Κράτος – τροφός!
Η συντηρητική παράταξη (ή η Δεξιά όπως ακριβέστερα προσδιορίζεται) με οποιονδήποτε αρχηγό κι αν πορεύτηκε στην μεταπολιτευτική περίοδο, υποστήριζε ότι «δεν υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές στις ιδεολογίες και στις πολιτικές των κομμάτων» τουλάχιστον αυτών τα οποία θεωρούμε ως κόμματα εξουσίας και σε σχέση πάντα με την οικονομικές πολιτικές τους. Εντατική ήταν η προσπάθεια της ΝΔ να πείσει ότι η πολιτική που άσκησε το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση, ήταν ίδια με την δική της και αντίστροφα, αλλά επιμελώς απέφευγε να αναφερθεί στον τομέα της Υγείας, στις προνοιακές πολιτικές, στις πολιτικές για τον πολιτισμό, για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, την αποκέντρωση, την περιφερειακή ανάπτυξη κλπ. Σήμερα που όλο το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην Οικονομία και τον ερειπιώνα που άφησε πίσω του ο κ. Καραμανλής, κατόρθωμα για το οποίο έγινε δεκτός στο συνέδριο της ΝΔ με καταιγισμό χειροκροτημάτων ως αρχιστράτηγος που επέστρεφε από Ρωμαϊκό θρίαμβο, η αντίληψη ότι «οι πολιτικοί είναι όλοι ίδιοι» άρχισε να ισχύει όχι μόνο όσον αφορά το πιστεύω των πολιτών για την ποιότητα και την ακεραιότητα της πλειοψηφίας των πολιτικών μας, αλλά ως ενιαίο χαρακτηριστικό των ίδιων των πολιτών ανεξάρτητα από τον πολιτικό χώρο στον οποίο λένε ότι ανήκουν. «Η συντηρητική ιδεολογία στην Ελλάδα» διαπιστώνει απαντώντας σε σχετική ερώτηση του «Βήματος» ο καθηγητής ιστορίας κ. Θάνος Βερέμης «τείνει να γίνει ενιαία, καλύπτοντας έναν μεγάλο χώρο που αρχίζει από ένα μέρος της Αριστεράς και φτάνει ως τη Δεξιά. Συνεκτικό της στοιχείο είναι η διατήρηση ενός κράτους- τροφού, ενός κράτους που θα ταΐζει τους πολίτες». Αυτή η αντίληψη διαπερνά τα κόμματα τα οποία καλύπτουν, αν δεν καθοδηγούν, κάποιες συνδικαλιστικές ηγεσίες στις διεκδικήσεις τους, ενώ τα ίδια δεν έχουν απαντήσεις για τα διεκδικούμενα, ή γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να έχουν τώρα θετικές απαντήσεις. Παρ΄ όλα αυτά, θέτουν ως βασική επιδίωξή τους την φθορά του κυβερνώντος κόμματος, το οποίο? «ας κόψει τον λαιμό του να βρει τα λεφτά που έλεγε ότι υπάρχουν» όπως με διεκδικητικό οίστρο απαιτούσε από το κράτος? «τροφό» μαινόμενος συνδικαλιστής.
ΑΕΣ