» Χανιώτες φίλαθλοι θυμούνται τον ιστορικό τελικό του Παναθηναϊκού
Σαράντα τρία χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την κορυφαία στιγμή του ελληνικού ποδοσφαίρου σε συλλογικό επίπεδο με την συμμετοχή του Παναθηναϊκού σε έναν τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών -η πρώιμη εποχή του Τσάμπιονς Λιγκ.
Απέναντι στον μεγάλο Αγιαξ του Κρόιφ, Κάιζερ, Νέσκεενς κ.ά. που έφεραν επανάσταση τόσο με την ερυθρόλευκη φανέλα όσο και με την πορτοκαλί της Ολλανδίας που την οδήγησαν σε δύο τελικούς Μουντιάλ οι “πράσινοι” έγραψαν ιστορία και η παρουσία τους στο Γουέμπλεϊ. Μάλιστα για τον λόγο αυτό έχουν προγραμματιστεί από σήμερα μία σειρά από εκδηλώσεις από την ΠΑΕ με κορυφαία τα αποκαλυπτήρια της προτομής του τεχνικού εκείνης της ομάδας αείμνηστου Φέρεντς Πούσκας στο “Απόστολος Νικολαϊδης”. Με την ευκαιρία αυτή σήμερα στα “Χ.Ν.” ζητήσαμε από ορισμένους παλαίμαχους παίκτες, διαιτητές και παράγοντες γνωστούς για τα “πράσινα” αισθήματα τους να θυμηθούν πως έζησαν την πορεία προς το γήπεδο της αγγλικής πρωτεύουσας και να μας πουν αν πιστεύουν ότι μπορεί στο μέλλον ο Παναθηναϊκός ή και άλλη ελληνική ομάδα να εμφανιστεί σε ένα τελικό ευρωπαϊκού Κυπέλλου.
Και όπως θα δείτε κάτι τέτοιο δεν το θεωρούν απίθανο αρκεί όμως να αλλάξουν πολλά πράγματα στο ελληνικό ποδόσφαιρο…
Ζαγουράκης Γιώργος (αντιπρόεδρος ΕΠΣ Χανίων)
Εγώ αυτό που θυμάμαι περισσότερο από όλα, ότι σε όλους τους αγώνες που μετέδιδε η τηλεόραση από την πορεία του Παναθηναϊκού στο Γουέμπλεϊ, πηγαίναμε στα… βουνά! Διότι τότε η τηλεόραση δεν έπιανε καθόλου καλό σήμα μέσα στην πόλη.
Την έχω ακόμα σπίτι αυτή την παλιά τηλεόραση. Ηταν μία “Πίτσος” και την παίρναμε μαζί με την κεραία και ανεβαίναμε στα βουνά προσπαθώντας να βρούμε κάπου καλύτερο σήμα. Μάλιστα στα ορεινά χωριά που πηγαίναμε με την τηλεόραση μας κάνανε το τραπέζι!
Κάποια στιγμή νομίζω ότι θα βρεθεί κάποια ελληνική ομάδα να προχωρήσει και να φθάσει σε ένα ευρωπαϊκό τελικό. Υπάρχει αυτή η προοπτική αλλά μόνο όταν θα γίνει σωστό το ελληνικό ποδόσφαιρο και σταματώ εκεί…
Σαπουνάκης Ιωσήφ (φίλαθλος)
Τη δεκαετία του ’60 ζούσα στα Εξάρχεια και είχα ακολουθήσει αρκετές φορές τον Παναθηναϊκό στο εξωτερικό αφού ήμουν και παραμένω από τους πιο φανατικούς οπαδούς του. Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 είχα επιστρέψει στα Χανιά και θυμάμαι ότι την ιστορική πορεία προς το Γουέμπλεϊ την έβλεπα στην τηλεόραση ενός φίλου μου, που έχει φύγει από κοντά μας, του Σκαράκη που ζούσε στον Αγ. Ιωάννη. Ειδικά στον τελικό επειδή οι τηλεοράσεις ήταν σπάνιες και η συγκεκριμένη βρισκόταν σε περιοχή που έπιανε καλό σήμα, θυμάμαι ότι είχαμε αφαιρέσει την κεντρική πόρτα για να εξοικονομήσουμε θέσεις, τόσο μεγάλη ήταν η προσέλευση στο σπίτι του για να δούμε τον τελικό.
