Οι λεβέντες και η Συναγωγή

Στους λεβέντες που έκαψαν τη Συναγωγή, θα πρέπει ίσως να τους επιβληθεί η μεγαλύτερη και η πιο βαριά ποινή. Δηλαδή του να μάθουν πρώτα γράμματα, στη συνέχεια να σκέπτονται και στο τέλος ιστορία. Και αυτό για να μπορούν ίσως να νοιώθουν το τι συμβαίνει, το που οφείλεται και αν υπάρχουν φταίχτες ποιοι πιθανόν να είναι αυτοί.
Κατά τη διάρκεια της ποινής αυτής, δεν αποκλείεται να αποκτήσουν και επαφή με το ουσιαστικότερο στοιχείο που χαρακτήριζε και χαρακτηρίζει έναν Έλληνα και ιδιαίτερα έναν Κρητικό. Το στοιχείο που λέγεται αλληλοπεριχώρηση. Την ουσία δηλαδή της αποδοχής και της συνύπαρξης με τον “άλλο” μιας και χωρίς αυτό δεν είναι δυνατόν να υπάρξει μια κοινωνία ανθρώπων.
Ιδιαίτερα στον γεωγραφικό χώρο της Ανατολικής Μεσογείου, για χιλιάδες χρόνια το χαρακτηριστικό της συνύπαρξης διαφορετικών λαών και θρησκειών ήταν ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Αυτό αποτελεί και τη συνιστώσα στην “καθ? ημάς Ανατολή”. Και αυτό σε πλήρη αντίθεση με μια σκληροπυρηνική Δύση που με τον οικονομικό και πολιτισμικό της ιμπεριαλισμό θέλει να επιβάλει τη δική της άποψη σε όλους.
Είτε στην Ανατολική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία είτε στο Βυζάντιο ή την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας Χριστιανοί, Εβραίοι, Μουσουλμάνοι,  συνυπήρχαν σε ένα κοινό πλαίσιο. Το ίδιο και Ρωμιοί, Αρβανίτες, Σέρβοι, Αρμένιοι και όλοι οι υπόλοιποι που σχετικά πρόσφατα χωρίστηκαν σε κράτη – έθνη και τώρα πια που άνοιξαν τα πλαστά σύνορα, ξαναβρίσκουν τον κοινό τους χώρο.
Μονάχα ηλίθιοι και ανιστόρητοι θα μπέρδευαν το Εβραϊκό θρήσκευμα με το κράτος του Ισραήλ (αν και εδώ που τα λέμε, το κράτος αυτό, κάνει τα πάντα προκειμένου στη συνείδηση όλων των Εβραίων αλλά και της παγκόσμιας κοινότητας, αυτά τα δύο διαφορετικά πράγματα να είναι ταυτισμένα!).
Το ίδιο ισχύει και για τους μετανάστες. Μονάχα  αμόρφωτοι και βλάκες συνεχίζουν να επιχαίρουν για το γεγονός πως εκατομμύρια Έλληνες έχουν εγκατασταθεί και ζουν στα πέρατα της οικουμένης αλλά στη χώρα μας οι ξένοι θα πρέπει να προπηλακίζονται και να διώχνονται.
Η καταστροφή στη Συναγωγή από τη μια, οι επιθέσεις σε βάρος μεταναστών από την άλλη, δείχνουν αν όχι άλλο, αλλά το προσωπικό αδιέξοδο μιας μικρής ομάδας Δυτικόφερτων ξένων που χωρίς παιδεία, χωρίς την ελάχιστη κοινωνική συνείδηση και χωρίς προσανατολισμό αφέθηκαν εύκολη λεία σε κάθε είδους μισαλλοδοξία και κακώς εννοούμενου Εθνικισμού.
Δεν είναι τυχαίο που το “Στέκι μεταναστών”, όλοι οι φορείς και προσωπικότητες της πόλης, ακόμη και ο Οικουμενικός Πατριάρχης καταδίκασαν το γεγονός στη Συναγωγή.
Προσωπικά λυπάμαι, που (πάει πολύς καιρός) είχα διαμαρτυρηθεί σ? αυτήν εδώ τη στήλη για την ύπαρξη μόνιμης αστυνόμευσης με φυλάκιο έξω από τη Συναγωγή, ενώ οι υπόλοιπες γειτονιές του παλιού λιμανιού έμεναν απροστάτευτες. Η προστασία όχι μόνο της Συναγωγής και των ιερών Μουσουλμανικών χώρων καθώς και των ανυπεράσπιστων μεταναστών, δεν είναι θέμα μονάχα της Αστυνομίας, αλλά είναι και θέμα δικό μας. Θα πρέπει να δείχνουμε ξανά και ξανά πως για το χάλι μας δεν ευθύνονται οι άλλοι, αλλά η δική μας ανοργανωσιά, η δική μας πολιτική ανευθυνότητα και η δική μας έλλειψη αποτελεσματικότητας και επαγγελματισμού σε έναν κόσμο ανοιχτό που έχει αλλάξει ριζικά χωρίς καν να το πάρουμε είδηση.
Σε έναν κόσμο που γίνονται “χοντρά παιχνίδια” εξουσίας και οικονομικής εκμετάλλευσης. Τη μια, με άνευ ουσιαστικού λόγου τρελής ανόδου του πετρελαίου, την άλλη με τα ανύπαρκτα χημικά όπλα του Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ, την άλλη με τις φούσκες των τραπεζών και πρόσφατα με τη μεγάλη “αρπαχτή” της πανδημίας γρίπης και της πώλησης εκατομμυρίων εμβολίων.
Με γνώση και σκέψη μπορούμε να διακρίνουμε τις καταστάσεις. Και μόνο έτσι θα υπερασπιστούμε και θα έχουμε την απαίτηση να υπερασπιστούν και οι άλλοι τη δική μας ταυτότητα, τη δική μας ιδιαιτερότητα και την ιστορία μας.