ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Για τρίτη συνεχή χρονιά πραγματοποιήθηκε την  Δευτέρα 7 Ιουνίου, η απονομή των ετήσιων Βραβείων Ποιότητας του Γαστρονόμου της “Καθημερινής” σε παραγωγούς, μεταποιητές και εμπόρους ειδών διατροφής, που με τα προϊόντα και το ήθος τους συμβάλλουν στη διαμόρφωση του διατροφικού πολιτισμού μας.
Ενας εκ των βραβευθέντων ήταν και ο συντοπίτης μας, επί 16 χρόνια βιοκαλλιεργητής, Παγιαυλάς Νίκος. Το βραβείο του δόθηκε, για το ήθος, τη προσφορά του στον δύσκολο χώρο της Βιολογικής Γεωργίας και για τα σπάνιας νοστιμιάς κηπευτικά που παράγει. Τα οποία προέρχονται από ντόπιες ποικιλίες φυτών, προσαρμοσμένες στο μικροκλίμα της περιοχής. Οι σπόροι, άλλοι κληρονομιά από τον πατέρα του και άλλοι απόκτημα έπειτα από αναζήτηση είναι για αυτόν «κομμάτι της πολιτιστικής μας κληρονομιάς».
Το βραβείο δόθηκε από τον αντιπρύτανη του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Λεωνίδα Λουλούδη.
Κατά τη βράβευσή του ο βιοακαλλιεργητής είπε:
«Όταν ξεκινούσα εφόδιά μου ήταν η φιλοσοφία της βιολογικής γεωργίας και η υπάρχουσα τότε, ελάχιστη εν σχέση με σήμερα, τεχνογνωσία. Στόχος μου δεν ήταν τα “υψηλά εισοδήματα και οι επιδοτήσεις”. Αλλά, η παραγωγή προϊόντων απαλλαγμένων από τα πάσης μορφής και τύπου αγροχημικά. Με βαρύ το συναίσθημα της κοινωνικής ευθύνης. Ένιωθα ότι ασκώ λειτούργημα. Ότι δεν πρέπει να καταστρέφω άλλο το περιβάλλον. Να μην παίζω με την υγεία μου. Με την υγεία, όσων κατανάλωναν τα προϊόντα μου. Φοβόμουν όμως ένα πράγμα. Πώς, η φύση, θα συνεργαστεί μαζί μου; Πώς θα αντιμετωπίσω τα ζιζάνια, τα έντομα, τους μύκητες; Τι είδους παραγωγή θα είχα και πόση. Από την αρχή κιόλας, αποδείχθηκε, ότι η φύση συνεργάζεται. Αρκεί να της δώσεις την ευκαιρία. Και θα σου ανταποδώσει αυτά που με σεβασμό ζητάς. Έστω και αν χρειαστεί να δουλέψεις περισσότερο. Ο παράγοντας άνθρωπος, δεν με απασχολούσε. Τον είχα ως δεδομένο. Εκεί έπεσα έξω. Τα 2 – 3 πρώτα χρόνια ήμουν σε μία ψυχοφθόρα κατάσταση, διαρκούς άμυνας και απολογισμού. Μέχρι που πήρα τη απόφαση. Πέρασα στην αντεπίθεση. Πάντα αμυνόμενος χωρίς να χαρίζομαι σε κανένα. Το δίκαιο και η αλήθεια ήταν με το μέρος μου. Είχα και την υποστήριξη κάποιων ανθρώπων. Που πίστεψαν σε αυτό που έκανα. Στην ωφελιμότητα του, για το κοινωνικό σύνολο. Ήδη, από το 1996, είχαμε ιδρύσει τον Συνεταιρισμό Παραγωγών Καταναλωτών Οικολογικών Προϊόντων “γαία”. Το 2004 ήρθε η δημιουργία του συνδικαλιστικού οργάνου των βιοπαραγωγών. Του Συνδέσμου Παραγωγών Βιολογικών Προϊόντων Ν. Χανίων. Το 2006 φτιάξαμε και μία ομάδα Παραγωγών Φρούτων και λαχανικών. Τη “Βιολογική Κρήτη”. Από το 2000 άρχισαν οι ομιλίες σε σχολεία και κατόπιν οι επισκέψεις αυτών των σχολείων στα κτήματά μου. Η συνεργασία με το ΜΑΪΧ. Η αρθρογραφία στον “Φουρόγατο”, στον “Κήρυκα”, στα “Χανιώτικα Νέα”. Οι εκπομπές στο ραδιόφωνο, από τις συχνότητες της ΕΡΑ Χανίων και για όλη τη Κρήτη. Τρεις φορές την εβδομάδα, για τρία ολόκληρα χρόνια. Από τον Απρίλιο του 2000 έως τον Απρίλιο του 2003. Και τώρα στο “Δίκτυο fm 91,5”, όποτε μπορώ. Συνήθως κάθε πρώτη και τρίτη Τετάρτη, εκάστου μηνός. Και τώρα τελευταία το blog, στο διαδίκτυο.
Ευχαριστώ όλους εκείνους που με πίστεψαν, υποστήριξαν και βοήθησαν όπως μπορούσαν.
 Ευχαριστώ.
Έτσι απλά!».