46 χρόνια “Χανιώτικα νέα”

Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 1967. Σε καιρούς δύσκολους και σκοτεινούς τα “Χανιώτικα νέα” εκδίδουν το πρώτο τους φύλλο κόντρα σε… “θεούς και δαίμονες”.
Επιχείρημα δύσκολο και πρωτόγνωρο για τα επαρχιακά -και όχι μόνο- δεδομένα.
Σήμερα, 46 χρόνια μετά από την προσπάθεια του Γιάννη και της Ελένης Γαρεδάκη, η εφημερίδα της πόλης δεν μπορεί παρά να αναστοράται το παρελθόν και να χαμογελά.
Χαμόγελο ικανοποίησης για την ανταπόκριση του αναγνωστικού κοινού, που έφτασε ετούτη την εφημερίδα να είναι πρώτη σε αναγνωσιμότητα στον επαρχιακό Τύπο.
Επίτευγμα που καταφέρνει να υπερκεράσει κάθε στεναχώρια που έζησαν στη μακρά αυτή πορεία οι άνθρωποι που πάλεψαν για να κρατήσουν “ζωντανά” τα “Χανιώτικα νέα”, κυνηγημένοι από κάθε λογής και κοψιάς παράγοντες -πολιτικούς και μη.
Μακριά από υπόγειες διαδρομές, πολιτικά αλισβερίσια και (παρα)κρατικές χρηματοδοτήσεις.
46 χρόνια μετά το πρώτο μελάνι που χύθηκε στο τυπογραφείο της οδού Κισάμου τα “Χανιώτικα νέα” που ξεφυλλίζετε σήμερα έχουν “μεγαλώσει”. Οχι ηλικιακά. Αλλά σε ποιότητα και σε φιλοδοξίες.
Ατενίζουν το μέλλον όχι ως “μεσήλικες”, αλλά με την όρεξη και τις προσδοκίες ενός “εφήβου”. Ορεξη για δουλειά, για ενημέρωση, για τη μέγιστη δυνατή αντικειμενικότητα. Προσδοκίες για πολλές ακόμη δεκαετίες προσφοράς στην τοπική κοινωνία.
Γιατί αυτά ήταν τα “Χανιώτικα νέα” από την πρώτη μέρα της κυκλοφορίας τους. Η εφημερίδα του κάθε Χανιώτη και της κάθε Χανιώτισσας, αλλά και συνδετικός κρίκος του κάθε ξενιτεμένου Κρητικού με τον τόπο του.
Γνώμονας, λοιπόν, ένας και μοναδικός. Το συμφέρον και το καλό του τόπου μας. Πορευόμενοι με τις ίδιες αξίες, που ενέπνευσαν αυτή την εκδοτική προσπάθεια 46 χρόνια πριν.