Γράφει ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΡΚΑΤΑΤΟΣ
Στις πρόσφατες δηλώσεις του ο πρωθυπουργός σημείωσε ότι “Δεν υπάρχει κανένα απολύτως περιθώριο να ικανοποιηθούν αυτή τη στιγμή συντεχνιακά οικονομικά αιτήματα. Τα μπλόκα όχι μόνο δεν λύνουν αλλά δημιουργούν τεράστια προβλήματα”.
Παράλληλα, διαβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση θα καταβάλλει επιδοτήσεις 2,7 δισ. ευρώ στους αγρότες καθώς η ψηφιοποίηση έχει φθάσει στο 85%.
Ο κ. Γιώργος Παπανδρέου προανήγγειλε ότι η κυβέρνηση δημιουργεί με τις πρωτοβουλίες της ένα δίχτυ ασφαλείας στην ελληνική ύπαιθρο και κατέστησε σαφές ότι οι μεγάλες ανατροπές θα γίνουν μαζί με τους αγρότες κι όχι απέναντί τους.
Ιδιαίτερη βαρύτητα έδωσε στην αγορά («αγοράζουμε ξένα και δεν πουλάμε ελληνικά προϊόντα», είπε), τη διαχείριση των υδάτινων πόρων, τη μεταρρύθμιση στο συνεταιριστικό και αγροτοσυνδικαλιστικό κίνημα και την πράσινη ανάπτυξη.
Στο σημείο αυτό θα επικεντρώσω το ενδιαφέρον μου για το σημερινό σχόλιό μου.
Θα διατυπώσω με τον πόνο του συντοπίτη ότι όταν πουλάμε το λάδι στην τιμή των 2 ευρώ ή καλύτερα, ότι για να πιεις ένα καφέ στην Αθήνα χρειάζεσαι 2 κιλά λάδι τουλάχιστον, το πρόβλημα του αγροτικού κόσμου είναι υπαρκτό. Όταν δε, κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής μου καριέρας, συμμετείχα για αρκετά χρόνια στη διαμόρφωση των τιμών των αγροτικών προϊόντων και κατά τα τελευταία 20 έτη εκδίδω εβδομαδιαίο δελτίο για την αγροτική οικονομία και γνωρίζω εκ του σύνεγγυς τη διαμόρφωση των τιμών τους, πραγματικά είναι απορίας άξιο που οι αγρότες, οι οποίοι είναι οιονεί μικροί επιχειρηματίες, μπορούν και ορθώνουν ακόμη, το ανάστημά τους.
Το κράτος εμφανίζεται ανάλγητο ως προς τις μεθοδεύσεις του. Αναφέρομαι στην έλλειψη των δομών για να μπορούν τα αγροτικά προϊόντα να πουληθούν.
Η νέα κυβέρνηση ήλθε στον τόπο σε μια άσχημη συγκυρία, αλλά κανείς δεν μπορεί να ζητήσει από τους αγρότες να πληρώσουν εκείνοι το πάπλωμα. Δια του λόγου το αληθές, παραθέτω τη γνωστή πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης, η οποία έφθασε στο σημείο να επιδοτεί την αγορά καινούριων αυτοκινήτων σε μια προσπάθεια να βγάλει από τα αδιέξοδα την αυτοκινητοβιομηχανία της ΕΕ. Οι Γερμανοί δεν θα μπορούσαν ποτέ να φανταστούν πόσο πολύ τους αγαπούν οι Έλληνες! Μόνο που δεν παρατηρείται το ίδιο και από την αντίπερα όχθη. Μας καταχτυπούν -και έχουν ενδεχομένως το δίκιο τους – για τα spreads, και καλά κάνουν. Όμως κανένας δεν μας άκουσε όταν φωνάζαμε «διαπραγματευτείτε κύριοι την αγορά 10 χιλιάδων αυτοκινήτων με 40 χιλιάδες τόνους λάδι»! Να μπουν και στην οικονομία μας λίγα λεφτά από τα δικά τους.
