ΕΔΩ και πολλά χρόνια γίνονται συζητήσεις, εκδηλώσεις, επισκέψεις, ανταλλαγές απόψεων και επισκέψεων φορέων, αλλά και προβολή με κάθε τρόπο αυτού που ευφυώς ονομάστηκε «μνημειακό ελαιόδεντρο». Όλοι, μάλιστα θυμόμαστε ότι κλάδοι ελαίας εστάλησαν κι από την Κρήτη στους «Ο.Α.» του 2004 (Αθήνα), για να γίνουν στέφανα για τους Ολυμπιονίκες? Τότε είχαν σταλεί «κότινοι» και από τη «μνημειακή ελιά» των Βουβών, ίσως και άλλες.
ΦΥΣΙΚΑ, δεν μπορούμε να έχουμε μόνο εμείς την «πατέντα» για να χαρακτηρίσουμε ως «μνημειακά ελαιόδεντρα» τα της Ελλάδας. Η ελαιοκομία είναι γνωστή και σε άλλες Μεσογειακές χώρες, οπότε, κατ΄αναλογία θα πρέπει κι αυτές να έχουν «μνημειακά» ελαιόδεντρα-ή άλλα- που θα θέλουν να προβάλλουν ως τουριστικό «προϊόν». Ήδη, στη χώρα μας, οι επισκέψεις σε μνημειακά ελαιόδεντρα από σχολεία, μαθητές και τουρίστες, τείνει αυξανόμενη?
Η ΙΔΕΑ δεν είναι άσχημη προκειμένου να ελκύσουμε τουρίστες που, κοντά στα «Μουσεία Ελιάς» ή άλλα, θα μπορούσαν κάλλιστα να επισκεφθούν και τους τόπους που διατηρούν «μνημειακές» ελιές? Το θέμα, βέβαια, είναι ποιος χαρακτηρίζει έτσι μια ελιά και ποιες θα πρέπει να είναι οι «ιστορικές» ή οι «μορφολογικές» προδιαγραφές τους? Διότι, άλλες προδιαγραφές θέτουν, ας πούμε οι Ισπανοί-όπως μας λέει ο κ. Μιχελάκης, εκτελεστικός πρόεδρος του ΣΕΔΗΚ- ενώ άλλες θέλουμε εμείς. Επειδή δε, οι περισσότερες ελαιοπαραγωγικές χώρες της Μεσογείου ανήκουν στην Ε.Ε., καλό θα ήταν το θέμα (των προδιαγραφών) να λυθεί από κοινού, στα πλαίσια της Ε.Ε. Όχι μόνο για να μην υπάρξει αθέμιτος ανταγωνισμός, αλλά και για να μην υποβαθμισθεί η πράγματι εξαιρετική αυτή ιδέα.
Ο Σημίτης και η κρίση
Ο ΠΡΩΗΝ πρωθυπουργός δεν διστάζει να εκφράζει τις απόψεις του, σε αντίθεση με τον κ. Κ. Καραμανλή που περνάει μια? δυστοκία στο τι να πει! Ο κ. Κ. Σημίτης, λοιπόν, εκτιμά ότι η οικονομική κρίση της Ελλάδας ανέδειξε τη θεσμική κρίση της Ε.Ε. (συνέντευξη στο Εθνος, 13-6-10): «Η κρίση», είπε «έδειξε ότι η λειτουργία της Ο.Ν.Ε. με βάση τους συμφωνημένους κανόνες δεν είναι αρκετή για να περιορίσει τους κινδύνους και να αποτρέψει αρνητικές επιπτώσεις στο ευρώ και στις οικονομίες των χωρών-μελών»!. Πρότεινε δε ως απαίτηση των καιρών το «να λειτουργούν μηχανισμοί αλληλεγγύης ή, έστω, διαχείρισης κρίσεων, ώστε να μην πληρώνουν μόνο ορισμένοι τις αδυναμίες του συστήματος».
ΜΑΛΙΣΤΑ τόνισε πως «οι προσπάθειες όλων των χωρών, είτε σε εθνικό επίπεδο, είτε σε υπερεθνικό επίπεδο, δεν πρόκειται να αποδώσουν αποτελέσματα, αν ο τρόπος λειτουργίας της Ο.Ν.Ε. βασίζεται στις μακρόσυρτες και πολύπλοκες συνεννοήσεις της διακυβερνητικής συνεργασίας. Χρειάζεται ένα ενιαίο κέντρο οικονομικής πολιτικής», πρόσθεσε?
?ΕΜΕΙΣ, βέβαια, θα θέλαμε να μάθουμε με ποιες «δημιουργικές λογιστικές» μπήκαμε στην ΟΝΕ, αν πράγματι αξίζαμε να μπούμε σ΄αυτή την περιπέτεια, αλλά και για ποιο λόγο την επόμενη τετραετία (2000-2004)- που είχαμε ως πρωθυπουργό τον κ. Σημίτη- δεν έγιναν έστω και μερικές από αυτές τις βασικές αλλαγές που τώρα γίνονται σωρηδόν στις πλάτες των ασθενέστερων τάξεων (μισθωτοί-συνταξιούχοι); Αλήθεια πότε θα μας μιλήσει και για το αίσχος του Χρηματιστηρίου, αλλά και για τη διαφθορά πολλών εκ των μελών των κυβερνήσεών του;
Η ρεμούλα με
τα νοσοκομεία
ΜΙΚΡΟ δείγμα είναι η παρακάτω είδηση (από την εφημερίδα «Τα Νέα», 7/6), σχετική με τις υπερτιμολογήσεις των ορθοπεδικών υλικών που χρησιμοποιούν οι αντίστοιχες κλινικές του Εθνικού Συστή?ατος Υγείας.