Πλέον θεωρώ πολύ δύσκολο να μπορέσει ο Παναθηναϊκός ή κάποια άλλη ελληνική ομάδα να φθάσει σε έναν τελικό. Τα μπάτζετ των υπολοίπων ομάδων είναι πολύ μεγαλύτερα οπότε για καθαρά οικονομικούς λόγους περιορίζονται σημαντικά οι ελπίδες διάκρισης των ομάδων μας.
Μπαντάς Τάσος (παλιός ποδοσφαιριστής και διαιτητής)
Τότε ήμουν 12 χρονών και επειδή δεν είχαμε τηλεόραση ακούγαμε τους αγώνες του Παναθηναϊκού εκείνη τη χρονιά στο Κύπελλο Πρωταθλητριών στο ράδιο. Θυμάμαι ειδικά την πρόκριση επί της Εβερτον και πώς το γλεντήσαμε στο χωριό που έμενα τότε. Αλλά και με τους γιουγκοσλάβους του Ερυθρού Αστέρα μετά την ήττα δεν περιμέναμε με τίποτα ότι θα μπορούσαμε να προκριθούμε νικώντας με 3 – 0. Οσο για τον τελικό και αυτόν τον ακούσαμε απ’ το ράδιο στο Ζουνάκι και μας έμεινε αξέχαστος παρά την ήττα.
Τώρα για το αν μπορεί να επαναλάβει μία ελληνική ομάδα τέτοια πορεία στο κοντινό μέλλον νομίζω ότι μπορεί ο Παναθηναϊκός αν έχει μία σοβαρή διοίκηση…
Δεδότσης Δημοσθένης (πρώην πρόεδρος Συνδέσμου Διαιτητών Χανίων)
Είχα τη χαρά να ζήσω από κοντά την πορεία του Παναθηναϊκού το 1971 προς το Γουέμπλεϊ, αφού ως έφηβος συνοδευόμενος από τον πατέρα μου βρέθηκα μέσα στη Λεωφόρο στον ημιτελικό με τον Ερυθρό Αστέρα. Τότε που η πρόκριση έμοιαζε σχεδόν αδύνατη μετά το 1 – 4 στο Βελιγράδι όμως εκείνο τον Απρίλιο με δύο γκολ του Αντωνιάδη και ένα του Καμάρα έγινε αυτή η απίστευτη ανατροπή. Θυμάμαι μάλιστα σαν να είναι σήμερα μία πολύ μεγάλη απόκρουση του Κωνσταντίνου λίγα λεπτά πριν τη λήξη σε σουτ του Καρασι που κράτησε το σκορ πρόκρισης. Επίσης αν και χούντα και απαγορευόταν οι πορείες μετά τη λήξη σαν ένα τεράστιο ανθρώπινο ποτάμι που όλο φούσκωνε κινηθήκαμε πανηγυρίζοντας προς την Ομόνοια όπου πολλοί βούτηξαν στο συντριβάνι που λειτουργούσε τότε. Και θυμάμαι κατά την πορεία οπαδούς του Ολυμπιακού που κράταγαν πανό που έγραφε ότι και η ομάδα του Πειραιά ήταν εκείνη τη μέρα μαζί μας σ’ αυτή την πρωτόγνωρη διάκριση για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αλλες εποχές…
Ανάλογη διάκριση για να ζήσουμε στο μέλλον δύσκολο, πρέπει να αλλάξουν πολλά στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Εκτός αν… “κοιμηθεί ο Θεός” όπως πριν δέκα χρόνια στην Πορτογαλία όπου η εθνική μας ομάδα με αρκετή ικανότητα αλλά ακόμα μεγαλύτερη τύχη έφθασε στον τελικό και μάλιστα σήκωσε και το βαρύτιμο τρόπαιο”!
