Γράφει η ΕΛΕΝΗ ΣΤΑΥΡΙΔΗ*
Και να που βρισκόμαστε στην… ίδια ευχάριστη θέση να αντικρύζουμε, για άλλη μια φορά, τα… απαράδεκτα. Και να είμαστε, λέει, υποχρεωμένοι κιόλας να χειροκροτήσουμε, αντί την αυλαία, την «ανάσταση» (!) των χιλιοειδωμένων και χιλιοειπωμένων πρακτικών και «διαδικασιών».
Αυτό το ΠΑΣΟΚ πιστέψαμε; Είναι σίγουροι γι? αυτό; Είναι σίγουροι ότι θα πάμε να ψηφίσουμε «για να μη χαθεί ο Δήμος»;
Νέα «καραμέλα» στο στόμα τους. Λες και πριν, που ο Δήμος και η Νομαρχία «χάθηκαν» (ή μάλλον οι ίδιοι με τις επιλογές τους τα… έχασαν), κάτι πάθαμε εμείς. Ας τους πει κάποιος πως εμείς την ίδια ώρα ξυπνούσαμε και ξυπνάμε για να πάμε στη δουλειά μας. Το ίδιο άγχος είχαμε και έχουμε για να τη βγάλουμε, μέρα με τη μέρα.
Ελπίζαμε, όμως, ότι τα λάθη δεν θα συνεχιστούν εσαεί. Ελπίζαμε -εμείς οι γύρω στα σαράντα, λίγο παρακάτω, λίγο παραπάνω, το δυναμικό κομμάτι, δηλαδή, της κοινωνίας μας- ότι κάποιος θα βρεθεί να τους συνεφέρει. Μάταια. Οι ίδιοι και οι ίδιοι χειρισμοί, τα ίδια… τακιμιάσματα, οι ίδιες «διαδικασίες».
Και όλοι εμείς, οι σαραντάρηδες, στην άκρη. Κανείς μας δεν πρέπει και δεν μπορεί να ξεχωρίσει απ? τη μάζα. Να μη χαλάσει… το γλυκό! Όλοι να ψηφίσουμε «για να μη χαθεί ο Δήμος»…
Και η αξιοκρατία, η αξιοπιστία, οι ελπίδες και τα όνειρά μας που εξανεμίζονται, για άλλη μία φορά; Δεν πειράζει; Ψιλά γράμματα, σύμφωνα με κάποιους. Προέχει, τάχα μου, η νίκη. Ποια νίκη; Ποιος τους είπε ότι μας αφορά αν ο χάρτης του Νομού Χανίων, τη βραδιά των εκλογών, βαφτεί πράσινος, γαλάζιος ή πορτοκαλί; Ποιος τους είπε ότι μας αφορούν τα ιδιοτελή τους σχέδια; Πότε θα καταλάβουν ότι είναι ώρα να πάνε παρακάτω;
Όλα δικά τους. Όποτε εκείνοι το θελήσουν. Και με όρους! Όλοι μαζί, λέει, να συστρατευθούμε. Και να πάμε να ψηφίσουμε «για να μη χαθεί ο Δήμος»…
Λες και μόνο αν ο Δήμος γίνει «πράσινος» θα λυθούν τα προβλήματά του. Να γίνει «πράσινος», καμιά αντίρρηση. Στηρίξτε τις επιλογές της βάσης σας και ο Δήμος θα γίνει «πράσινος», αργά ή γρήγορα. Αν αυτό είναι που πραγματικά σας νοιάζει. Όλοι μαζί εμείς -οι σαραντάρηδες και όχι μόνο- θα βοηθήσουμε σ? αυτό.
Θα πάμε να ψηφίσουμε «για να μη χαθεί ο Δήμος»…
Γιατί εμείς πιστεύουμε στη μάχη της ζωής. Δεν είμαστε παιδιά του «κομματικού σωλήνα». Μαχόμαστε καθημερινά για την επιβίωση. Και ξέρουμε ότι πάντα -αυτός είναι απαράβατος κανόνας της ζωής- όλα έχουν αρχή, μέση και τέλος. Αυτό το τέλος που πεισματικά δεν θέλουν κάποιοι να δουν. Αλλά και το τέλος στην αναξιοκρατία, το τέλος στο βόλεμα των ίδιων και των ίδιων, το τέλος στη διπροσωπία, το τέλος στο αποφασίζομεν και διατάσσομεν.
Επιτέλους, ας καταλάβουν ότι εμείς μπουχτίσαμε. Δεν έχουμε άλλον, απ? τον λιγοστό και υπερπολύτιμο, πλέον, χρόνο μας, γι? αυτούς που αποφασίζουν για εμάς, χωρίς εμάς. Ας πορευτούν μόνοι τους, τούτη τη φορά, αφού τόσο πολύ… αγαπούν, αίφνης, ο ένας τον άλλο και όλοι μαζί τον Δήμο μας!
Κι εμείς θα πάμε να ψηφίσουμε. Όχι, όμως, «για να μη χαθεί ο Δήμος», αλλά για να μη χαθεί μία ακόμη ευκαιρία… να τους απαντήσουμε!
* Πολίτης του νέου Δήμου Χανίων
