Ο Νίκος

Είναι έξι μήνες τώρα, που ο Νίκος έφυγε από τη ζωή χωρίς να προλάβει να καθαρίσει τους βάτους και τ? αγκάθια που σπέρνουν στις ζωές των ανθρώπων οι εξουσίες, με τις οποίες ένοιωθε πάντοτε ασυμβίβαστα απέναντι, όπως και με τους εξουσιαστές και τα όργανά τους, με τα οποία βρισκόταν σε μόνιμη κόντρα. Για τον αξέχαστο αγαπημένο Νίκο Κακαουνάκη μιλώ, τον απόντα εδώ και έξι μήνες από τις παρέες μας, από τις οθόνες των τηλεοράσεων και από τις σελίδες που έγραφε με πάθος «στο Καρφί» του. Σήμερα οι οικείοι του και οι φίλοι του τελούν στην Πολυρρήνια, στο χωριό καταγωγής του, το εξάμηνο μνημόσυνό του. Στην Πολυρρήνια, με την οποία ήταν δεμένος, όπως είναι ενσωματωμένα ως δομικά στοιχεία, κομμάτια της ιστορικής αρχαίας πόλης στους τοίχους των σπιτιών και το ιερό του ναού των Αγίων Πατέρων, όπου και θα ψαλεί η επιμνημόσυνη ακολουθία του. Ο Νίκος, παρά το ότι έφυγε νωρίς, ήταν ένας γνήσιος μαχητής Κισαμίτης Κρητικός, ο οποίος με τη δουλειά του κατάφερε να αναδειχτεί δομικό στοιχείο της άμυνας του ανώνυμου, άσημου φοβισμένου και άφωνου πολίτη, απέναντι στην εξουσία, την αδικία και την αυθαιρεσία του κράτους και των ισχυρών. Η ελεύθερη φωνή του, κατά των υπερβάσεων της εξουσίας, μαζί με τα επιχειρήματα που του παρείχαν οι ατέλειωτες δημοσιογραφικές πηγές του και το συστηματικό, διεισδυτικό πλήρες και σφαιρικό ρεπορτάζ που πραγματοποιούσε με το αξεπέραστο ταλέντο του, τον επέβαλλαν ως ένα από τους πιο μαχητικούς ρεπόρτερ και τους πιο αξιόπιστους εκφραστές διεκδικητές των λαϊκών δικαιωμάτων. Γι? αυτό η απουσία του δεν θα αναπληρωθεί καθόλου εύκολα. Η μνήμη του θα παραμένει αιώνια.