Γράφει η πρεσβυτέρα ΚΛΕΑΝΘΗ ΣΤΥΛ. ΚΑΣΑΠΑΚΗ
Τον βαρύ χειμώνα μαζώχτε ξύλα κι άχυρα και σύρτε και στον μύλο. Κάπως έτσι σήμαινε ο συναγερμός για τον χειμώνα που ερχόταν. Πρώτη δουλειά τα ξύλα. Μετά τα άχυρα για τα ζώα. Στη συνέχεια το άλεσμα στον μύλο.
Η κινητήρια δύναμη του σπιτιού τα ξύλα για το τζάκι ή τη σόμπα ήταν η πηγή θέρμανσης του σπιτιού και η πηγή της τότε ενέργειας. Ο ηλεκτρικός φούρνος και η ηλεκτρική κουζίνα που ήρθαν αργότερα, είχαν προγόνους τους τα ξύλα. Ξύλα για να μαγειρέψουμε, ξύλα για να φουρνίσουμε, ξύλα για να πυρωθούμε, ξύλα για να καπνίζουμε διάφορα όπως τα λουκάνικα κ.ά. Ακόμα για τις απειθαρχίες των παιδιών έλεγαν ότι το “ξύλο βγήκε από τον παράδεισο”.
Τα ξύλα μεταφέρονταν στην πλάτη των ζώων ή και των ανθρώπων. Ξύλα λιανά, χονδρά, κούτσουρα, πουρνάδια, προσανάμματα. Οταν είχες πολλά ξύλα στο σπίτι, άχυρα στο κατώι σου, σιτάρι, κριθάρι στην αποθήκη σου, η ντίνα γεμάτη λάδι, κρασί στα βαρέλια σου και τότε δεν φοβόσουν τίποτα. Ησουν ο ευτυχέστερος των ανθρώπων.
Δεν πάει ν? ανέβει η τιμή του πετρελαίου, δεν πάει να κατεβαίνει ο δείκτης του Χρηματιστηρίου, πέφτει βροχή και κρύο, εσύ δίπλα στο τζάκι περνάς καλά τη βραδιά σου και σαν τελειώσουν τα κούτσουρα πηγαίνεις για ύπνο.
Ακούς ότι πέφτουν τα επιτόκια. Τι είναι χάνδρες για να πέσουν; Εσένα δεν σου πέφτει λόγος. Εσένα σου περισσεύει μόνο ο καθαρός αέρας, το κρύο που καίει, τα τρεχούμενα νερά, ο ξάστερος ουρανός και το απέραντο πράσινο.
Αυτά όμως τι κρίμα δεν τοκίζονται ακόμα.
Τώρα που ο ηλεκτρισμός (κουζίνα, φούρνος, καλοριφέρ) έδιωξε τα ξύλα, από τη ζωή μας, οι ξυλοκόποι εξαφανίζονται. Λογής λογής θάμνοι, κάποια δεντρύλλια, βάτοι, αβριώσαν ανενόχλητοι και έκλεισαν τα δρομάκια. Εξαφανίστηκαν και οι κατσίκες που έτρωγαν τα χαμόκλαδα και σε λίγο από την πολλή βλάστηση δεν θα μπορούν οι άνθρωποι στα χωριά μας (όσοι απόμειναν ακόμη) να μπουν στα σπίτια τους. Γι? αυτό δεν πρέπει ν? αποξενωθούμε από το πριόνι, την ψαλίδα και το κλαδευτήρι, τούτη τη φορά όμως για να καθαρίσουμε τα κλαδιά και τα ξύλα για να μη μας πνίξουν.
