Εξαιρετικά δυσμενείς για τα παιδιά και γενικότερα για την οικογένεια είναι οι επιπτώσεις της κατάχρησης ή ακόμη και της εξάρτησης γονέων από το αλκοόλ. Με δεδομένο ότι ο αλκοολισμός είναι ένα υπαρκτό φαινόμενο και στην Κρήτη, που οι περισσότερες -όμως- οικογένειες συνήθως «κρύβουν κάτω από το χαλί», για ευνόητους λόγους, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι η μη αντιμετώπιση του συγκεκριμένου σοβαρού προβλήματος δημιουργεί δυσάρεστες καταστάσεις και επιπτώσεις τόσο για τον πάσχοντα όσο και για τον κοινωνικό του περίγυρο.
Ταυτόχρονα, η κατάχρηση στην κατανάλωση αλκοόλ οδηγεί σε παραβατικές συμπεριφορές (βία), ενώ είναι σημαντικός παράγοντας πρόκλησης τροχαίων δυστυχημάτων, με θύματα, συνήθως, νέους ανθρώπους.
Οι επισημάνσεις αυτές, καθώς και άλλες, εξαιρετικά ενδιαφέρουσες, έγιναν χθες στη διάρκεια σεμιναρίου υγείας με θέμα «Νέοι και αλκοόλ: τι επιλογές υπάρχουν», που πραγματοποιήθηκε στο δημαρχείο Σούδας. Το σεμινάριο διοργάνωσε ο Δήμος Σούδας.
Ο αναπληρωτής καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης, Γιάννης Μουζάς ήταν ξεκάθαρος, αναφερόμενος στην κατανάλωση αλκοόλ. «Όσο λιγότερο πίνετε, τόσο το καλύτερο για εσάς. Μεγάλη ποσότητα, μεγάλος κίνδυνος. Μικρή ποσότητα, μικρός κίνδυνος. Καθόλου ποσότητα, καθόλου κίνδυνος».
Ο ίδιος τόνισε, απαντώντας σε σχετική ερώτηση των «Χ.Ν.», ότι «πρόβλημα αλκοολισμού δεν υπάρχει μόνο στην Κρήτη. Υπάρχει σε όλη την Ελλάδα, υπάρχει σε όλη την Ευρώπη. Ίσως στην Κρήτη, όπου η κοινωνία κρατάει τις παραδοσιακές της αξίες, να κρατάει μεγαλύτερο χρονικό διάστημα το κρύψιμο του προβλήματος. Γιατί το πρόβλημα της εξάρτησης από το αλκοόλ είναι ακόμα, εν μέρει, και ένα στίγμα, στην Κρήτη, στην Ελλάδα. Όμως τα προβλήματα δεν λύνονται με το να τα κρύβεις, λύνονται με το να τα αντιμετωπίζεις», σημείωσε ο κ. Μουζάς και πρόσθεσε: «Αυτό που έχει βρεθεί σε μεγάλες μελέτες, στις οποίες έγινε παρακολούθηση της κατανάλωσης και των προβλημάτων, είναι ότι όταν μειώνεται η κατανάλωση, μειώνονται και τα προβλήματα. Μειώνονται και τα τροχαία ατυχήματα, μειώνονται και τα ποσοστά εξάρτησης από το αλκοόλ, μειώνονται και οι θάνατοι από την κίρρωση του ήπατος, μειώνονται και οι θάνατοι που έχουν σχέση με βία ή αυτοκτονία. Με λίγα λόγια, όσο λιγότερο αλκοόλ στην κοινωνία της Κρήτης, τόσο καλύτερο για την κοινωνία αυτή».
ΑΛΚΟΟΛ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
Από την πλευρά του, ο γιατρός της Ψυχιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου, ψυχίατρος, Βαγγέλης Γρινάκης, αναφερόμενος στη «σχέση» αλκοόλ και οικογένειας, τόνισε πως «συνηθίζουμε να λέμε ότι δεν πίνει μόνο ένας άνθρωπος. Όταν πίνει κάποιο μέλος της οικογένειας, πίνει ολόκληρη η οικογένεια. Και εννοούμε ότι τα προβλήματα που προκαλούνται από την κατάχρηση ή την εξάρτηση από αλκοόλ ενός μέλους της οικογένειας επεκτείνονται και στα υπόλοιπα μέλη».
Ο κ. Γρινάκης επεσήμανε ότι «κάποιος μπορεί να ξεκινήσει να πίνει επειδή έχει προβλήματα στην οικογένεια. Αυτός, όμως, ο τρόπος αντιμετώπισης σκεπάζει τα προβλήματα και δημιουργεί με τη σειρά του καινούρια: εντάσεις, καυγάδες, δυσκολία στην επικοινωνία με τον/τη σύζυγο και τα παιδιά. Αυτές οι δυσκολίες με τη σειρά τους αυξάνουν τα οικογενειακά προβλήματα και αυξάνουν και την ανάγκη του πάσχοντος να πίνει».