Κανείς δεν ακούει τις φωνές της λογικής. Κανείς δεν θέλει να δει την πραγματικότητα, ότι δηλαδή στο τέλος θα είμαστε και χαμένοι και μόνοι. Εν τούτοις, όταν μπαίνεις σε μια κομπανία (κοινώς παρέα) δεν μπαίνεις για να είσαι μαζί στα κέρδη και χώρια στις ζημιές. Η μαζί – μαζί ή χώρια – χώρια. Έτσι, κάποια στιγμή στο προσεχές μέλλον δυστυχώς θα κληθούμε να επιλέξουμε το χώρια – χώρια, που μόνο αρνητικά χρώματα θα έχει για την οικονομία και την κοινωνία μας. Εύχομαι να διαψευστώ. Και το εύχομαι, παρά το ότι η συγκυρία δεν είναι η καλύτερη. Κατά την παρουσίαση του νέου επιτρόπου για τη γεωργία στις Βρυξέλλες, εισέπραξε χειροκροτήματα. Από ποιους όμως τα εισέπραξε; Από τους ευρωβουλευτές που είναι πεπεισμένοι για την ανάγκη να εξακολουθήσει η ΚΑΠ να χορηγεί τις διαφορές στις τιμές που δημιουργούνται σε παγκόσμιο επίπεδο σε σχέση με τις υψηλότερες ευρωπαϊκές τιμές. Αρχίζει να το καταλαβαίνει ο Γάλλος πρόεδρος Σαρκοζί και υψώνει τη φωνή του ότι δεν επιτρέπονται παιχνίδια επανεθνικοποίησης της ΚΑΠ. Αν τον ακολουθήσουν στη λογική αυτή και οι Γερμανοί, ίσως βγει η ευρωπαϊκή γεωργία από τα αδιέξοδα της κρίσης. Και μαζί με αυτήν και η ελληνική γεωργία.
Το μεγάλο πρόβλημα για τη γεωργία του μέλλοντος δεν κρίνεται στα μπλόκα. Οι υπουργοί οικονομικών των πλουσίων και κυρίως αυτών που συνεισφέρουν στον κοινοτικό προϋπολογισμό είναι το ζητούμενο. Το μεγάλο παιχνίδι κερδίζεται με εξυπνάδα στα τραπέζια των διαπραγματεύσεων, όπου χύνεται το σύγχρονο αίμα, αντί στα πεδία των μαχών του περασμένου αιώνα!
ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ
Σύμφωνα με την εβδομαδιαία επισκόπηση της AGRA EUROPE (γαλλική έκδοση) της 1/2/2010, ισχυρό λάκτισμα προς τα εμπρός αποφάσισαν να δώσουν οι αμερικάνοι για την προώθηση της κατανάλωσης αγροτικών προϊόντων και τροφίμων, εκτός Αμερικής.
Πρόκειται για ένα κονδύλι 234 εκατ. δολαρίων τα οποία θα τεθούν στη διάθεση 70 εμπορικών οργανώσεων για να τις ενισχύσουν, ώστε να προωθήσουν τα αμερικάνικα προϊόντα εκτός Αμερικής. Γνωρίζοντας ότι οι συνθήκες προώθησης σε παγκόσμια κλίμακα δεν είναι οι καλύτερες και ο ανταγωνισμός με τους ευρωπαίους, είναι ισχυρός, τίθεται το ερώτημα αν οι ευρωπαίοι πολιτικοί κατανοούν τη σοβαρότητα της ενέργειας αυτής των αμερικανών, ώστε να διαθέσουν πρόσθετα κονδύλια για την προώθηση των αγροτικών προϊόντων εκτός ΕΕ. Μόνο έτσι, μπορεί κανείς να εξισορροπήσει την ενδεχόμενη καταστροφή και το χάσιμο νέων αγορών. Μόνο με νέους πόρους οι εξαγωγείς μας θα είναι ικανοί να ανταγωνισθούν τα αμερικάνικα ομοειδή προϊόντα.
Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης των νέων μέτρων, ο αμερικανός υπουργός γεωργίας αναφέρθηκε στην ανάγκη να ανταγωνισθούν οι αμερικανικές εξαγωγές αγροτικών προϊόντων και τροφίμων τη διεθνή πραγματικότητα και κατένειμε το σχετικό κονδύλι σε δυο προγράμματα, ήτοι Πρόγραμμα Συμμετοχής στην Αγορά (MAP) και στην Ανάπτυξη της Διεθνούς Αγοράς (FMD), που εξαρτώνται από το υπουργείο γεωργίας. Σύμφωνα με τον ίδιο υπουργό, «η οικονομική κρίση και η αύξηση της παραγωγής στις παραγωγές χώρες, σε συνδυασμό με εξαιρετικά επιθετικά εργαλεία για την προώθηση των εξαγωγών καθιστούν τα προγράμματά μας ενδιαφέροντα, περισσότερο παρά ποτέ».
Έτσι, τα σχετικά κονδύλια θα χρησιμοποιηθούν για την προώθηση κατανάλωσης φρούτων, επιτραπέζιων σταφυλιών, αλλά και πατατών. Επίσης θα διατεθούν κονδύλια για την προώθηση του γάλακτος και των πουλερικών, του κρέατος και των σιτηρών, τέλος δε, ακόμη και του οίνου.
Η αμερικάνικη προσπάθεια είναι σοβαρή και θα πρέπει να απαντήσουν οι Βρυξέλλες με παρόμοιο τρόπο αν δε θέλουν να υποχρεωθούν σε εκ των υστέρων κριτική για πράξεις και παραλείψεις της ευρωπαϊκής διοίκησης. Μόνο την κινητοποίηση των Ελλήνων αγροτών να δει κανείς, θα καταλάβει πόσο οξύ είναι το αγροτικό πρόβλημα στην Ελλάδα σε εποχή πειραγμένου παραγωγικού ιστού, όπως είναι οι καιροί που ζούμε.
Για να καταδειχθεί, για μια ακόμη φορά το πόσο δρόμο πρέπει να διανύσουμε, αρκεί να επισημάνουμε ότι μια απλή ματιά στον προϋπολογισμό της γεωργίας και της ανάπτυξης της υπαίθρου, για το 2010, στην ΕΕ, μας αφήνει άφωνους εφ? όσον το σχετικό κονδύλι για την προώθηση των αγροτικών προϊόντων είναι σχεδόν ανύπαρκτο!!!
Εν τούτοις, υπάρχουν νομοθετήματα της ΕΕ σχετικά με το θέμα. Όπως:
Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2702/1999, σχετικά με ενέργειες ενημέρωσης και προώθησης για τα γεωργικά προϊόντα στις τρίτες χώρες.
Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 3/2008, σχετικά με ενέργειες ενημέρωσης και προώθησης υπέρ των γεωργικών προϊόντων στην εσωτερική αγορά και στις τρίτες χώρες.
Αυτά τα νομοθετήματα είναι ουσιαστικά άνευ πόρων.
Για παράδειγμα δείτε τι προβλέπει ο κοινοτικός προϋπολογισμός για το θέμα αυτό:
Κονδύλι: Ενέργειες προώθησης πληρωμές από τα κράτη μέλη (50 εκατ.) και πληρωμές απευθείας από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα (1,8 εκατ.)
Κονδύλι: Λοιπά μέτρα (προώθηση) Ίσως να διατεθούν κονδύλια. Προς στιγμή το κονδύλι δεν έχει προικοδοτηθεί!
Ουσιαστικά αφήνεται στα κράτη μέλη να κάνουν λίγες κινήσεις προώθησης, άρα όχι σε συλλογικό επίπεδο, πράγμα που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο ότι θα συρθούμε πίσω από τους Αμερικάνους για μια ακόμη φορά, και καιρός είναι η ευρωβουλή να κρούσει τον κώδωνα κινδύνους στους μεγαλοκαρχαρίες του άξονα Παρίσι – Βερολίνου, γιατί αν περιμένουν από το διάδοχο του Τόνυ Μπλερ να κάνει κινήσεις, μάλλον και αυτές υπέρ των αμερικανών θα είναι!
Όσες αγορές χάνουν οι ευρωπαίοι και τις παίρνουν οι αμερικάνοι, ποτέ δεν επανέρχονται, όσο και να προσπαθούν οι ευρωπαίοι. Εκεί μας οδηγούν αυτοί που σήμερα διαχειρίζονται τις τύχες 600 εκατ. πολιτών και ενός ταξικού άνισου αγώνα κατά των αγροτών!
