ΑΠΟΦΑΣΗ – ΟΡΟΣΗΜΟ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Καρλσρούη
Το δικαίωμα στην παθητική ευθανασία ενίσχυσε με ιστορική του απόφαση το Ανώτατο Δικαστήριο της Γερμανίας, κρίνοντας ότι η διακοπή της μηχανικής στήριξης των ζωτικών λειτουργιών δεν αποτελεί έγκλημα, εάν αυτή είναι η θέληση του ασθενούς.
Η απόφαση του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου της Καρλσρούης, του ανώτατου δικαστικού θεσμού της Γερμανίας, δημιουργεί νομολογία, αποτελεί το επιστέγασμα πολυετούς δημοσίου διαλόγου για την ευθανασία στη Γερμανία και αθωώνει δικηγόρο που είχε καταδικασθεί για απόπειρα δολοφονίας, αφού συμβούλεψε μια γυναίκα να αφαιρέσει τον καθετήρα σίτισης που διατηρούσε τη μητέρα της στη ζωή επί πέντε χρόνια και η οποία είχε ζητήσει, πριν πέσει σε κώμα, να μην διατηρηθεί στη ζωή με τεχνητά μέσα.
Ο δικηγόρος είχε καταδικασθεί από γερμανικό δικαστήριο σε φυλάκιση εννέα μηνών με αναστολή αλλά η κόρη της ασθενούς είχε αθωωθεί, καθώς το δικαστήριο είχε κρίνει τότε ότι είχε οδηγηθεί σε σφάλμα από τον δικηγόρο της.
Τον Οκτώβριο 2002, η Ερικα Κιούλμερ, 71 ετών, έπεσε σε κώμα έπειτα από εγκεφαλική αιμορραγία. Μεταφέρθηκε σε ίδρυμα και διατηρείτο στη ζωή χάρη σε έναν καθετήρα σίτισης που της επέτρεπε να λαμβάνει τροφή και νερό. Αν και η ασθενής είχε προφορικά δηλώσει προηγουμένως ότι δεν θέλει να διατηρηθεί με τεχνητά μέσα στη ζωή, η διεύθυνση της κλινικής είχε αρνηθεί να ακολουθήσει τη γνώμη του γιατρού που ζητούσε τη διακοπή της τεχνητής σίτισης, επικαλούμενη την ηθική υποχρέωση να μην αφεθεί να πεθάνει από πείνα και δίψα.
Τελικά, τον Δεκέμβριο 2007, η κόρη της και ο γιος της αποφάσισαν να αφαιρέσουν τον καθετήρα σίτισης. Η γυναίκα πέθανε δεκαπέντε ημέρες αργότερα “από φυσικά αίτια”, σύμφωνα με τη νεκροψία, αφού ωστόσο μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο με απόφαση του ιδρύματος όπου και της επανατοποθετήθηκε καθετήρας σίτισης.
Στη συνέχεια ο γιος της αυτοκτόνησε. Δίωξη ασκήθηκε εναντίον της κόρης της και του δικηγόρου και παρά το γεγονός ότι οι ανακριτικές αρχές είχαν ζητήσει την απαλλαγή του, ο δικηγόρος καταδικάσθηκε και στη συνέχεια άσκησε έφεση.