Της ΜΑΡΙΑΣ ΑΓΓΕΛΑΚΗ*
Οι αγρότες πάλι στους δρόμους. Με αγωνιστικές κινητοποιήσεις διεκδικούν από την κυβέρνηση να δώσει λύσεις στα προβλήματά τους στο πλαίσιο μιας άλλης πολιτικής που θα διασφαλίζει το εισόδημά τους και την ανάπτυξη του αγροτικού τομέα.
“Δεν έχουμε δυναμικές λύσεις, έχουμε δυναμικό διάλογο” διαμηνύει ο ίδιος ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου προς τους αγρότες όλης της χώρας αλλά και μέσω της υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης κας Μπατζελή. Η ίδια μάλιστα σε σχετική συνέντευξή της σε τηλεοπτικό κανάλι ανακοίνωνε ότι είναι έτοιμη να μεταβεί σε οποιοδήποτε σημείο της γης και αν της ζητηθεί για σχετική διαβούλευση με τους αγρότες. Σε επόμενη τηλεοπτική της συνέντευξη φαίνεται ότι το σκέφτηκε καλύτερα και κάλεσε τους αγρότες να προσέλθουν αυτοί για συζήτηση στο Ζάππειο. Και συνεχίζει στο ίδιο μήκος κύματος ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου, «δεν βλέπω τον λόγο για τέτοιες κινητοποιήσεις που αμαυρώνουν την εικόνα της χώρας και τη διασύρουν διεθνώς».
Πολύ πρόσφατα όμως, μόλις έναν χρόνο πριν, που δεν δικαιολογείται να μη θυμάται, όταν και πάλι οι αγρότες ήταν σε κινητοποιήσεις στους δρόμους διεκδικώντας επίλυση των ίδιων πάλι προβλημάτων, ο κ. Παπανδρέου επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης τότε, ήταν δίπλα στους αγρότες, τόσο δίπλα μάλιστα που γευόταν και ο ίδιος τα δακρυγόνα των ΜΑΤ με τα οποία υποδέχθηκε ο τότε υφυπουργός κ. Μαρκογιαννάκης τους συμπατριώτες του κρητικούς αγρότες στο λιμάνι του Πειραιά. Τότε άλλα έλεγε στους αγρότες κατανοώντας πλήρως τα δίκαια αιτήματά τους. Εγκαλούσε μάλιστα την τότε κυβέρνηση του κ. Καραμανλή για τα ψίχουλα των 500 εκ. ευρώ, αν θυμάμαι καλά, που υποσχόταν πως θα έδινε στους αγρότες με τη μορφή των αποζημιώσεων μέσω του ΕΛΓΑ και την καλούσε να πάρει το 1 δισ. ευρώ από τα 28 δισ. που θα έδινε στις τράπεζες και τους τραπεζίτες για να το δώσει στους αγρότες. Μεγάλα λόγια και φανταχτερά χωρίς κανένα περιεχόμενο, όπως δείχνουν οι σημερινές του πράξεις ως κυβέρνηση πλέον, που καλείται σε έργα και όχι σε λόγια. Ας μας πει λοιπόν ο κ. Παπανδρέου γιατί όλα αυτά που έλεγε τότε στους αγρότες σήμερα δεν μπορούν να γίνουν; Και γιατί αφού γνώριζε τα προβλήματα και τις δυνατότητες επίλυσής τους τόσο ο ίδιος όσο και η σημερινή υπουργός κα Μπατζελή, που τότε επεσήμαινε από τις Βρυξέλλες ως ευρωβουλευτής για το παράνομο των αποζημιώσεων, δεν έκανε το ελάχιστο που θα μπορούσε να κάνει στο διάστημα των 100 ημερών διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, να καλέσει τους αγρότες σε έναν ειλικρινή και διερευνητικό διάλογο. Εκτός και αν θεωρούν διάλογο τις συζητήσεις της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου με τον πρόεδρο της ΠΑΣΕΓΕΣ τον κ. Καραμίχα ο οποίος υπερασπίζεται τόσο επάξια τα αιτήματα των αγροτών ώστε να τολμάει να δηλώνει δημόσια ότι δεν συμφωνεί με τις κινητοποιήσεις των αγροτών τους οποίους υποτίθεται ότι εκπροσωπεί και να μη τολμάει να πλησιάσει τα μπλόκα φοβούμενος τους ίδιους τους αγρότες.
Χρειάζονται κότσια και πολιτική βούληση για μια άλλη πολιτική στον αγροτικό τομέα.
