Πόσος καιρός χρειάζεται για να βάλει κανείς τηλέφωνο στην πόλη των Χανίων; Μία εβδομάδα, δέκα ημέρες σύμφωνα με τη λογική… Εκεί που ξεκινά ο ΟΤΕ όμως, τελειώνει η λογική… Αίτηση, καταχωρημένη από τις 26 Οκτωβρίου, για τοποθέτηση τηλεφωνικής γραμμής στην περιοχή του Αγ. Ιωάννη, περιμένει ακόμα να δεήσει ο ΟΤΕ, να αναβαθμίσει το δίκτυό του ή να “ελευθερωθούν πόρτες στο καφάο”. Και όλα αυτά, δίπλα από το κέντρο της πόλης.
Έλλειψη προσωπικού; Αδιαφορία των αρμοδίων; Και τα δύο; Η απαξίωση του οργανισμού συνεχίζεται και ας μην απορούν κάποιοι για τη στροφή των καταναλωτών προς τις ιδιωτικές εταιρείες παροχής τηλεφώνου και ίντερνετ.
Ιώβεια υπομονή, χιούμορ και “ξανακαλέστε μας σε δύο ημέρες”…
Π. ΠΕΡ.
Επικίνδυνος δρόμος
Το 7ο Γυμνάσιο συνυπάρχει τώρα και μερικά χρόνια με Δημοτικό σχολείο στην περιοχή κάτω από το ΣΟΔΥ. Οι περισσότεροι γονείς μεταφέρουν με ΙΧ αυτοκίνητα τα παιδιά τους. Το αποτέλεσμα είναι χαοτικό το πρωί και το μεσημέρι ?ιδίως όταν βρέχει- και ιδίως όταν περνά και κανένα βυτιοφόρο ή άλλο όχημα. Δεν υπάρχει καμιά σήμανση, κανένα απαγορευτικό, καμιά μονοδρόμηση, έτσι που καθένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, με αποτέλεσμα να δοκιμάζονται τα νεύρα κάποιων πρωί-πρωί.
Κάποιοι αρμόδιοι πρέπει να ασχοληθούν:
α) Η άνοδος προς τα σχολεία να μονοδρομηθεί, ή πιθανόν να απαγορευθεί στα τροχοφόρα (υπάρχουν κίνδυνοι ατυχήματος)
β) να γίνει διαπλάτυνση του δρόμου και σήμανση στον κεντρικό δρόμο ακριβώς κάτω από το σχολείο (και πιθανόν να μπει κάποιο φανάρι, πράσινο κατ επίκληση, για τη διέλευση πεζών παιδιών)
γ) να μπει προστατευτικό κιγκλίδωμα πάνω απ’ τον δρόμο, πάνω δηλ. από γκρεμό ύψους περί τα 5 μέτρα, που συνήθως κρέμονται παιδιά για να δουν προς τα κάτω ή και παίζουν, με σοβαρό κίνδυνο να πέσει κάποιο παιδί κάτω. Επανειλημμένα έχω παρατηρήσει με κομμένη ανάσα τέτοια περιστατικά…
Κάποιος αρμόδιος να μελετήσει το θέμα; Για την ασφάλεια τόσων παιδιών, αλλά και για την μικρότερη ταλαιπωρία τόσων ανθρώπων?
Γρηγόρης Γεωργουδάκης
Χωρίς τηλέφωνο στους Μαχαιρούς
Χωρίς τηλέφωνο βρίσκονται τώρα και μία εβδομάδα οι περισσότεροι, από τους λιγοστούς κάτοικους, στο χωριό Μαχαιροί του Αποκόρωνα. Μάλιστα, όπως ανέφερε αναγνώστης των “Χ.Ν.”, παρά τις επανειλημμένες κρούσεις που έχουν γίνει στην αρμόδια υπηρεσία του ΟΤΕ (ήδη από την περασμένη Δευτέρα) δεν έγινε καμία ενέργεια για να διορθωθεί η βλάβη: “Κανείς δεν έχει εμφανιστεί μέχρι τώρα”, μας είπε χαρακτηριστικά χθες υπογραμμίζοντας ότι “οι λιγοστοί κάτοικοι του χωριού – υπερήλικες στην πλειονότητά τους – αισθάνονται ουσιαστικά αποκλεισμένοι”.
Ακούει κανείς στον ΟΤΕ;
Δημ. Μαρ.
