Θρησκευτική ευλάβεια και σωματική υγεία

Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύει έγκριτη εφημερίδα, «ηλικιωμένοι που παρευρίσκονται τακτικά σε θρησκευτικές λειτουργίες είναι υγιέστεροι από εκείνους που δεν πηγαίνουν τακτικά για εκκλησιασμό». Αυτό σημειώνει η δρ. Τζοάνα Μασέλκο από το Πανεπιστήμιο της Φιλαδέλφειας ότι ήταν αποτέλεσμα πενταετούς μελέτης μεταξύ 1174 ανδρών και γυναικών ηλικίας περίπου 70 ετών. «Εκείνοι που πήγαιναν σε μια Εκκλησία τουλάχιστον μιά φορά την εβδομάδα είχαν μια σημαντικά αργότερη πτώση της λειτουργίας των πνευμόνων τους κατά την διάρκεια των επόμενων ετών από τους συνομήλικους τους που δεν παρακολουθούσαν τακτικά τις θρησκευτικές λειτουργίες», αναφέρει χαρακτηριστικά. «Ο βαθμός δυνατότητας εισπνοής και εκπνοής -ΚΕΡΚ.- μειώθηκε δύο φορές περισσότερο στους ανθρώπους που δεν εκκλησιάζονταν τακτικά έναντι εκείνων που εκκλησιάζονταν σε τακτική βάση». συμπληρώνει. «Η θρησκευτική συμμετοχή είναι πιθανόν να προστατεύει τους ανθρώπους κάνοντάς τους να αισθάνονται ενταγμένοι σε μια ενθαρρυντική κοινότητα», υπέθεσε η ίδια.
Φαίνεται λοιπόν ότι στις μέρες μας η επιστήμη έρχεται να επιβεβαιώσει και να αποδείξει (με τα λογικά της επιχειρήματα) αυτό που η Εκκλησία του Χριστού δυο χιλιάδες και πλέον χρόνια διακηρύσσει, ότι δηλ. η πίστις του ανθρώπου ενεργεί και βοηθά όχι μόνον στην πνευματική του προαγωγή και διαύγεια, αλλά και στην σωματική του υγεία και ισορροπία. Επίκαιρο το μήνυμα αυτό στους καιρούς μας όπου φαίνεται να απαξιώνεται η σημασία και αξία της θρησκευτικότητας του ανθρώπου. Με πρόσχημα την κοινωνία των πολιτών και την πολυπολιτισμικότητα φαίνεται να επικρατούν οι φωνές για αποϊεροποίηση της κοινωνίας, αποκαθήλωση και απομάκρυνση των θρησκευτικών συμβόλων. Όπως δε δήλωσε πρόσφατα η Υπουργός Παιδείας μελετάται ακόμα και η προαιρετική διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών στην Δημόσια Εκπαίδευση. Την ίδια ώρα ο Πρωθυπουργός της χώρας δηλώνει από την Μόσχα: «Πρέπει να φροντίσουμε ώστε αυτές οι ηθικές αξίες στην εποχή της Παγκοσμιοποίησης να μην φύγουν από τη ζωή των ανθρώπων».
Εμπρός λοιπόν στην πρόκληση των καιρών η Εκκλησία του Χριστού καλεί στην συνέπεια των ιδεών, των λόγων και των έργων, στην εξομάλυνση κάθε χρείας, στην ψηλάφηση «των τύπων των ήλων»- Κουραστήκαμε από τις πολεμικές των ιδεολογικών συστημάτων, από τις κίβδηλες υποσχέσεις των πάσης φύσεως αυταρκειών. Ζητούμε την διαπίστωση και σωτηρία του πληγωμένου προσώπου μας, την γνησιότητα στην έκφραση, την εύρεση της αλήθειας, την ανάπαυση του εσωτερικού κόσμου, την ισορροπία του διχασμένου και διαλυμένου εαυτού. Αποπτύομε τα επιδερμικά συναισθήματα της ικανοποίησης των υλικών αναλογίων και μέτρων που αφήνει ο ατομοκεντρισμός της μηχανής και η σκόνη του άρματος της άλογης ταχύτητας, σύροντας και ματώνοντας στο όνομα της αποτελεσματικότητας την ψυχή και το πνεύμα του ανθρώπου. Διερωτώμεθα συχνά γιατί όλο αυτό το αδιέξοδο που φέρνει στο προσκήνιο τόση σύγχυση και τόσο πόνο; Πρόκληση στην πρόκληση η καθημερινή πραγματικότητα. «Αυτό είναι το αιώνιο λάθος των ανθρώπων, που φαντάζονται την ευτυχία σαν πραγματοποίηση των επιθυμιών τους», σημειώνει ο Τολστόι. Εύστοχα, θα πούμε εμείς, τα λόγια σύγχρονου Θεολόγου «στην νεωτερικότητα των προκλήσεων δεν θα αντιτάξουμε μια νεωτερικότητα του τύπου των τύπων και των φιλοδοξιών μας. Θα προβάλουμε την ανάγκη να ζήσουμε σωστά για να μη λέγεται σωστά, είναι άδειος ο άνθρωπος που είναι γεμάτος από τον ίδιο τον εαυτό του».
Αραγε η παρουσία μας στις προκλήσεις, η στάση και η απάντησή μας στην καθημερινότητα ποια θα είναι;
Καλή Σαρακοστή.
Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου
Αμφιλόχιος