Οχι λόγια και μεγαλόστομες διακηρύξεις για τομές, μεταρρυθμίσεις και ανατροπές που δεν οδηγούν πουθενά. Όπως οι καινοτόμες αξιοκρατικές διαδικασίες επιλογής γενικών γραμματέων των υπουργείων που δεν έφτασαν οι 100 ημέρες διακυβέρνησης για να γίνει η επιλογή γενικού γραμματέα στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, το οποίο παραμένει ακόμη διοικητικά ακέφαλο και οι υπηρεσίες του είναι σε πλήρη αδράνεια. Ο πρωθυπουργός και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου γνώριζαν πολύ καλά από πέρυσι τέτοιο καιρό ότι τα προβλήματα των αγροτών δεν επιλύθηκαν, όμως δεν έκαναν το ελάχιστο που όφειλαν, να καλέσουν τους αγρότες σε έναν ουσιαστικό διάλογο με όλους τους συναρμόδιους επιστημονικούς, υπηρεσιακούς και θεσμικούς φορείς του αγροτικού τομέα ώστε να τεθούν σε διαβούλευση τα πραγματικά προβλήματα και να διερευνηθούν οι δυνατότητες άσκησης μιας άλλης πολιτικής για την επίλυσή τους. Τώρα κατηγορούν τους αγρότες που βγήκαν στα μπλόκα για να διεκδικήσουν αυτόν τον διάλογο, έναν διάλογο όμως ουσιαστικό και όχι εικονικό όπως αυτόν που τους καλούνε στο Ζάππειο. Εναν ουσιαστικό διάλογο όπου η κυβέρνηση θα τους εξηγήσει ποια είναι η νέα στρατηγική ανάπτυξης του αγροτικού τομέα που επαγγέλλεται, ποια είναι τα συγκεκριμένα μέτρα τα οποία θα πάρει για να διασφαλίσει μια αναπτυξιακή προοπτική ικανή να συγκρατήσει τους αγρότες στη γη τους και στον τόπο τους. Γιατί μπορεί να λέει ο ίδιος ο πρωθυπουργός στη Βουλή ότι οι αγρότες είναι το πιο παραγωγικό και δημιουργικό κομμάτι της κοινωνίας όμως η παραγωγή και η δημιουργία τους εξανεμίζεται και για τους ίδιους και για το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας αλλά και για τον τόπο ειδικά αυτή την περίοδο της ύφεσης και της οικονομικής κρίσης. Η εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής απαιτεί πρώτα από όλα αλλαγή πλεύσης, αλλαγή θεσμών. Ευρώ που τώρα δεν υπάρχουν, υπήρξανε πολλά. Πακτωλός κοινοτικών χρημάτων που όμως αγροτική ανάπτυξη δεν δημιούργησαν. Γιατί δεν υπήρχε βούληση για ανάπτυξη του αγροτικού τομέα, αλλά βούληση για φαγοπότι και από τα δυο μεγάλα κόμματα και ας μη κατηγορεί το ένα το άλλο. Πρέπει λοιπόν να υπάρξει βούληση και ειλικρίνεια. Δεν μπορεί να επικαλείται η κυβέρνηση ως επίτευγμα των 100 ημερών το ότι έδωσε πριν τα Χριστούγεννα 1,4 δισ. ευρώ στους αγρότες που είναι το 50% των νόμιμων κοινοτικών επιδοτήσεων που δικαιούνται, ενώ κανονικά θα έπρεπε να έχουν πάρει το συνολικό ποσό όπως το πήραν και τον προηγούμενο χρόνο. Τίποτε δεν έκανε η κυβέρνηση για τους αγρότες μέχρι σήμερα, απολύτως τίποτε. Ας αρχίσει λοιπόν με έναν ουσιαστικό και ειλικρινή διάλογο στο υπουργείο με τους νέους εκπροσώπους των συλλογικοτήτων που έχουν δημιουργηθεί και ειδικά τους νέους αγρότες, το γεωτεχνικό επιμελητήριο, τους συναρμόδιους επιστημονικούς φορείς, να ακούσει και να πράξει. Γιατί τα περιθώρια στενεύουν, στενεύουν πολύ.
Κάποτε και τα πολιτικά παιχνίδια έχουν ένα τέλος και όλοι αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Δεν είναι οι κινητοποιήσεις των αγροτών που αμαυρώνουν την εικόνα της χώρας μας. Είναι οι πολιτικές των κυβερνήσεων που έχουν οδηγήσει τη χώρα στην αναξιοπιστία και τον διασυρμό.
*(γεωπόνος συνταξιούχος υπουργείου Γεωργίας)
