Γράφει η ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΚΑΚΗ
Με όσο περισσότερο χιούμορ μπορώ να διαθέσω, θα προσπαθήσω να προσεγγίσω ένα θέμα πού ταλανίζει την αισθητική μας καθημερινά, όσων έχουν τουλάχιστον την έχουν και δευτερευόντως επιβαρύνει το περιβάλλον. Το δεύτερο θα επρεπε να είναι πρώτο, αλλά είπαμε. Με χιούμορ.
Πρώτα λοιπόν θα παρακαλούσα τις ξανθούλες -δεν έχω τίποτα μαζί τους κι εγώ ξανθιά θα ήθελα να ήμουν- αυτές που κατεβαίνουν με τα πολλά κυβικά μιλώντας στο τηλέφωνο, από τους χιονοσκεπείς ορεινούς όγκους του Ακρωτηρίου στη μακρυνή χώρα, να μην πετάνε τα σκουπίδια τους έξω από το παράθυρο. Την πρώτη φορά είναι τυχαίο, τη δεύτερη σύμπτωση, την τρίτη είναι στατιστική. Επίσης παρατηρημένα το κάνουν και τα παιδάκια τους από το πίσω κάθισμα όταν υπάρχουν. Αγαπημένες μου τι καταδεικνύεται με αυτό; Το πόσο ελλιπείς είστε σε τρόπους και ήθος. Ο καθαρός είναι καθαρός παντού. Τα αυτοκίνητα αν δεν το έχετε παρατηρήσει, έχουν κάποιες θήκες στα πλάγια κενές που μπορούν να χρησιμοποιηθούν μέχρι να βγείτε από το όχημα.
Στην επόμενη τώρα κατηγορία ανήκει η περήφανη αγροτική καί κτηνοτροφική ύπαιθρος. Τα παλληκάρια μας με τα υψηλά τετράτροχα. Τα φουσκωτά, τα φτιαγμένα, τα ζόρικα. Αυτοί οι αντρούκλες με το αριστερό χέρι κρεμασμένο έξω από το παράθυρο, οδηγούν πάντα με το ένα. Μη τύχετε πίσω τους μετά από γάμο ή βάφτιση. Ζελατίνες από τα ξεροτήγανα, τα χρυσόχαρτα από τα γλυκάκια της βάφτισης, γιατί είναι και τα βλαστάρια από πίσω που επίσης τρώνε, το τσιγάρο δεν το συζητάμε εννοείτε πως φεύγει έξω, μέχρι και τούλι είδα μετά τη βρώση των κουφέτων! Να συνεχίσω;
Εχει πλάκα; Οχι δεν έχει πλάκα. Λύπη προκαλεί, σοκ και δέος.
Μπορείτε να φανταστείτε το έκπληκτο ύφος, το ξάφνιασμα που νοιώθει ο τουρίστας που οδηγεί μες την καλή χαρά το νοικιασμένο οχηματάκι του και πάει χαρούμενος να κολυμπήσει στην πανέμορφη θάλασσά μας να τρώει στη μάπα τη βρωμιά του λεβέντη;
Η τρίτη και τελευταία κατηγορία είναι η πιο βαριά, ίσως επειδή οδηγούν και βαρέα οχήματα. Την άφησα τελευταία γι? αυτό τον λόγο. Οι οδηγοί. Μιλάμε για τους επαγγελματίες. Οι οδηγοί των βαρέων οχημάτων δημοσίας και ιδιωτικής χρήσεως. Αστέρια οι τύποι! Τι ποικιλία! Χάρτινα ποτηράκια του καφέ, κουτάκια αναψυκτικών, τσιγαρόκουτα, χαρτοπετσέτες, αυτό μετά το σάντουιτς και άλλα που φαντάζεστε και που δεν φαντάζεστε. Α! ξέχασα, φυσικά τα μπουκαλάκια του νερού. Αυτά σε αφθονία. Τόσες ώρες οι έρημοι εκεί πάνω τι να κάνουν, αν δε πετάξουν καί στο αυτοκίνητο του πίσω ένα σκουπιδάκι.
Ισως πρέπει ο κατασκευαστής στα οχήματα που αποστέλλονται στην Ελλάδα να προνοήσει για κάτι σε κάλαθο αχρήστων. Αν μάλιστα ο σχεδιαστής είναι απ? αυτούς με τα ισχυρά λογότυπα, να ξέρετε, οι ξανθούλες θα φρονιμέψουν. Και η ερώτηση του βλάκα. Γιατί οι μεσήλικες, αυτοί που κοροϊδεύουμε όταν οδηγούν αργά και είναι μπροστά μας, γιατί δεν ρυπαίνουν;
