Γράφει η ΒΙΚΥ ΠΡΑΣΑΚΗ
“Η ελιά μπήκε στην καρδιά μας”. Είμαι του ήλιου θυγατέρα/ η πιο απ’ όλες διαλεχτή/ χρόνια η αγάπη του πατέρα/ σ’ αυτόν τον κόσμο με κρατεί./ Είμαι η ελιά η τιμημένη.
Ο εθνικός μας ποιητής, ο Κωστής Παλαμάς, πλέκει το εγκώμιο της αιωνόβιας, ευλογημένης, τιμημένης ελιάς.
Οι μαθητές της Ε’ και ΣΤ’ τάξης του 3ου Δημοτικού Σχολείου Χανίων ανηφόρισαν στον ελαιόφυτο λόφο των Πάνω Βουβών του Δήμου Κολυμπαρίου και απόλαυσαν τη γαλήνη της μνημειακής, θαλερής “ελιάς των Βουβών”.
Εντυπωσιάστηκαν απ’ το μέγεθος της (περίμετρος: 12,5 μ., διάμετρος: 3,64 μ., ύψος: 2,5 μ. περίπου.) Θαύμασα τον ανάγλυφο κορμό της. Σεπτοί προσκυνητές χώθηκαν στην ιερή κόγχη της (διαμέτρου 2 μ.), άπλωσαν τα χέρια και τη χάιδεψαν, ένιωσαν την αρχέγονη δύναμη που δένει το δέντρο με τους ανθρώπους.
Ελιά, σύμβολο γαλήνης, γονιμότητας, ειρήνης!!! Τα κλαδιά της έγιναν στεφάνια και στέφθηκαν οι πρώτοι Μαραθωνοδρόμοι στους Ολυμπιακούς αγώνες των Αθηνών το 2004 και στο Πεκίνο το 2008.
Ο Δήμαρχος Κολυμπαρίου κ. Πολυχρόνης Πολυχρονίδης με ιδιαίτερη ευαισθησία για το παμπάλαιο δέντρο τους μίλησε. Σπουδαία γνώση φώλιασε στις παιδικές ψυχές. Στο παρακείμενο παραδοσιακό καφενείο γεύτηκαν ελιές και παξιμάδι.
“Που τρώει λάδι και ψωμί/ και λαδωτό πιτάρι/ δεν τον επιάνου(ν) οι σαϊτιές/ του χαρομακελάρη.”
Άξιοι, απόγονοι, λαμπρών προγόνων ένωσαν τα χέρια κι έψαλαν μπρος στη “γηραιά αρχόντισσα” τον Ολυμπιακό Ύμνο:
“Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο, αγνέ Πατέρα/ του ωραίου, του μεγάλου και τ’ αληθινού./ Κατέβα, φανερώσου κι άστραψε εδώ πέρα/ στη δόξα της δικής σου γης και τ’ ουρανού… και τρέχει στο ναό εδώ προσκυνητής Σου/ αρχαίο πνεύμα αθάνατο, κάθε λαός”.
Το ταξίδι στο δρόμο της ελιάς συνεχίστηκε στο Μουσείο, όπου η φιλόλογος κ. Κατερίνα Καραπατάκη τους ξενάγησε. Αναφέρθηκε στον κοχλία του ξύλινου πιεστηρίου, στους ντορμπάδες, στα ζυγάλετρα, στη σβάρνα στο σκατζόχοιρο, στο Ησιόδιο άροτρο κ.ά. νέων για τους μαθητές, αλλά πατρογονικών θεμελιακών εκθεμάτων, εργαλείων και πληροφοριών.
Η διαδρομή συνεχίστηκε στο βιολογικό εργοστάσιο “Βιοελαία” στο χωριό Άστρικας. Ο κ. Δημητριάδης με τη μεστή ομιλία του, την ενδιαφέρουσα προβολή και παρουσίαση αναφέρθηκε στην επεξεργασία, την τυποποίηση και την προώθηση του προϊόντος. Απολαύσαμε το λάδι με το ψωμί και σαφώς πλουσιότεροι πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
“Ευλογημένο να ‘ναι ελιά/ το χώμα που σε τρέφει/ κι ευλογημένο το νερό/ που πίνεις απ’ τα νέφη…”
