Αγροτικές Κινητοποιήσεις

Δεν υπάρχει κανένας νοήμων άνθρωπος που να μην συμφωνεί ότι υπάρχει μεγάλο πρόβλημα στον αγροτικό τομέα, όπως επίσης ότι χρόνια τώρα οι περισσότεροι συνεταιρισμοί λειτουργούσαν με ένα απαράδεκτο καθεστώς αδιαφάνειας, κατασπαταλώντας εκατομμύρια ευρώ, αλλά και τις ελπίδες των αγροτών να επιβιώσουν στις νέες συνθήκες ανταγωνισμού που έχουν διαμορφωθεί. Το τραγικό είναι πως το έγκλημα της κακοδιαχείρισης έμεινε ατιμώρητο. Όλοι για να είμαστε ειλικρινείς βολευόταν με τις επιδοτήσεις από την ΕΟΚ και τις χωματερές, ελάχιστο ενδιαφέρον υπήρχε να προχωρήσουμε π.χ. σε τυποποίηση του λαδιού μας (που αποδεδειγμένα είναι το καλύτερο του κόσμου) και να κατακτήσουμε τις διεθνείς αγορές. Όμως το πάρτι των επιδοτήσεων τελειώνει και θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να επανεξετάσουμε την αγροτική πολιτική, μέσα στο πλαίσιο μιας ανταγωνιστικής αγοράς. Το κλείσιμο των δρόμων μπορεί να λύσει τα προβλήματά τους; Η απάντηση ασφαλώς είναι όχι· θα έλεγα μάλιστα ότι τα επιδεινώνει. Εκτός από το γεγονός ότι δεν είναι δυνατόν από μία κυβέρνηση τριών μηνών να επιλύσει τα συσσωρευμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, κατά κύριο λόγο έρχονται σε αντιπαράθεση με όλες τις άλλες κοινωνικές ομάδες, που στην ουσία αυτές είναι που ταλαιπωρούνται. Όμως υπάρχει σήμερα και ένα μεγάλο πρόβλημα που αφορά τη δεινή οικονομική κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας και που δυστυχώς το μόνο πολιτικό κόμμα που δεν το αντιλαμβάνεται είναι το ΚΚΕ. Είναι δυνατόν σήμερα που βρισκόμαστε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και καθημερινά δεχόμαστε εξευτελιστικά σχόλια, από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες για τα συσσωρευμένα χρέη μας, αλλά και για τις απάτες που κάναμε με τις αγροτικές επιδοτήσεις, να υπάρχουν αγρότες που με τις ακραίες κινητοποιήσεις τους, να μην συνειδητοποιούν ότι καταστρέφουν τις προσπάθειες που κάνει η κυβέρνηση να βγούμε από τη βαθιά κρίση που σήμερα βιώνουμε; Ειλικρινά αναρωτιέμαι εάν υπάρχει πολίτης που να μην πιστεύει ότι τα ταμεία βρίσκονται σε απελπιστική κατάσταση. Δεν βλέπουμε γύρω μας τη διογκούμενη ανεργία; Δεν αντιλαμβανόμαστε ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις  βρίσκονται σε πάρα πολύ δύσκολη θέση; Δεν συνειδητοποιούμε ότι η χώρα μας βρίσκεται στα πρόθυρα οικονομικής και κοινωνικής κατάρρευσης; Η απάντηση είναι πως μόνο όσοι θέλουν να εθελοτυφλούν αρνούνται την πραγματικότητα. Το αγροτικό πρόβλημα είναι πράγματι το μεγαλύτερο, γιατί είμαστε μία κατά αρχήν αγροτική χώρα και αφετέρου με σωστή πολιτική μπορεί τα αγροτικά μας προϊόντα να γίνουν χρυσοφόρα. Αυτό όμως απαιτεί υπευθυνότητα και προπάντων ειλικρινή διάλογο. Δεν είναι δυνατόν σε μία σοβαρή κυβέρνηση οι αποφάσεις να παίρνονται εκβιαστικά χωρίς ουσιαστικό προγραμματισμό. Από την άλλη ας περιορίσουν ακόμα περισσότερο τις σπατάλες στον δημόσιο τομέα, είναι εξοργιστικό να υπάρχουν ακόμα στην ΕΡΤ υπάλληλοι ή συνεργάτες που παίρνουν εξοργιστικά μεγάλα ποσά, όπως επίσης δεν είναι δυνατόν δημόσιος υπάλληλος με τα ίδια προσόντα ανάλογα με το υπουργείο να διαμορφώνεται ο μισθός του.  Απαιτούνται τολμηρά μέτρα και ο ελληνικός λαός έχει την υπευθυνότητα να τα στηρίξει, αρκεί να πειστεί ότι δεν θα πάνε χαμένα. Σε αυτή την προσπάθεια δεν περισσεύει κανένας πολύ περισσότερο οι αγρότες μας. Μέσα από έναν εποικοδομητικό διάλογο μπορεί να βρεθεί λύση, ή άρνηση του σημαίνει ότι τα κίνητρα στοχεύουν αλλού και αυτό θα ήταν καταστροφικό, πρώτα από όλα για τους ίδιους και κατά συνέπεια για όλους εμάς.