Ω ς Κρητικούς φιλάθλους, θα πρέπει να μας λυπεί το γεγονός ότι ο ΟΦΗ δεν κατάφερε να προβιβαστεί στα «μεγάλα σαλόνια». Αντί, όμως, να ψάχνουμε φταίχτες για ό,τι έγινε στα μπαράζ, εάν δηλαδή η διαιτησία και οι πολιτικοί ρυθμίζουν (και) τα του αθλητισμού και ανεβοκατεβάζουν ομάδες για ψηφοθηρικούς λόγους, ίσως καλό θα ήταν ν? αναζητήσουμε τα αίτια σε κάποια κρίσιμα παιχνίδια στη διάρκεια της σαιζόν, όπου η ομάδα του Ηρακλείου έπρεπε να «πάρει» βαθμούς και τους «πέταξε» ?
Και όσον αφορά τη νέα αγωνιστική περίοδο που θα βρει δύο ομάδες από τα Χανιά σε επαγγελματική κατηγορία, τη Γ? Εθνική, τα πράγματα θέλουν σωστό και έγκαιρο προγραμματισμό, ώστε, με την «υγιή» ενεργό συμμετοχή και των φιλάθλων των Χανίων, και οι δυο ομάδες μας, παρά την κρίση, που και εδώ έχει πασίδηλα ίχνη, να εξασφαλίσουν την παραμονή τους. Οι αναγκαίες μετεγγραφές, η προσεγμένη οικονομική διαχείριση, ενότητα και ομοψυχία, χάραξη εφικτών στόχων («όπου φτάνει το χέρι σου, βάλε το καλάθι σου», λένε!) είναι ευθύνη των διοικούντων τα σωματεία.
Τώρα, πώς θα πειστούν οι φίλαθλοι να πηγαίνουν κάθε αγωνιστική στο γήπεδο δίχως τυφλού φανατισμού επεισόδια ν? «αμαυρώνουν και ν? ακυρώνουν» τις μέσα στον αγωνιστικό χώρο προσπάθειες των παιχτών ό,τι γράψω έχει πολλάκις ξαναγραφεί? Εσείς έχετε καμιά νέα ιδέα;
Γ.Ο.Η.Σ.
Στην οδό Ακρωτηρίου
Ενα σοβαρό έργο για τα Χανιά, που επεράτωσε πρόσφατα η δημοτική αρχή της πόλης μας είναι και ο ηλεκτροφωτισμός του τμήματος της οδού Ακρωτηρίου από το κέντρο “Νεράιδα” περίπου μέχρι τα όρια του Δήμου Ακρωτηρίου. Επίσης και η ανακατασκευή του οδοστρώματος. Ετσι η δύσκολη στο σημείο αυτό στροφή καθίσταται λιγότερο επικίνδυνη αφού σε απόσταση μόνο 200 μέτρων υπάρχουν ήδη έξι εικονοστάσια, μάρτυρες ισάριθμων δυστυχημάτων ή ατυχημάτων, χωρίς τα παλαιότερα που δεν υπάρχουν.
Στην έναντι της διακλάδωσης προς Αγιο Ματθαίο πλευρά του δρόμου, όπου αρχίζει η κάθοδος της οδού Τσουρουνάκη, υπάρχει πλάτωμα με μόνιμα τοποθετημένους εκεί κάποιους μεγάλους κάδους μεταφοράς μπαζών? Φυσικά αυτοί δεν αποτελούν αποκρουστικό θέαμα αλλά επειδή σε αυτόν τον χώρο σταθμεύουν κάποιες στιγμές περαστικοί τουρίστες, μήπως θα μπορούσε να διαμορφωθεί κάπως όπως το πλάτωμα όπου η προτομή του αεροπόρου Ηλιάκη, ώστε σε αυτούς που φωτογραφίζουν από εκεί την πόλη μας να προσφέρεται μια καλύτερη εικόνα;
AΠ
Οι κόμβοι
προς αεροδρόμιο
Στην οδό Ακρωτηρίου, οι νέοι κόμβοι που δημιουργήθηκαν για Κουνουπιδιανά – Σούδα και για Στέρνες – αεροδρόμιο έχουν ήδη διαμορφωθεί κατά θαυμάσιο τρόπο, ασφαλώς από τον Δήμο Ακρωτηρίου, με λουλούδια κ.λπ. Σε αυτόν όμως των Στερνών αποτελούν σοβαρή παραφωνία οι τεράστιες διαφημιστικές πινακίδες με τα κολλημένα από παλαιές αφίσες κουρελόχαρτα, και που σύμφωνα με την πρόσφατη νομοθεσία, ουσιαστικά είναι παράνομες επάνω σε δύσκολη στροφή και σε δρόμο με μεγάλη κίνηση. Μήπως είναι καιρός να αφαιρεθούν; Αλλωστε δεν χρησιμοποιούνται.
