«Ο προϋπολογισμός θα έπρεπε να είχε ισοσκελισθεί, τα δημόσια οικονομικά να εξορθολογισθούν, το δημόσιο χρέος να περιορισθεί, η διαφθορά της διοίκησης να παταχθεί και ελεγχθεί, και η βοήθεια στις ξένες χώρες να ελαττωθεί, κάτω από το φόβο χρεοκοπίας της Ρώμης. Αλλά, και οι πολίτες οφείλουν να μάθουν να εργάζονται, αντί να ζουν με τη χρηματοδότηση του κράτους» [Κικέρων, Μάρκος Τούλλιος (106-43 π.Χ.) Επιφανής Ρωμαίος συγγραφέας και πολιτικός, ο δεινότερος ρήτορας της εποχής του]
ΑΝ ΖΟΥΣΕ σήμερα ο Κικέρωνας- στον οποίον αποδίδεται η παραπάνω αυστηρή κριτική-, τι επιπλέον θα πρόσθετε βλέποντας την οικτρή οικονομική κατάσταση της χώρας μας; Που, φυσικά, ούτε ιμπεριαλιστική δύναμη είμαστε (όπως το ρωμαϊκό κικερώνειο Imperium με τη διαφθορά του), ούτε και χορηγούμε “οικονομική βοήθεια” σε άλλες χώρες. Μάλλον, θα παρέμενε σκεπτικιστής στην κριτική του υποστηρίζοντας πως οι οικονομικές κρίσεις είναι σαν τις γρίπες: έρχονται, χτυπούν- για ένα χρονικό διάστημα- ορισμένες “αδύναμες” χώρες και παρέρχονται. Αφήνοντας, όμως, αρκετά θύματα στο πέρασμά τους, ή και ανεξίτηλα στίγματα (χρέη στις επόμενες γενιές, αναξιοπιστία). Κι αν, μάλιστα, δεν υπάρξει και το κατάλληλο “εμβόλιο” (σχέδιο άμυνας οικονομίας), μπορούν να αποδεκατίσουν μεγάλες ομάδες πληθυσμών (φτωχοί, χαμηλές κοινωνικές τάξεις, μικρέμποροι), αλλά και να γκρεμίσουν μεγάλες “επιστημονικές ομάδες” (κυβερνητικά επιτελεία).
ΚΑΝΕΙΣ δεν αμφισβητεί τον τιτάνιο αγώνα που κάνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ: με ισχυρές, επώδυνες και πανάκριβες “ενέσεις” δανεισμών ένθεν κακείθεν. Αλλά, βλέπετε, η “ασθένεια” είναι καινούργια (νέος “επιτιθέμενος ιός” στο ευρώ και την ευρωζώνη) που μας πλήττει ως χώρα-αδύναμο κρίκο. Βρισκόμαστε εμείς στη δίνη του κυκλώνα έχοντας καινούργια κυβέρνηση, με καινούργιους υπουργούς (πιθανόν χωρίς τεχνικές γνώσεις αντιμετώπισης μιας τέτοιας υφής “σφοδρή επιδημία”), και με αδύναμες αντοχές ενός λαού. Που επί δεκαετίες, πλήττεται από ένα σωρό πανίσχυρα, ανθεκτικά “μικρόβια” (κερδοσκοπία/διαφθορά/ατιμωρησία/ανήθικες ηγεσίες).
ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ περιπτώσεις, όπου ο ασθενής βρίσκεται πια στην «εντατική», ακόμη κι ένας Κικέρωνας, νομίζουμε πως θα σήκωνε ψηλά τα χέρια (πού να βρει τα… μανίκια;). Απλά θα μας έλεγε, «Ας προσέχαμε!, ή “Εδώ που φτάσατε, οι Θεοί (της οικονομίας;) να βάλουν το χέρι τους”!
