Γράφει ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΛΕΣΣΑΣ
Το τοπίο που διαμορφώθηκε με τις εχθροπραξίες Ισραηλινών και Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας από την ημέρα των Χριστουγέννων του 2008 ήταν επόμενο ότι θα είχε και συνέχεια πολύ σύντομα, παρά την προσωρινή εκεχειρία που επετεύχθη.
Το τι έγινε την περασμένη Δευτέρα στην Αν. Μεσόγειο είναι ζήτημα χρόνου να διευκρινισθεί και αν τούτο γίνει, την πραγματική αλήθεια δεν πρόκειται να μάθει η κοινή γνώμη, γιατί πρόκειται για την αθέατη πλευρά των επιδιώξεων της παγκόσμιας διακυβέρνησης στις εξισλαμιζόμενες χώρες της Μ. Ανατολής.
Ανθρωπιστική βοήθεια 5.000 τόνων υλικών και μηνύματα ελευθερίας αποπειράθηκαν να επιχειρήσουν τουρκικά, ελληνικά και ιρλανδικά πλοιάρια με 700 ακτιβιστές από 50 χώρες προς χάριν του χειμαζόμενου λαού των Παλαιστινίων της Γάζας. Όμως οι Ισραηλινοί όχι μόνο εμπόδισαν την επιχείρηση βοήθειας αλλά με ρεσάλτο και γάντζους από 30 πλοία διαφόρων τύπων και ελικόπτερα κατέλαβαν τα καράβια των ακτιβιστών και χτυπούσαν αδιακρίτως σαν πειρατές σε διεθνή ύδατα προξενώντας τραυματισμούς και θανάτους περισσότερους στο τουρκικό πλοίο.
Εχρησιμοποίησαν τυφλή βία για να ελέγξουν τον στολίσκο, μήπως μεταφέρει όπλα και πολεμοφόδια. Αλλά δεν υπάρχει προηγούμενο, ακτιβιστές προσπαθώντας να σπάσουν το εμπάργκο, να μεταφέρουν όπλα. Γιατί να το κάνουν τώρα και ν? απειλήσουν το Ισραήλ το οποίο κατηγορεί τους Τούρκους για παράνομες ενέργειες, αφού βάσει της διεθνούς πρακτικής το σπάσιμο ενός εμπάργκο δεν είναι παράνομο; Παράνομες είναι οι ενέργειές του και η συμπεριφορά του στον παλαιστινιακό λαό, που αδιαφορεί για τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, πάντα με το αιτιολογικό της ασφάλειάς του και τους παραβιάζει συνεχώς ατιμωρητί!
Σ? αυτήν την πολύπαθη Λωρίδα της Γάζας, την “Γκουέρνικα” της Μ. Ανατολής, όπως τη λένε, ουδέποτε τερματίστηκε η βία. Μπορεί οι Ισραηλινοί φεύγοντας στις αρχές του 2009 να γκρέμισαν ό,τι είχαν χτίσει εκτός απ? τις εβραϊκές συναγωγές. Ήταν βάσιμο όμως ότι με τίποτα δεν θάδιναν πλήρη ελευθερία στους Παλαιστινίους, διότι συνέχιζαν να ελέγχουν τον εναέριο χώρο και τα χωρικά ύδατα. Το έργο των “θιασαρχών της Ειρήνης” με σενάριο τους Παλαιστινίους της Γάζας βρίσκεται εν εξελίξει? Η μία πράξη διαδέχεται την άλλη σαν σήριαλ της TV και δεν φαίνεται στον ορίζοντα ο “επίλογος”.
Τι κι αν ο Μπους τον Νοέμβριο του 2007 υποσχέθηκε στη Διάσκεψη της Αννάπολης ανεξαρτησία στο Παλαιστινιακό κράτος εντός του 2008. Τίποτα δεν έγινε. Αντί τούτου εκατοντάδες νεκροί και χιλιάδες τραυματίες ήταν τα θύματα των κατοίκων της Γάζας απ? τον Ισραηλινό στρατό, που θεωρούνται πολύ λιγότερα απ? το φονικό εμπάργκο τροφίμων, καυσίμων και φαρμάκων, που επεβλήθη σ? αυτούς αργότερα. Οι διεθνείς πιέσεις στους ισραηλινούς για παραβίαση του ανθρωπιστικού δικαίου, που τα θύματά του ήταν άμαχοι και οι συνεχείς επικρίσεις ξένων αξιωματούχων κατά του Ισραήλ ουδέν αποτέλεσμα έφεραν. Αφού και ο κ. Ερντογάν, χωρίς να θεωρεί αντισημιτικές τις σκληρές δηλώσεις του, ομίλησε περί “εγκλήματα κατά της ανθρωπότητος”. Ξεχνάει τα δικά τους. “Η επιθετικότητα του Ισραήλ, είπε, πηγάζει απ? τη δύναμη που αντλεί από κάπου”. Και συνέχισε υποδεικνύοντας στο Ισραήλ να σταματήσει τον αποκλεισμό και να μην εμποδίζει τη βοήθεια στη Γάζα, συμπληρώνοντας υπό τύπον απειλής: “Κανείς να μην δοκιμάσει τις αντοχές της Τουρκίας. Όσο πολύτιμη είναι η φιλία της άλλο τόσο ισχυρή είναι και η εχθρότητά της”.
Στο Σ.Α., που κουβέντιαζαν περίπου 15 ώρες ούτε “ψήφισμα” δεν κατάφεραν να εκδώσουν, παρά μια “ανίσχυρη προεδρική δήλωση” καταδικάζοντας τις ενέργειες για τον χαμό ανθρωπίνων ζωών, χωρίς να γίνεται αναφορά σε “διεθνή έρευνα” για τα διατρέξαντα. Ίσως γι? αυτό και η έκρηξη του κ. Ερντογάν στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του. Όσον αφορά την Ελλάδα ε κάτι κάναμε κι εμείς! Ματαιώσαμε τις από 25/5/10 κοινές ασκήσεις Ελλάδος Ισραήλ, που είχαν αφετηρία την αεροπορική βάση της Σούδας.
Πάντως και εδώ πρωτοτυπούν οι Ισραηλινοί. Ποτέ μια χώρα δεν αγωνίστηκε με τόσο πάθος για να κερδίσει την απέχθεια του κόσμου!