Κουκλάκης Γιώργος (παλιός αθλητικογράφος)
Χάρη στο… Χάρη Γραμμό και τη γνωριμία του με τον Χανιώτη πρωταθλητή στίβου τον Αντώνη Κυτράκη, 4 – 5 Χανιώτες βρήκαμε εισιτήρια και βρεθήκαμε μέσα στη Λεωφόρο στον β’ ημιτελικό με τον Εθνικό Αστέρα. Μαζί με τον ίδιο τον Κυτράκη, τον Αντώνη Μαρκαντωνάκη ή “Τσέπολα” ζήσαμε από κοντά το θριαμβευτικό 3-0 που μας έστειλε στο Γουέμπλεϊ. Θυμάμαι που όπως μας είχε πει ο Αντωνιάδης υπήρχαν φίλαθλοι του Παναθηναϊκού που είχαν μπει από την παραμονή του αγώνα στο γήπεδο, τους είχε ανοίξει ένας παλιός παίκτης που ήταν υπεύθυνος στις θύρες, ο Μπακούρος. Τόσο μεγάλη ήταν η προσμονή για τον ημιτελικό αυτό. Επίσης επειδή εκείνη την περίοδο βρισκόμουν Αθήνα και με φιλοξενούσαν συγγενείς μου κοντά στην πλατεία Βικτωρίας σύχναζα στο στέκι του Δομάζου και άλλων παικτών του ΠΑΟ. Μετά τον πρώτο αγώνα στο Βελιγράδι ήταν λοιπόν να τιμωρηθούν από την ΟΥΕΦΑ για κάποιο παράπτωμα ο Ελευθεράκης με τον Δομάζο. Ομως επειδή ο Πούσκας είχε πολύ καλές σχέσεις με τους αξιωματούχους τελικά γλύτωσε την τιμωρία ο Δομάζος και μπόρεσε και έπαιξε στη ρεβάνς. Μάλιστα ήμουν μέσα στο μαγαζί όταν το ανακοίνωσε και είχε γίνει πανικός, από εκείνη τη στιγμή φάνηκε ότι ο Παναθηναϊκός μπορούσε να πετύχει την ανατροπή και να πάει αυτός αντί των Γιουγκοσλάβων στον τελικό. Μιλάμε για τον πρωταθλητή Ελλάδας που είχε τότε πολλούς επιστήμονες στη σύνθεση του: Καμάρα, Σούρπη, Βλάχο κ.α. Παιδιά σπουδαγμένα και όχι απλά πολύ καλούς ποδοσφαιριστές.
Τον τελικό τώρα, επειδή είχα γυρίσει στην Κρήτη τον είδα στη Μαλάξα. Θυμάμαι ότι εκεί έπιανε πολύ καλό σήμα η τηλεόραση και για τον λόγο αυτό πάρα πολλοί Χανιώτες επέλεξαν να μεταβούν εκεί, άλλωστε οι τηλεοράσεις ήταν δυσεύρετες στις αρχές της δεκαετίας του ’70.