(Στ.Γ.Κ., stcloris@yahoo.gr))
Καιρός δεν ήταν;
ΘΕΩΡΟΥΜΕ πολύ σωστή -και έγκαιρη- την πρωτοβουλία της κας Αννας Διαμαντοπούλου, υπουργού Παιδείας, σχετικά με τα Πανεπιστήμια. Έστειλε, σύμφωνα με την είδηση, μια επιστολή σε όλους τους Πρυτάνεις των ΑΕΙ ζητώντας τους
-1ον “να οριοθετήσουν επακριβώς” ποιός είναι ο χώρος ασύλου σε κάθε Πανεπιστήμιο (ώστε να μην υπάρχει σύγχυση για κανένα)
-2ον “να καταγράψουν τους (πανεπιστημιακούς) χώρους που βρίσκονται σε μόνιμη κατάληψη”, κυρίως από εξωπανεπιστημιακούς (επαγγελματίες καταληψίες!), και
-3ον “να λάβουν μέτρα περιφρούρησης της συνολικής περιουσίας και της ασφάλειας των προσώπων που βρίσκονται εκεί”.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, λέμε, ήλθε ο καιρός που η Πολιτεία οφείλει να θέσει προ των ευθυνών τους Πρυτάνεις, ώστε να μη βολεύονται πίσω από μια υπάρχουσα (και ακατανόητα διαιωνιζόμενη) άθλια κατάσταση “νίπτοντες τας χείρας των” πάντα. Ούτε πολύ περισσότερο “να θρηνούν-εκ των υστέρων- επί των ερειπίων”, όταν ξεσπούν τα γνωστά κάθε χρόνο επεισόδια από κουκουλοφόρους και εξωθεσμικά (πάντα;) στοιχεία. Η απλούστερη απορία του απλούστερου και αγρίως φορολογούμενου Έλληνα είναι, πώς είναι δυνατόν “ακωλύτως” και ουσιαστικά παράνομα να βρίσκουν- όλοι αυτοί (εξωπανεπιστημιακοί κ.λπ.) «διαμαρτυρόμενοι»- άσυλο στους πανεπιστημιακούς χώρους; Και, μάλιστα, πολλές φορές με την ανοχή των αρχών που παρουσιάζουν ως άλλοθι τη δήθεν “νομική σύγχυση” περί ασύλου; Να, λοιπόν, η ευκαιρία να δούμε “ευκρινώς” τι είναι πανεπιστημιακό άσυλο, τι όχι, και ποια εφεξής είναι η ευθύνη των πρυτανικών αρχών για την καταστροφή της δημόσιας περιουσίας.
(Στ.Γ.Κ.)
ΡΗΣΕΙΣ – ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ
– «Νέο χρήμα δεν υπάρχει» (Θ. Πάγκαλος)
[-Ναι, αλλά οι αγρότες θέλουν “νέα πολιτική” που θα τους προσπορίσει, έστω και λίγο από το… παλιό χρήμα!]
– «(Η διαφθορά) έχει διεισδύσει ακόμα και στον ιερό χώρο της Δικαιοσύνης. Επίορκοι δικαστές χρηματίζονται όχι μόνο σε ποινικές, αλλά και σε αστικές υποθέσεις» (Κ. Στεφανόπουλος, πρώην ΠτΔ)
[-Και εμείς… απορούμε ακόμη με το μέγεθος και την ατιμωρησία της διαφθοράς, της «θεσμικής» κλοπής του δημόσιου χρήματος και της αναξιοπιστίας των πάντων. Αν είχαμε σωστή και ανεξάρτητη δικαιοσύνη, πιθανόν να μην είχαμε φτάσει ποτέ στο σημερινό κατάντημα να επαιτούμε εις τας Ευρώπας λίγα ψωρο-ευρώ, προς σωτηρία της Οικονομίας μας…]
– Το 2010 έχει κηρυχθεί από την Ε.Ε. «έτος κατά της φτώχειας».
[-Μήπως, καλύτερα θα ήταν να είχε κηρυχθεί το 2010 ως έτος προστασίας χωρών υπό κατάρρευση και χρεοκοπία; Αλλά, για μεν τη φτώχεια των πολιτών δεν ευθύνονται οι ίδιοι που τα γλίσχρα λεφτά τους δεν έχουν αγοραστική δύναμη. Όμως, για την φτώχεια των κρατών τους ευθύνονται οπωσδήποτε και οι πολίτες τους, αφού ψηφίζουν (και ξαναψηφίζουν), όχι μόνον ανίκανες κυβερνήσεις, αλλά και διεφθαρμένους πολιτικούς. Που με τις “λαμογιές” τους, δεν κάνουν άραγε φτωχότερους τους πολίτες;]
(Στ.Γ.Κ.)
ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ
Κύριε πρόεδρε,
“Ήξεις, αφήξεις…” η αντιπολιτευτική τακτική της “νέας” ηγεσίας της Ν.Δ. Όσο για τη στάση του κ. Σαμαρά απέναντι στον πρώην ηγέτη του κόμματος, τον κ. Κ. Καραμανλή, ε, αυτή μόνον ως αμλέτειος μπορεί να χαρακτηρισθεί. Το ερώτημα παραμένει:
-«Να του επιτεθεί ή να μην του επιτεθεί» (για την διακυβέρνησή του);
-«Να τον υποστηρίξει ή να μην τον υποστηρίξει» (για την προς Χριστοφοράκο ευχαριστήριο επιστολή του);
… Κι έτσι κι αλλιώς, η Ν.Δ., μάλλον θα αργήσει πολύ για να βρει τους αντιπολιτευτικούς βηματισμούς που χρειάζεται η ίδια αλλά και η χώρα.
ΕΡΜΟΛΑΟΣ.
