Κραυγή οδύνης και απόγνωσης βγάζουν οι καθηγητές του Λυκείου Κολυμπαρίου με αφορμή τα τροχαία ατυχήματα και δυστυχήματα στην περιοχή. Πρόσφατα ένας μαθητής, 17 χρονών, έχασε τη ζωή του σε τροχαίο δυστύχημα στα Καμισιανά, ενώ τα τελευταία δύο χρόνια έχουν τραυματιστεί σοβαρά τέσσερις μαθητές και έχουν εμπλακεί σε τροχαία ατυχήματα άλλοι τρεις.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση η καθηγήτρια του Γενικού Λυκείου Κολυμπαρίου, Μαρία Φρονιμάκη, συνέταξε μια επιστολή, την οποία συνυπογράφουν συνάδελφοί της από το Λύκειο και το Γυμνάσιο και απευθυνόμενοι σε εκπαιδευτικούς, γονείς, μαθητές, αλλά ακόμα και στους προϊσταμένους των Αστυνομικών Τμημάτων και τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, σημειώνουν:
“Είμαστε μια ομάδα εκπαιδευτικών, οι οποίοι εργαζόμαστε σε ένα μικρό επαρχιακό σχολείο, σαν τα εκατοντάδες που υπάρχουν στην Ελλάδα, το Γενικό Λύκειο Κολυμπαρίου. Στον μικρόκοσμο του σχολείου μας αλλά και των προσωπικών μας ζωών, εδώ στις μικρές τοπικές κοινωνίες όπου ζούμε και εργαζόμαστε, είδαμε, βλέπουμε, σαν σε μεγεθυντικό φακό, το κομμάτι της τραγωδίας που μας αναλογεί, αυτό που θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας. Τα τροχαία ατυχήματα.
Τα τελευταία δύο χρόνια ζήσαμε τα παρακάτω γεγονότα: σοβαρά τροχαία ατυχήματα στα οποία ενεπλάκησαν μαθητές και μαθήτριές μας.
– Μαθήτρια της Β? Λυκείου τραυματίστηκε σοβαρά, επιβαίνουσα σε αγροτικό, το οποίο οδηγούσε άλλο νεαρό άτομο, χωρίς να φορούν ζώνη ασφαλείας και έχοντας αναπτύξει υπερβολική ταχύτητα, έχασαν τον έλεγχο του οχήματος.
– Μαθητής της Α? Λυκείου, οδηγώντας παράνομα δίκυκλο και με συνεπιβαίνοντα μαθητή της Β? Λυκείου, έχοντας αναπτύξει υπερβολική ταχύτητα, έχασε τον έλεγχο του οχήματος και προσέκρουσε σε σταθερό αντικείμενο με αποτέλεσμα τον βαρύτατο τραυματισμό του συνοδηγού.
– Μαθητής του Γυμνασίου Κολυμπαρίου που οδηγούσε παρανόμως σε παρακείμενο ακάλυπτο χώρο «διασκέδαζε» προσπαθώντας να εκσφενδονίσει μαθητή της Α? Λυκείου, ο οποίος ήταν γαντζωμένος στο καπό του αυτοκινήτου. Eυτυχώς, δεν υπήρξε κανείς σοβαρός τραυματισμός.
– Μαθήτρια της Β? Λυκείου, ήταν συνοδηγός σε αυτοκίνητο, στο οποίο επέβαινε άλλη μία ανήλικη, πρώην μαθήτρια του σχολείου μας. Ο οδηγός έχασε τον έλεγχο του οχήματος με αποτέλεσμα τον ακαριαίο θάνατό του. Η συνοδηγός μεταφέρθηκε σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση στην Εντατική του Γ.Ν.Ν. Χανίων. Ευτυχώς, επέζησε. Η άλλη επιβαίνουσα τραυματίστηκε σοβαρά και νοσηλεύτηκε.
Δύο μαθητές της Γ? Λυκείου ενεπλάκησαν σε θανατηφόρο ατύχημα, όταν το αυτοκίνητο, στο οποίο επέβαιναν, συγκρούστηκε με ένα άλλο όχημα. Οι ίδιοι δεν τραυματίστηκαν αλλά η συνοδηγός του άλλου αυτοκινήτου σκοτώθηκε επιτόπου.
– Μαθητής της Α? Λυκείου οδηγώντας το μηχανάκι του συγκρούστηκε με αυτοκίνητο και υπέστη σοβαρό τραυματισμό κάτω άκρου.
– Μαθητής της περσινής Α? Λυκείου έχασε τον έλεγχο του οχήματός του, συγκρούστηκε με διερχόμενο λεωφορείο, στο οποίο επέβαιναν και μαθητές μας και σκοτώθηκε επιτόπου. Αυτό που γίνεται στην ευρύτερη περιοχή του Κολυμπαρίου φωτογραφίζει τη συνολική τραγική πραγματικότητα στους ελληνικούς δρόμους. Ιδιαίτερα στους επαρχιακούς, οι οποίοι υστερούν σε συντήρηση και σε αστυνόμευση. Ας το παραδεχτούμε ανοιχτά λοιπόν. Ο καθένας για την περιοχή του. Όλοι για τη χώρα μας. Εμείς στο Λύκειο Κολυμπαρίου το παραδεχόμαστε ανοιχτά, υπεύθυνα, εγγράφως και ενυπόγραφα για την περιοχή μας. Έχουμε πρόβλημα, κινδυνεύουν τα παιδιά μας. Όχι πια στους ιδιωτικούς θρήνους και συζητήσεις, στην ιδιότυπη ομερτά, στον νόμο της σιωπής, της αθέλητης αδιαφορίας, στην υποκουλτούρα της ασυδοσίας, της συγκάλυψης άρα και της συνενοχής. Θέλουμε βοήθεια, χάνουμε τα παιδιά μας!”.