Για το αν θα ξαναζήσουμε τέτοιες στιγμές οι φίλοι του Παναθηναϊκού όσο ζω… ελπίζω! Πρέπει βέβαια να βελτιωθεί πολύ η ομάδα μας για να μπορέσει να διακριθεί ξανά στην Ευρώπη. Εύχομαι πάντως και στις υπόλοιπες ελληνικές ομάδες να φθάσουν εκεί, πρέπει πάντως να αλλάξουν πολλά στο ποδόσφαιρό μας…
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ
Αποκαλυπτήρια προτομής του Φέρεντς Πούσκας
Οι εκδηλώσεις για την 43η επέτειο της πορείας του Παναθηναϊκού προς το Γουέμπλεϊ θα συνδυαστεί με τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Φέρεντς Πούσκας, η οποία σε πρώτη φάση θα τοποθετηθεί σήμερα έξω από τη Θύρα 3. Θυμίζουμε την σχετική ανακοίνωση του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού αναφέρει:
«Το μεσημέρι της Δευτέρας 2 Ιουνίου (1μ.μ.) θα πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια έκθεσης με ενθύμια από τη ζωή του Φέρεντς Πούσκας στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων (Ακαδημίας 50). Η έκθεση θα μείνει ανοικτή για το κοινό από τις 3 έως και τις 22 Ιουνίου. Το απόγευμα της ίδιας μέρας οι Θύρες του Απόστολος Νικολαϊδης θα ανοίξουν στις 19.00 και παρουσία του Πρωθυπουργού της Ουγγαρίας, Βίκτορ Ορμπάν, της συζύγου του Πούσκας, αλλά και της θρυλικής ομάδας του Παναθηναϊκού εκείνης της εποχής, θα πραγματοποιηθούν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Φ. Πούσκας.
Η εκδήλωση μνήμης θα ολοκληρωθεί με φιλική αναμέτρηση ανάμεσα στην ακαδημία του Παναθηναϊκού και την ακαδημία Πούσκας (Κ17).
Η είσοδος για το κοινό θα είναι δωρεάν και οι φίλοι του Παναθηναϊκού θα κρατήσουν ζωντανή τη μνήμη του μεγάλου προπονητή, που οδήγησε το Τριφύλλι στη μεγαλύτερη διεθνή ποδοσφαιρική διάκριση του Συλλόγου, στο έπος του “Γουέμπλεϊ”.
Η πορεία προς το Γουέμπλεϊ
• Α’ Γύρος:
16-9-70
Λουξεμβούργο: Ζενές Ες – Παναθηναϊκός 1-2
6’ Αντωνιάδης, 8’ Ντι Τζενόβα, 35’ Ελευθεράκης.
30-9-70
Αθήνα: Παναθηναϊκός – Ζενές Ες 5-0
17’ Ελευθεράκης, 27’, 30’, 37’, 58’ Αντωνιάδης
• Β’ Γύρος:
21-10-70 Αθήνα: Παναθηναϊκός – Σλόβαν 3-0
3’ Δομάζος, 55’ Αντωνιάδης, 87’ Δεληγιάννης
4-11-70
Μπρατισλάβα: Σλόβαν – Παναθηναϊκός 2-1
33’ Μόντερ, 52’ Αντωνιάδης, 58’ Γ. Τσάπκοβιτς
• Προημιτελικά
9-3-71 Λίβερπουλ: Εβερτον – Παναθηναϊκός 1-1
81′ Αντωνιάδης, 90’ Τζόνσον
24-3-71 Αθήνα: Παναθηναϊκός – Εβερτον 0-0
• Ημιτελικά
14-4-71 Βελιγράδι:
Ερυθρός Αστέρας – Παναθηναϊκός 4-1
24’, 47’, 60’ Όστοϊτς, 39’ Γιάνκοβιτς, 55’ Καμάρας.
28-4-71 Αθήνα:
Παναθηναϊκός – Ερυθρός Αστέρας 3-0
2’, 54’ Αντωνιάδης, 63’ Καμάρας.
• Τελικός
2-6-71 Λονδίνο (Γουέμπλεϊ):
Αγιαξ – Παναθηναϊκός 2-0
5’ Βαν Ντάικ, 87’ Καψής (αυτ.)
Διαιτητής: Τέιλορ (Αγγλία)
Αγιαξ: Στούι, Βάσοβιτς, Σουρμπίρ, Χουλσόφ, Γκ. Μιούρεν, Νέσκεενς, Ράιντερς (46’ Μπλάκενμπουργκ), Σβαρτ (46’ Χάαν), Βαν Ντάικ, Κρόιφ, Κάιζερ.
Παναθηναϊκός: Οικονομόπουλος, Τομαράς, Βλάχος, Ελευθεράκης, Καμάρας, Σούρπης, Γραμμός, Φυλακούρης, Αντωνιάδης, Δομάζος, Καψής.
