Γράφει ο Χ. ΣΚΡΙΒΙΛΙΩΤΑΚΗΣ
Μέσα στις πολιτιστικές δραστηριότητες της Χορωδίας Χανίων εντάσσεται σαν εθιμικό γεγονός και η κοπή της πίτας κατ? έτος. Με τα στοιχεία κουλτούρας και τέχνης που είναι διαποτισμένη και την πλαισιώνουν πλέρια και καταστατικά, της δίνεται η ευκαιρία να μετουσιώσει ένα συνηθισμένο στιγμιότυπο σε υπέρλαμπρη εκδήλωση. Από μια προσήλωση και πίστη στην ιστορία της και τα στοιχεία πολιτισμού που κουβαλά βρεθήκαμε ομόσταυλοι. Το έχουν βέβαια και οι μέρες που προηγούνται ή και έπονται της Σαρακοστής να έχει καθιερωθεί η συγκεκριμένη συνήθεια κι οι άνθρωποι, κυρίως βέβαια η νεολαία, να το εκλαμβάνει σαν εφαλτήριο διασκεδάσεως και δρώμενο παραζάλης.
Κάπως έτσι ή χωρίς τα έτσι αποφάσισαν, να συμμετέχουν στην καθιερωμένη πρακτική όπως ακούγεται “Κοπή πίττας” και την προηγούμενη Κυριακή 7 του Φλεβάρη μετάβαση κατά παρέες στον προσδιορισθέντα τόπο. Ο χορός και το τραγούδι που ενυπάρχει σαν δομικό δεδομένο, δένει τις μικρές σπείρες συντροφιάς και δοξάζει την καθολικότητα όπως εκφράζεται με τους κοινούς στόχους της αμφικτιονίας.
Η χαρά που λιχνίζει μια τέτοια εκδήλωση, η ευκαιρία που δίδεται απλόχερα να υψώσουν προς τα ύψη το ποτήρι της ευωχίας των, την κοινή βούληση σε κάθε στιγμή της διασκέδασης και να την σημαιοστολίσουν, περίπου με κότινους τους ιστούς των παρευρισκομένων, να προσθέσουν και ήχο που να διατρανώνει την κορύφωση κεφιού προς τέρψη εαυτών και αλλήλων.
Δεν είναι αμελητέο να τονίσουμε ότι όλα τα στοιχεία που συνδράμουν για μια ξεφάντωση, έχουν σαν θρυαλλίδα για την εκτόξευση σε άλλους Γαλαξίες, χωρίς νέφη και σκιές στις διθυραμβικές παρελάσεις των ονείρων, την ταύτιση των όποιων βιώνουν την παραζάλη του χορού με ορχηστικό συμπλήρωμα τις αναθυμιάσεις, του πάτριου κρασιού. Εκείνες τις στιγμές της έκστασης και την προσφυγή μας σε γαργαλιστικές αναδρομές, σε υπαρκτούς κόσμους του πρόσφατου παρελθόντος, με Πιερότους, Κολομπίνες, ίσως και κάποια παρόντα ειδύλλια, τα γέννησε η ποιότητα του εκκλησιάσματος που συνευρίσκονταν σε ένα καλοπροαίρετο Κέντρο διασκέδασης, απόλυτα εξυπηρετικό, λίγο έξω από τα Χανιά.
Αν χρειάζεται να αποδώσουμε εύσημα, ιεραρχώντας την προσφορά, τα κορυφαία στο ανώνυμο πλήθος με την κόσμια παρουσία του, το καλλιτεχνικό συγκρότημα που παιάνιζε τους Ευρωπαϊκούς χορούς και τους ομαδικούς της Ελληνικής λεβεντιάς, συρτάκι και χασαποσέρβικους και τέλος για να μην κουράζομε στο Δ.Σ. της Χορωδίας για τους κόπους και τις προσπάθειες που κατέβαλε στο να οργανώσει την μια μεσημεριάτικη εκδήλωση σε αποκριάτικη φιέστα…
Όσο μας παίρνει, όλοι όσοι πλαισιώσαμε την εκδήλωση μπορούμε να έχουμε αποθέματα- μαγεία στην αισθητική μας άποψη- από τις υπέροχες μελωδίες που συνόδευσαν τα καλλικέλαδα μουσικά όργανα με τους εξαίρετους εκτελεστές.
Συγχαρητήρια σε όσους συνέδραμαν και κατακλυσμός από Εύγε.