“ΔΕΝ ΖΗΤΑΜΕ ΕΥΘΥΝΕΣ”
Στη συνέχεια ξεκαθαρίζουν:
“Δεν γράφουμε αυτό το κείμενο για να ζητήσουμε ή να αποδώσουμε ευθύνες. Δεν τεντώνουμε τα χέρια μας σε εαυτούς και αλλήλους για να δείξουμε τους πραγματικούς ή πιθανολογούμενα υπεύθυνους για το καθημερινό μακέλεμα στους ελληνικούς δρόμους. Όχι. Τεντώνουμε τα χέρια σε ικεσία και με απόγνωση ζητάμε συμπαράσταση, κατανόηση και, πάνω από όλα, βοήθεια. Εμείς οι εκπαιδευτικοί του Λυκείου Κολυμπαρίου. Από όλους εσάς.
– Γονείς: Μη δίνετε στα παιδιά σας να οδηγούν οποιοδήποτε τύπο οχήματος, πριν εκπληρώσουν τις νόμιμες προϋποθέσεις (ηλικία, δίπλωμα, ασφάλιση). Προσπαθήστε με το προσωπικό σας παράδειγμα να μεταδώσετε αρχές σωστής οδικής συμπεριφοράς στα παιδιά σας, ιδιαίτερα στο θέμα της χρήσης ζώνης ασφαλείας. Ξέρουμε το ίδιο καλά πόσο δύσκολη είναι η διαπαιδαγώγηση και η εποπτεία των εφήβων. Ας μη ξεχνάμε όμως ότι μερικά θέματα όπως η τήρηση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και από μικρούς και από μεγάλους είναι κυριολεκτικά ζητήματα ζωής και θανάτου”.
Στη συνέχεια απευθυνόμενοι στους αρμόδιους, μεταξύ άλλων, σημειώνουν:
“- Τμήματα Τροχαίας και Τοπικά Αστυνομικά Τμήματα: Σας παρακαλούμε λάβετε γνώση για την τροχαία παραβατικότητα, αρχίστε ή εντείνετε τους ελέγχους στους επαρχιακούς δρόμους, παντού, οπωσδήποτε εκεί που συχνάζει η νεολαία και, οπωσδήποτε, περιμετρικά των σχολείων. Ιδιαίτερα, ακριβώς έξω από αυτά…
– Κύριε υπουργέ: Σας εκλιπαρούμε να κάνετε βασική προτεραιότητα του υπουργείου σας την πρόληψη των τροχαίων ατυχημάτων. Ξέρουμε ότι τα τελευταία χρόνια και πολλοί δρόμοι έχουν φτιαχτεί, επιδιορθωθεί και βελτιωθεί αλλά και οι έλεγχοι έχουν γίνει πιο συχνοί. Έχουμε ιδία άποψη για το επίπονο έργο και τις υπερπροσπάθειες του Τμήματος Τροχαίας Χανίων αλλά και των άλλων εμπλεκόμενων Αστυνομικών Τμημάτων”. Καταλήγοντας υπογραμμίζουν:
“Εμείς, οι εκπαιδευτικοί του Κολυμπαρίου επιθυμούμε να σπάσουμε αυτό τον κύκλο του αίματος σπάζοντας πρώτα απ? όλα τη δημόσια σιωπή μας. Νιώθουμε ότι δεν θα είμαστε μόνοι σε αυτή την προσπάθεια”.
Καλούν “όλα τα πρόσωπα και σωματεία που ασχολούνται με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, την οδήγηση ως δραστηριότητα αλλά και την οδήγηση γενικότερα, τις λέσχες και τα σωματεία μοτοσυκλετιστών και αυτοκινητιστών να έρθουν στο σχολείο να αναλύσουν στα παιδιά το προφίλ του σωστού οδηγού. Παρακαλούμε και τολμούμε να καλέσουμε και δημοσίως, μέσω αυτής της ανοιχτής επιστολής, όλες τις εμβληματικές προσωπικότητες στον τομέα της μηχανοκίνησης, τους ανθρώπους που, δεκαετίες τώρα, έχουν αναγάγει την οδήγηση σε καθημερινή επιστήμη, τους κυρίους Α. Σταθάκη, Κ. Καββαθά και Ιαβέρη να συμμετάσχουν με όποιο τρόπο και σε όποιο χρόνο κρίνουν πρόσφορο. Και εδώ στα Χανιά τους χρειαζόμαστε!”.
Τέλος επισημαίνουν ότι την επιστολή τους αφιερώνουν “με πολλή αγάπη στην οικογένεια του μικρού Αντώνη, ο οποίος μαζί με τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του, υπήρξε μαθητής μας. Αφιερωμένο και σ? αυτόν που έφυγε και σ? αυτούς που μένουν. Αφιερωμένο στη θύμηση δύο λαμπερών ματιών και ενός υπέροχου εφηβικού χαμόγελου. Αφιερωμένο στη μνήμη του…”.