Για πολλά χρόνια, αν όχι δεκαετίες, προσπαθώ να καταλάβουν αυτοί που πρέπει την αξία της χαράδρας του Καλαθά στο Ακρωτήρι, ως βιότοπου, φυσικό τοπίο και τόπο πεζοπορικής αναψυχής, αλλά αυτοί φαίνεται να μην καταλαβαίνουν τίποτα.
Όπου αλλού θα είχε κηρυχθεί σε προστατευόμενη περιοχή ή θα είχε μπει στο NATURA.
Ένας τόπος με μεγάλη ποικιλία χλωρίδας στην οποία μοναδικά βοτάνια, αλλά και άγριας πανίδας. Ένας τόπος καταπράσινος, με σπηλιές και γκρεμνά όπου είχε λειτουργήσει παλαιότερα σχολή αναρρίχησης του Ορειβατικού Χανίων.
Είχα επιστήσει την προσοχή της παλαιάς και νέας δημοτικής αρχής να λάβουν όσα μέτρα έχουν την δυνατότητα ώστε κάποιοι ακαταλόγιστοι, και στην πραγματικότητα εχθροί της φύσης και του τόπου, να μην αρχίσουν να ρίχνουν από τις παρυφές μπάζια και σκουπίδια μέσα. Αυτό όμως που φοβόμουνα, διαπίστωσα ότι έγινε πραγματικότητα όταν ο αγαπητός Γιώργος Παντζελιουδάκης, που έχει τη γνωστή ταβέρνα στον Καλαθά και είναι ιδιοκτήτης της νότιας πλευράς της χαράδρας, με “ξενάγησε” σε ένα τμήμα του παρόλο που πριν από 25 χρόνια συνέλεγα εκεί βότανα.
Από χωματόδρομους, παρακλάδια του δρόμου Καλαθά – Καμπάνι, έχουν ρίξει λάστιχα αυτοκινήτων και σκουπίδια στις παρυφές και μέσα στο φαράγγι. Απογοητεύτηκα στ’ αλήθεια βλέποντας αυτό το θέαμα και μάλιστα σε σημείο όπου είχε παλαιότερα εντοπισθεί λαξευτός αρχαίος τάφος και τότε, ο ξένος αρχαιολόγος είχε συστήσει να επιδιωχθεί ανασκαφική έρευνα στο πάνω από αυτόν μικρό σπήλαιο.
Ας σημειωθεί ότι από την δυτική πλευρά της χαράδρας διέρχεται υπόγειο ποτάμι και από χρόνια αντλείται, μέρος του νερού του, και στον τεράστιο ονομαστό αρόλιθο της Κορακιάς βρίσκουν νερό για όλο το καλοκαίρι τα είδη της πανίδας της.
Χρειάζεται άμεσα: Η ανάσυρση των λάστιχων αυτοκινήτων με σχοινιά, εργασία εύκολη για δύο άτομα και η απομάκρυνση, ή κατάχωση, όσων μπαζιών και σκουπιδιών είναι δυνατόν. Η περίφραξη, ή με τοποθέτηση μεγάλων λίθων αποκοπή της πρόσβασης στις παρυφές του φαραγγιού και η ενημέρωση των ιδιοκτητών των γύρω οικοδομών για την αξία του για τους ίδιους και το Ακρωτήρι. Ο καθαρισμός και σήμανση της διαδρομής μέσα σ’ αυτό, στον πυθμένα ή λίγο υψηλότερα, ώστε να είναι προσιτό από ντόπιους και ξένους πεζοπόρους, σχολεία κ.λπ. και η καθιέρωση της διαδρομής αυτής. Ο περιορισμός των ποιμενικών εγκαταστάσεων, και η απόρριψη υλικών που χρησιμοποιούνται σε αυτές και προσβάλλουν το περιβάλλον, πάντα με κατανόηση και από τους κτηνοτρόφους και από τους όποιους ενδιαφερθούν. Η κάλυψη του τσιμέντινου, μη συμβατού με το περιβάλλον, αντλιοστασίου στην δυτική είσοδο της χαράδρας με σχετικά φυτά αναρριχητικά κ.τ.λ.
Η μέριμνα πυροπροστασίας και ό,τι άλλο επισημανθεί από πλέον ειδικούς από τον γράφοντα. Όλα αυτά θα πρέπει να πραγματοποιηθούν σύντομα πριν να είναι αργά. Μπορεί τα βράχια του φαραγγιού να μην? ψηφίζουν, έχουν όμως φωνή αυτά και όλη η φύση του που φωνάζουν και διαμαρτύρονται.
