Δεν έχουν
τη δυνατότητα
να αγοράσουν
το φθηνότερο
αντιεπιληκτικό
αξίας 5 ευρώ
—
Επισημάνσεις σε
πανελλήνιο συνέδριο
επιληψίας στα Χανιά
Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΡΙΔΑΚΗ
Το 80% των επιληπτικών παγκοσμίως κατοικούν σε αναπτυσσόμενες χώρες χωρίς να έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν το φθηνότερο αντιεπιληπτικό φάρμακο που στοιχίζει μόλις 5 ευρώ! Την ίδια στιγμή, σε εκατό χιλιάδες υπολογίζονται στην Ελλάδα τα άτομα με επιληψία, ενώ στην Ευρώπη ανέρχονται σε έξι εκατομμύρια και παγκοσμίως σε πενήντα εκατομμύρια. Τα παραπάνω επισημάνθηκαν, μεταξύ άλλων, στο 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Επιληψίας με θέμα “Νεώτερες εξελίξεις στη διάγνωση και θεραπεία των επιληψιών και επιληπτικών συνδρόμων” που ξεκίνησε χθες στα Χανιά και θα ολοκληρωθεί αύριο.
Το συνέδριο διοργανώνει ο Πανελλήνιος Επιστημονικός Σύλλογος Κατά της Επιληψίας, με τη συνεργασία της Κυπριακής Εταιρείας Επιληψίας και της Ελληνικής Εθνικής Ένωσης Κατά της Επιληψίας, υπό την αιγίδα του υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Ο πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής, διευθυντής του Νευρολογικού Τμήματος του Νοσοκομείου Παίδων “Αγ. Σοφία” και πρόεδρος της Ελληνικής Εθνικής Ένωσης Κατά της Επιληψίας, Αθανάσιος Κοβάνης, τόνισε ότι σύμφωνα με τα επιδημιολογικά στοιχεία που υπάρχουν η συχνότητα εμφάνισης της επιληψίας είναι ίδια διεθνώς και ανέρχεται σε 1%: “Σύμφωνα με τα επιδημιολογικά στοιχεία η συχνότητα της επιληψίας -που είναι κοινή για όλες τις χώρες- είναι περίπου 1%. Αυτό σημαίνει ότι στην Ελλάδα υπάρχουν 100.000 άτομα με επιληψία, στην Ευρώπη 6 εκατομμύρια και παγκοσμίως 50 εκατομμύρια. Αξίζει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι το 80% των επιληπτικών βρίσκεται στις αναπτυσσόμενες χώρες και το ποσοστό αυτό δεν μπορεί να αγοράσει το φθηνότερο αντιεπιληπτικό φάρμακο που στοιχίζει μόλις 5 ευρώ”.
Ερωτηθείς ο κ. Κοβάνης για την πρόοδο που έχει σημειωθεί στην αντιμετώπιση της επιληψίας τόνισε ότι τα φάρμακα έχουν εξελιχθεί αρκετά τα τελευταία 10 χρόνια προσφέροντας καλύτερη ποιότητα ζωής στα άτομα με επιληψία: “Όσον αφορά την αποτελεσματικότητα δεν διαφέρει τόσο πολύ σε σχέση με τα παλιά φάρμακα, αλλά είναι σίγουρο ότι τα άτομα αυτά έχουν καλύτερη ποιότητα ζωής απαλλαγμένα από αρκετές παρενέργειες”, είπε ο κ. Κοβάνης και πρόσθεσε ότι πλέον οι γιατροί συνιστούν στους επιληπτικούς να κάνουν ό,τι θέλουν εκτός από δραστηριότητες που σε περίπτωση που συμβεί μια επιληπτική κρίση θα κινδυνέψει η ζωή τους.
Σε ό,τι αφορά τις αιτίες που προκαλούν την επιληψία υπογράμμισε ότι διακρίνονται σε δύο κατηγορίες: “Οι επιληπτικές κρίσεις είναι είτε ιδιοπαθείς δηλαδή δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη αιτία εκτός από τον γενετικό παράγοντα είτε είναι επίκτητες, δηλαδή συμπτωματικές, που σημαίνει ότι υπάρχει κάποια γνωστή αιτία ή κάποια άγνωστη που ψάχνουμε να τη βρούμε. Επομένως υπάρχουν δύο μεγάλες ομάδες και μέσα σε αυτές υπάρχουν πολλές υποκατηγορίες κρίσεων, επιληψιών και συνδρόμων”.
Ο κ. Κοβάνης επεσήμανε συνεχίζοντας ότι “η έννοια του συνδρόμου άρχισε να χρησιμοποιείται από το 1989 και βολεύει διότι από τη στιγμή που μπαίνει η ταμπέλα του συγκεκριμένου συνδρόμου γνωρίζουμε τη θεραπεία που πρέπει να δώσουμε, το φάρμακο που πρέπει να επιλέξουμε, την πρόγνωση και λαμβάνουμε πολλές πληροφορίες σε σχέση με το γενετικό υπόστρωμα των κρίσεων αυτών”.