ΑΠ
Για το μονοπάτι στον Γκίγκιλο
Πραγματικά η ωραιότερη διαδρομή σε όλη την έκταση των Λευκών Ορέων είναι η ανάβαση στην κορυφή του Γκίγκιλου από το Ξυλόσκαλο Ομαλού, ή τουλάχιστον η μετάβαση ως την πηγή στο Λινοσέλι με το πιο κρύο νερό της Κρήτης.
Οι γκρίζοι βράχοι, τα πετρώματα, η θέα από τον θρόνο του Κρηταγενούς Δία είναι μοναδικά.
Οι επισκέπτες των Χανίων που ενδιαφέρονται για κάτι παραπάνω από τις απλές περιηγήσεις και τις παραλίες, και κυρίως οι αλλοδαποί, το γνωρίζουν αυτό, παρ’ ότι δεν έχει προβληθεί όσο θα έπρεπε από τα κατά καιρούς τουριστικά έντυπα και DVD. Γι’ αυτό και καθημερινά δεκάδες είναι οι πεζοπόροι που πραγματοποιούν αυτήν την διαδρομή.
Τα τελευταία χρόνια όμως το μονοπάτι δεν συντηρήθηκε από την δασική υπηρεσία και είναι σχεδόν ανύπαρκτο. Λόγω έλλειψης πιστώσεων και εφέτος δεν νομίζουμε να γίνει κάτι από την υπηρεσία αυτή. Γι’ αυτό θα πρέπει να ενδιαφερθούν ο Δήμος Μουσούρων ή η Νομαρχία αλλά και οι επιχειρηματίες στον Ομαλό. Πληροφορήθηκα πως ο Ορειβατικός σύλλογος προσφέρει την εργασία από δέκα μέλη του και ζήτησε και από τους επιχειρηματίες στον Ομαλό να βάλουν καθένας και από δύο εργάτες ώστε να αποκατασταθεί η διαδρομή που η κίνηση σε αυτήν ωφελεί κυρίως αυτούς. Δεν γνωρίζω αν θα το καταλάβουν και θα προσφέρουν την βοήθεια αυτή.
Α. Πλυμάκης
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΠΑΕΙ να στρώσει ο καιρός να καλοκαιρέψει! Μακρινή ανάμνηση ο χειμώνας. Μη μου πείτε ότι τον αναζητάτε. Αυτό δα έλειπε.
ΤΗΝ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΑΜΕ, λέει, τη δεύτερη δόση του δανείου. Πάει να πει ότι μάλλον θα τη βγάλουμε ή έστω θα την κουτσοβγάλουμε εφέτος. Για του χρόνου έχει ο Θεός.
ΚΑΤΩ το έλλειμμα, πάνω η ύφεση. Αυτόν τον τίτλο είχε ανεβάσει χθες το Nooz.gr κι είπα να τον κατεβάσω για να τον ανεβάσω στα “πεταχτά”. Με την ευχή και το “πάνω” της ύφεσης να γίνει “κάτω”.
ΤΟ 73% των αναλυτών και των επενδυτών προβλέπουν, σύμφωνα με το αμερικανικό ειδησεογραφικό δίκτυο Bloomberg, ελληνική χρεοκοπία. Αφήστε τους να το προβλέπουν. Δεν έχουν ακουστά ποτέ αυτοί το τραγούδι που λέει ότι “η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει/ δεν την σκιάζει φοβέρα καμιά,/ μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει/ και ξανά προς τη δόξα τραβά?