Σύμφωνα με την είδηση «?εντυπωσιάζει η ευρηματικότατα των ?ηχανισ?ών στα πλαίσια των οποίων εκκολάφθηκε τα τελευταία χρόνια» το σκάνδαλο με τις υπερτιμολογήσεις (κάθε φύσεως) υλικών στο χώρο της δη?όσιας Υγείας.
Π.χ. τα τελευταία τέσσερα (επί Ν.Δ.) χρόνια αυτές οι δαπάνες (ας πούμε, για αναπήρους) αυξήθηκαν πάνω από 70%, χωρίς να αυξάνεται αντιστοίχως και ο αριθ?ός των αναπήρων! Το χειρότερο είναι ότι αυτή η κατάσταση συνεχίζεται απαρέγκλιτα προς δόξαν της διαπλοκής (και της διαφθοράς) και σε βάρος ημών των φορολογουμένων!
ΑΛΛΑ, η διαφθορά-όπως σωστά λέγεται- έχει μπει στο DNA των Ευρω-Ελλήνων που μπορούν να την κάνουν. Έχει γίνει Λερναία Ύδρα, κι όσα κεφάλια να της κόψει η κυβέρνηση, αυτή θα έχει άλλα που θα φυτρώνουν ξανά και ξανά?
Εκπαιδευτική πρωτοπορία
στη δημοσιογραφία
«Έχω την αίσθηση ότι τώρα που φτάσαμε στα εγκαίνια αρχίζουν τα πάρα πολύ δύσκολα για τη συνέχιση, για την υλοποίηση των στόχων του Ινστιτούτου (Επαρχιακού Τϋπου)»
(Γ. Γαρεδάκης, δ/ντής των «Χ.Ν.», 12/6)
ΣΕ ΜΙΑ εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία για τον τόπο μας, εγκαινιάστηκε το περασμένο Σάββατο (12/6) το «Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου», στους Άγιους Πάντες Αποκορώνου. Ένα τολμηρό όραμα, με πολλές προεκτάσεις, του δ/ντή των «Χ.Ν.» κ. Γ. Γαρεδάκη και των μελών του ΣΗΠΕ, γίνεται πραγματικότητα. Και μάλιστα σε λιγότερο χρόνο από όσο θα φαντάζονταν ο εμπνευστής και οι συν-δημιουργοί του.
Ο ΙΔΙΟΣ ο κ. Γαρεδάκης ζώντας εδώ και 43 χρόνια τη δημοσιογραφία «σε όλο της το μεγαλείο», και ταυτόχρονα την αγωνία και το άγχος της βιωσιμότητας, αλλά και της ποιοτικής παρουσίας μιας επαρχιακής εφημερίδας, αντιλήφθηκε έγκαιρα ότι ο Περιφερειακός Τύπος έχει ανάγκη ριζικών αλλαγών: ξεκινώντας από τη δημιουργία ενός ανώτερου ιδρύματος/«φυτώριου»/αναφοράς, μέχρι τη διαρκή εκπαίδευση (μετεκπαίδευση) και «παραγωγή» ικανών στελεχών για τον περιφερειακό Τύπο και τα ΜΜΕ. Καλά είναι τα τμήματα Δημοσιογραφίας σε διάφορα ΑΕΙ της χώρας? Όμως, χρειάζεται και μια περαιτέρω εμβάθυνση-σε μεταπτυχιακό επίπεδο- στο «γίγνεσθαι» του επαγγέλματος του δημοσιογράφου: είτε πρόκειται για την εκάστοτε καινούργια τεχνολογία αλλά και του τρόπου ενημέρωσης/παρουσίασης θεμάτων στο αναγνωστικό κοινό μιας εφημερίδας, είτε στην παραγωγή ποιοτικής δημοσιογραφίας που στις μέρες μας είναι αιτούμενο.
ΑΥΤΟ που είναι αξιοσημείωτο είναι ότι το όλο εγχείρημα τελικά αγκαλιάστηκε-όχι χωρίς σκληρούς αγώνες, έντονες διαμαρτυρίες, αλλά και απογοητεύσεις- τόσο από τη Ν.Δ., κι από το ΠΑΣΟΚ, όσο κι από το Υπουργείο Παιδείας (και «δια βίου εκμάθησης»). Βέβαια τα δυσκολότερα είναι μπροστά, όπως τονίζει ο κ. Γαρεδάκης. Διότι, ο μεν πρώτος στόχος- ίδρυση και εγκαίνια του Ιδρύματος- πέτυχε, το ζωτικό θέμα όμως είναι πως θα συνεχίσει να λειτουργεί με τις υψηλές προδιαγραφές και τα οράματα με τα οποία «επενδύθηκε»; Κι εδώ φυσικά, χρειάζεται η άμεση βοήθεια της πολιτείας, της Τ.Α. όλης τα Κρήτης, άλλων φορέων καθώς και Πανεπιστημίων (Ελληνικών και ξένων), της Ε.Ε., ανάλογων διεθνών Ιδρυμάτων κ.λπ. Ήδη το Υπουργείο Παιδείας προχώρησε στην υπογραφή μιας τριετούς σύμβασης πάνω σε ουσιαστικά θέματα?
? ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ, λοιπόν, στο μακρινό ταξίδι που αρχίζει από σήμερα, η μεγάλη αυτή προσπάθεια?