Καλά νέα
Από ό,τι φαίνεται, στο Δήμο Μηθύμνης δουλεύουν με σύστημα, μεθοδικότητα και επιμονή για την πραγματοποίηση έργων πνοής στην ευρύτερη περιοχή. Ο Δήμαρχος Μηθύμνης κ. Μυλωνάκης Γεώργιος, ο αντιδήμαρχος προγραμματισμού κ. Κουμάκης Νεκτάριος και ο ειδικός συνεργάτης του Δημάρχου, με επίσκεψη τους στην Αθήνα συνάντησαν τον υφυπουργό Οικονομικών κ. Σταύρο Αρναουτάκη και στο πλαίσιο παρουσίασης των θεμάτων-προβλημάτων του Δήμου, του ανέλυσαν πόσο σπουδαίο θεωρούν το διαδημοτικό έργο «Ανάπλαση- Ανάδειξη – Προστασία παραλιακής ζώνης κόλπου Κισάμου», στο οποίο φορέας υλοποίησης έχει οριστεί ο Δήμος Μηθύμνης. Ο υπουργός, από τα στοιχεία που ετέθησαν υπόψη του, κατανόησε ότι πράγματι το έργο αποτελεί μια σοβαρή, ολοκληρωμένη παρέμβαση στο αναπτυξιακό μέλλον της περιοχής και διαβεβαίωσε τους παράγοντες του Δήμου Μηθύμνης ότι θα βοηθήσει για να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ, αρκεί να ολοκληρωθούν οι επί μέρους μελέτες οι οποίες απαρτίζουν την συνολική μελέτη. Την διαβεβαίωση ότι θα ενισχύσει την περαιτέρω χρηματοδότηση της μελέτης και θα ταχθεί αλληλέγγυος στο αίτημα ένταξης του έργου στο ΕΣΠΑ έδωσε προ ημερών και ο Γεν. Γραμματέας της Περιφέρειας Κρήτης κ. Καρούντζος, στον οποίο είχε επίσης παρουσιαστεί το τμήμα της μελέτης που έχει εκπονηθεί.
Α.Μ.
Οι… Μαμάκηδες
ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ είναι απόρροια και της οικονομικής κρίσης. Λέμε «και», διότι είναι πάγια νοοτροπία κυρίως στις μεσογειακές χώρες, οι νέοι να παρατείνουν την παραμονή τους στο πατρικό σπίτι, ή να έχουν άμεση οικονομική εξάρτηση από τους γονείς τους. Γνωστή η λέξη «μαμάκιας» ή πιο παλιά «μαμόθρεφτο», για κάποιον ή κάποια που δεν… απογαλακτίστηκε ακόμη.
ΣΗΜΕΡΑ όμως, που η οικονομική κρίση χτυπάει ανελέητα και τους γονείς, τα πράγματα ζορίζουν για τους «οικόσιτους» νέους μας. Τους «συνταξιούχους», δηλαδή, τις πιο πολλές φορές των συνταξιούχων γονιών τους. Οι οποίοι (κυρίως ηλικίας από 18 μέχρι 34 ετών) βρίσκονται προ του φάσματος να εκδιώκονται… νόμιμα από το σπίτι τους! Σύμφωνα με πρόσφατη είδηση, ο υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας-ονόματι Ρενάτο Μπρουνέτα- πρότεινε να υιοθετηθεί νόμος που να «απαγορεύει στους νέους άνω των 18 ετών» να ζουν με τους γονείς τους!
ΑΛΛΑ μια τέτοια υπουργική απόφαση, λύνει κανένα πρόβλημα; Το θέμα δεν είναι αν οι νέοι «νομοθετικά» υποχρεούνται να εγκαταλείψουν το σπίτι τους, μετά την ενηλικίωσή τους. Η ουσία είναι ότι η ανεργία σ΄ αυτές τις ηλικίες καλπάζει. Μια δε τέτοια ενέργεια, να «πετάμε έξω» τους νέους σε μια υπό κρίση κοινωνία, χωρίς να υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες εργασίας, χωρίς τα στοιχειώδη προς το ζην, δεν θα γυρίσει ως μπούμεραγκ στην ίδια την κοινωνία; Είτε ως παραβατική-εγκληματική συμπεριφορά, είτε ως κοινωνική εξέγερση;
Στ.Γ.Κ.
