Γοητευτικά και άλλα

Tι ‘ναι η αγάπη; με ρώτησαν! Και τους διάβασα ποίηση του Γρυπάρη!
«Μ? γυμν? πόδι στ? πλούσια τ? λουλούδια,
μ? ξέπλεγα στ?ς α?ρες τ? μαλλιά της,
πετ? ? τρελ? Χαρ? μ? τ? τραγούδια,
παιδούλα δροσερ? σ? μοσχομπάτης».
Τι ‘ναι ζωή; με ρώτησαν! Το φως που κάνει το μηδέν όλον, τους απάντησα. Και ποιο είναι αυτό το φως; ξαναρωτούν! Και τους διάβασα Ρίτσο!
«Τί ?μορφη πο? ε?σαι. Μ? τρομάζει ? ?μορφιά σου. Σ? πεινάω. Σ? διψάω.
Σο? δέομαι: Κρύψου, γίνε ?όρατη γι? ?λους, ?ρατ? μόνο σ? ?μένα».
Τι ‘ναι θαύμα; με ρώτησαν! Να βλέπεις πώς η ζωή γίνεται ΖΩΗ, χαρταετός να σχίζει τα ουράνια χάρη στην αγάπη… τους λέω. Και τους διάβασα Ελύτη!
«?τι μπόρεσα ν΄ ?ποχτήσω μία ζω? ?π? πράξεις ?ρατ?ς γι? ?λους, ?πομένως ν? κερδίσω τ?ν ?δια μου διαφάνεια, τ? χρωστ? σ΄ ?να ε?δος ε?δικο? θάρρους πο? μο? ?δωκεν ? Ποίηση: ν? γίνομαι ?νεμος γι? τ? χαρταετ? κα? χαρταετ?ς γι? τ?ν ?νεμο, ?κόμη κα? ?ταν ο?ραν?ς δ?ν ?πάρχει».
Γ.Ο.Η.Σ.