτικές μέθοδοι καταπολέμησης του φαινομένου, που βλάπτουν ενίοτε και τους νομιμόφρονες πολίτες. Η τρομοκρατία εξελίσσεται. Εκκολάπτεται νέα γενιά τρομοκρατών, που εκμεταλλευόμενη την τεχνολογία καταφέρνει να αιφνιδιάζει, χωρίς να φοβάται την εξουσία, που φαίνεται, ότι παραπαίει. Θύμα ο αμέριμνος πολίτης απ’ τη μια στιγμή στην άλλη μπορεί να ‘ναι υποψήφιο θύμα παράπλευρης ζημιάς στη διαμάχη, που ενδημεί μεταξύ εξουσίας και αντιεξουσιαστών.
Είναι δυνατό αυτά τα ανοσιουργήματα να υποστηριχθούν έστω και από μικροομάδες περιθωριακών διανοουμένων, που δίδουν χαρακτήρα ταξικό και οικονομικό, ότι δήθεν οι νέοι εξαναγκάζονται απ’ την ακυβερνησία και τη φτώχεια; Η "νέα γενιά τρομοκρατών" αφοπλίζει την κοινωνία, με το να δείχνει, ότι δεν φοβάται τα μέτρα ασφαλείας και η αποφασιστικότητά της είναι αποτέλεσμα του πλεονεκτήματος του αιφνιδιασμού.
Η επιθετικότητά τους στοχεύει τους φύλακες της εξουσίας, που στοιχειωδώς τηρούν την τάξη. Η πρόληψη δεν απέδωσε ή καταστολή απέτυχε, όπου κι αν εφαρμόστηκε, η εξουσία βλέπουμε να πελαγοδρομεί στα ρηχά. Οι αναλύσεις, "γιατί φθάσαμε εδώ", δεν ωφελούν, τα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα. Τη βία κανείς δεν θα την υιοθετήσει, ως "πολιτική δράση". Ανεξάρτητα αν κάποιες φορές δικαιολογούμε μερικές απ’ τις βίαιες συμπεριφορές, τούτο δεν μπορεί ν’ αποτελέσει νομιμοποιητική μορφή της τρομοκρατίας και ας πάψουν ορισμένοι να θεωρούν εαυτούς ιδεολόγους τιμωρούς και "σωτήρες" των κατατρεγμένων απ’ την πολιτική αυθαιρεσία.
Τώρα που η παγκόσμια κρίση μας έχει γονατίσει κι έγινε αντιληπτή σ’ όλο το κοινωνικό, πολιτικό και ιδεολογικό φάσμα, μας ενέσκυψε κι αυτό, η κυβέρνηση ν’ αναζητεί διέξοδο να εμποδίσει την εξάπλωση της τρομοκρατίας, που την βαφτίζουν διάφοροι "πάλη ενάντια, στα συστήματα". Οι ριπές εναντίον αστυνομικών είναι ένδειξη, ότι επικρατούν διάσπαρτες ένοπλες ομάδες, που δραστηριοποιούνται μεταξύ πολιτικής πρακτικής και ποινικού νόμου. Εκ τέτοιων γεγονότων διαφαίνεται κάποιος ερασιτεχνισμός, που καθιστά τις ομάδες ευάλωτες και τούτου ένεκεν γίνονται απρόβλεπτες.
Οι υπηρεσίες σήμερα οφείλουν να ισορροπήσουν το σύστημα. Με θεμιτούς και ενίοτε αθέμιτους τρόπους, μπορούν να μάθουν την αλήθεια και να διασώσουν το κύρος της εξουσίας. Ο κόσμος γκρέμισε την προηγούμενη κυβέρνηση για τούτο το λόγο αλλά και για την αντιμετώπιση της διάχυτης στην κοινωνία σκληρής βίας της καθημερινότητας.