Ο ίδιος υπογράμμισε πως «ιδιαίτερα σε ό,τι έχει να κάνει με τα παιδιά, η συμπεριφορά τους επηρεάζεται πάρα πολύ από την παρουσία, στην οικογένεια, ενός ή και δύο γονέων που πίνουν. Τα παιδιά βλέπουν, καταλαβαίνουν και είναι πολύ ευαίσθητα στους καυγάδες, στο χαοτικό περιβάλλον, στις κακές γονικές πρακτικές που συνεπάγεται η κατάχρηση ή η εξάρτηση από το αλκοόλ. Τα παιδιά με τη σειρά τους βέβαια, εξαιτίας αυτών, γίνονται πιο νευρικά, πιο ευερέθιστα, θυμώνουν ακόμα περισσότερο τους γονείς τους, με αποτελέσμα να διαιωνίζεται αυτός ο φαύλος κύκλος».
Η κοινωνική λειτουργός, Νεκταρία Λιοδάκη αναφέρθηκε σε μύθους και πραγματικότητες σχετικά με το αλκοόλ. «Υπάρχουν κάποιες συγκεκριμένες αντιλήψεις που έχουμε για το αλκοόλ και θέλουμε να δείξουμε ότι κάποιες είναι πραγματικές και κάποιες είναι μύθοι, που θα πρέπει να καταρριφθούν. Για παράδειγμα, ότι κάποιος που πίνει είναι πολύ δυνατός και το αντέχει. Είναι μαγκιά να αντέχεις το αλκοόλ. Αυτό είναι ένας μύθος. Μία από τις πραγματικότητες είναι ότι κάποιος όταν πιει φαγωμένος εν μέρει μπορεί να αποφύγει τη μέθη, από την άλλη, όμως, δεν θα αποφύγει τις βλάβες από το αλκοόλ. Ένας άλλος μύθος είναι ότι το αλκοόλ το χρησιμοποιούμε ως φάρμακο. Ότι το αλκοόλ μας ξεδιψάει. Ότι το αλκοόλ μας ζεσταίνει. Στην ουσία δεν είναι έτσι».
Η κα Λιοδάκη τόνισε την ανάγκη «να δώσουμε το μήνυμα ότι η πρώτη επαφή του παιδιού με το αλκοόλ γίνεται μέσα στο σπίτι μας και σε πάρα πολύ μικρή ηλικία, επειδή το αλκοόλ το χρησιμοποιούμε όλοι μας σε κάθε κοινωνική μας εκδήλωση, σε κάθε γιορτή, στα γεύματά μας, είναι μέσα στο πολιτισμικό μας στερεότυπο, στην κουλτούρα μας. Θέλουμε, λοιπόν, να πούμε ότι αυτό κανονικά απαγορεύεται, ότι υπάρχει και νόμος που αναφέρει ότι η χρήση του αλκοόλ κάτω των 18 ετών απαγορεύεται. Και ως γονείς, επειδή είμαστε πρότυπα, είμαστε κι εκείνοι που πρέπει να δώσουμε καλά μηνύματα στα παιδιά μας».
Τέλος, η κοινωνική λειτουργός, Ελισάβετ Αντωνιάδου αναφέρθηκε στην ανάγκη ευαισθητοποίησης των παιδιών από τους ενήλικες για το αλκοόλ, προκειμένου να τα προϊδεάσουν και να επηρεάσουν τη στάση τους. Θα πρέπει, όπως είπε, «να συζητήσουν μαζί τους και να προσπαθήσουν να αντιληφθούν πώς βλέπουν τα παιδιά, με τα δικά τους μάτια, το αλκοόλ. Ποια είναι η γνώση τους για το αλκοόλ. Η στάση τους. Είναι μια ανοιχτή κουβέντα που στηρίζεται πάρα πολύ στον σεβασμό που θα δείξει ο ακροατής στο παιδί και την προσοχή του σε όλα αυτά που θα ακούσει, χωρίς να το φοβίσει, χωρίς να το διακόψει, χωρίς να του πει ότι αυτό δεν ξέρει και κάνει λάθος».
Σημαντική η διατροφή
από τη γέννηση του παιδιού
Για τη σωστή διατροφή από την κούνια μίλησε χθες, στο σεμινάριο υγείας που διοργάνωσε ο Δήμος Σούδας, η παιδίατρος, Μαρία Ορφανού.
Όπως τόνισε, «η διατροφή στα παιδιά είναι πάρα πολύ σημαντική, από τη γέννηση, από τον πρώτο χρόνο ζωής, γιατί σε αυτή την ηλικία διαμορφώνονται και οι διατροφικές συνήθειες που θα ακολουθήσουν το παιδί σε όλη του τη ζωή. Και γι’ αυτό πρέπει να ξεκινήσει σωστά από τους πρώτους μήνες της ζωής».
Η κα Ορφανού υπογράμμισε ότι «οι βασικοί κανόνες είναι, αρχικά για τα βρέφη, θηλασμός, τουλάχιστον το πρώτο εξάμηνο και από ‘κει και πέρα ξεκινάμε με ποικιλία τροφών, με αρκετή υπομονή και επιμονή από τους γονείς, ώστε να εντάξουμε όσο γίνεται περισσότερες ομάδες τροφών στη διατροφή του παιδιού. Ο κανόνας είναι να έχει και μέτρο και ποικιλία. Στα δύο πρώτα χρόνια ζωής βασικό ρόλο παίζει και το λίπος, γιατί είναι απαραίτητο για την ανάπτυξη του εγκεφάλου του παιδιού. Μετά τα δύο χρόνια ζωής περιορίζουμε το λίπος και βάζουμε πιο πολύ τις φυτικές τροφές, τα λαχανικά, τα φρούτα και το γάλα, που είναι απαραίτητο μέχρι και την εφηβεία».