ΑΝ ΔΕΝ μας σώσουν οι φίλοι μας οι Ευρωπαίοι, θα μας σώσουν οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι. Αν δεν μας σώσουν οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι, θα μας σώσουν οι φίλοι μας οι Κινέζοι. Αν δε μας σώσουν οι φίλοι μας οι Κινέζοι θα μας σώσουν οι φίλοι μας οι Λίβυοι. Καντάφι εσύ,/ ελπίδα μας χρυσή!
ΠΑΙΡΝΩ το μπαστούνι μου και σας κυνηγώ? Ο λύκος, και μη με ρωτήσετε ποιος λύκος, που τριγυρνάει έξω από το μαντρί, το λέει. Μπουκιά και συχώριο κάτι αρνιά ελευθέρας βοσκής που κυκλοφορούν τελευταία.
ΟΛΟΙ οι ανεξάρτητοι στην εκλογική πίστα. Τα όργανα δεν παίζουν για τους εξαρτημένους. Ούτε για τους εξαρτημένους εξαρτημένους ούτε για τους εξαρτημένους ανεξάρτητους.
ΕΦΕΥΡΕΣΗ το κινητό, εφεύρεση μεγάλη/ μ’ αυτό της λέω σ’ αγαπώ και δεν τ’ ακούν οι άλλοι. Πάντα ερωτευμένος ο μαντιναδολόγος μας, ο Ηλίας ο Σταματάκης.
ΑΠΟ ΑΣΥΝΕΧΕΙΑ και ασυνέπεια χαρακτηρίζονται, λέει, οι όποιες πολιτικές για τον τουρισμό, κατά τον διευθυντή των Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων Γιώργο Δρακόπουλο. Μικρό το κακό. Σ’ όλους τους άλλους τομείς, όπως της παιδείας για παράδειγμα, έχουμε περίσσευμα και συνέχειας και συνέπειας.
“? ΝΑ ΨΕΞΩ και βιαστικά τους φίλους Ευρωπαίους, που με το υπό σύσταση “Μουσείο της Ευρώπης” ετοιμάζονται να διαπράξουν το κατ’ εξοχήν σκάνδαλο· να παραχαράξουν δηλαδή την ιστορική αλήθεια, παραγνωρίζοντας τη σημασία του Βυζαντίου για τη διαμόρφωση του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι.” Ελένη Γλύκατζη – Αρβελέρ, “Γιατί το Βυζάντιο”, Αθήνα 2010.
ΙΟΥΝΗ μου ‘κανε τον Ιούλη την περασμένη Τρίτη ο? δαίμων του τυπογραφείου στο πρόπροτελευταίο “πεταχτό”. Μικρό το κακό είπα στον Παύλο (Παβλή) Πολυχρονάκη που μου το επεσήμανε έχοντας υπόψη τα χουνέρια που κατά καιρούς μου ‘χει καμωμένα.
ΟΤΑΝ κάποτε έτυχε να φάει ο Διόνυσος, ο τύραννος των Συρακουσών με Σπαρτιάτες, είπε ότι βρήκε πολύ άνοστο τον μέλανα ζωμό που του σέρβιραν. “Θα έβρισκες πάρα πολύ νόστιμο το μαύρο μας ζωμό, αν πριν το φαγητό, κόπιαζες και γυμναζόσουν, όπως εμείς”, του απάντησαν οι Σπαρτιάτες που έτρωγαν μαζί του.
“? Τι υπάρχει πέρα κανείς δεν ξέρει/ καθώς ανεβαίνουμε προς τα εκεί/ μπακιρένια, ασημένια ή χρυσαφένια σκαλιά,/ και κόβουμε την ομίχλη που κρύβει το διάβα μας/ σαν ψωμί με μεγάλο οδοντωτό μαχαίρι./ Το παρελθόν είναι το ίδιο περίεργα άγιο με το μέλλον/ και η τύχη θα μας προειδοποιεί πάλι, πολύ νωρίς.”
Από το ποίημα “Τοπίο” του Όθωνα Μ. Δέφνερ.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
